ЗАХАРИЯ 8
1 Кувынтул Домнулуй оштирилор а ворбит астфел:
LA parola del Signor degli eserciti [mi] fu ancora [indirizzata], dicendo:
2 „Аша ворбеште Домнул оштирилор: ‘Ам о маре рывнэ пентру Сион ши сунт стэпынит де о рывнэ плинэ де мыние пентру ел.’
Così ha detto il Signor degli eserciti: Io sono ingelosito di gran gelosia per amor di Sion, e sono stato geloso per essa con grande ira.
3 Аша ворбеште Домнул: ‘Мэ ынторк ярэшь ын Сион ши вряу сэ локуеск ын мижлокул Иерусалимулуй. Иерусалимул се ва кема «Четатя чя крединчоасэ» ши мунтеле Домнулуй оштирилор се ва кема «Мунтеле чел сфынт».’
Così ha detto il Signore: Io son ritornato in Sion, ed abiterò in mezzo di Gerusalemme; e Gerusalemme sarà chiamata: Città di verità, e: Monte del Signor degli eserciti, Monte santo.
4 Аша ворбеште Домнул оштирилор: ‘Ярэш вор шедя пе улицеле Иерусалимулуй бэтрынь ши фемей ын вырстэ, фиекаре ку тоягул ын мынэ, дин причина марелуй лор нумэр де зиле.
Così ha detto il Signor degli eserciti: Ancora vi saranno de' vecchi, e delle vecchie, che sederanno nelle piazze di Gerusalemme; e ciascuno avrà in mano il suo bastone, per la grande età.
5 Улицеле четэций вор фи плине де бэець ши фете, каре се вор жука пе улице.’
E le piazze della città saran ripiene di fanciulli, e di fanciulle, che si sollazzeranno per le piazze di essa.
6 Аша ворбеште Домнул оштирилор: ‘Дакэ лукрул ачеста ва пэря де мират ын окий рэмэшицей попорулуй ачестуя, ын зилеле ачеля ва фи де мират оаре ши ын окий Мей?’, зиче Домнул оштирилор.
Così ha detto il Signor degli eserciti: Se ciò par maraviglioso al rimanente di questo popolo in que' giorni, sarà egli però impossibile appo me? dice il Signor degli eserciti.
7 Аша ворбеште Домнул оштирилор: ‘Ятэ, Еу избэвеск пе попорул Меу дин цара де ла рэсэрит ши дин цара де ла асфинцитул соарелуй.
Così ha detto il Signor degli eserciti: Ecco, io salvo il mio popolo dal paese del Levante, e dal paese del Ponente;
8 Ый вой адуче ынапой ши вор локуи ын мижлокул Иерусалимулуй; ей вор фи попорул Меу ши Еу вой фи Думнезеул лор ку адевэр ши дрептате.’
e li condurrò, ed abiteranno in mezzo di Gerusalemme, e mi saranno popolo; ed io sarò loro Dio, in verità, e in giustizia.
9 Аша ворбеште Домнул оштирилор: ‘Ынтэрици-вэ мыниле, чей че аузиць астэзь ачесте кувинте дин гура пророчилор каре ау ворбит ын зиуа кынд с-а пус темелия Касей Домнулуй оштирилор, кынд с-а ынчепут сэ се зидяскэ Темплул!
Così ha detto il Signor degli eserciti: Sieno le vostre mani rinforzate, [o voi], che udite queste parole in questi tempi, dalla bocca de' profeti, che [sono stati] nel giorno che la Casa del Signor degli eserciti, il tempio, è stata fondata, per esser riedificata.
10 Кэч ынаинте де ачесте зиле, ну ера рэсплатэ нич пентру лукрул омулуй, нич пентру вите. Чей че интрау ши ешяу н-авяу нич ей паче дин причина врэжмашулуй, ши Еу дезбинам пе тоць оамений уний ымпотрива алтора.
Perciocchè, avanti questi giorni, non vi era alcun premio nè per uomini, nè per bestie e non [vi era] alcuna pace a chi andava, e veniva, per cagion del nemico; ed io mandava tutti gli uomini l'uno contro all'altro;
11 Акум ну вой май фаче рэмэшицей попорулуй ачестуя ка ын трекут’, зиче Домнул оштирилор.
ma ora, io non [sarà] al rimanente di questo popolo, come [sono stato] ne' tempi addietro, dice il Signor degli eserciti.
12 ‘Чи семэнэтуриле вор мерӂе бине, вица ышь ва да родул, пэмынтул ышь ва да роаделе ши черуриле ышь вор тримите роуа, ши тоате ачесте лукрурь ле вой да ын стэпыниря рэмэшицей попорулуй ачестуя.
Perciocchè [vi sarà] sementa di pace; la vite porterà il suo frutto, e la terra produrrà la sua rendita, e i cieli daranno la lor rugiada; ed io farò eredar tutte queste cose al rimanente di questo popolo.
13 Дупэ кум аць фост ун блестем ынтре нямурь, каса луй Иуда ши каса луй Исраел, тот астфел вэ вой мынтуи ши вець фи о бинекувынтаре. Ну вэ темець, чи ынтэрици-вэ мыниле!’
Ed avverrà che, come voi, o casa di Giuda, e casa d'Israele, siete stati in maledizione fra le genti, così vi salverò e sarete [in] benedizione; non temiate, sieno le vostre mani rinforzate.
14 Кэч аша ворбеште Домнул оштирилор: ‘Дупэ кум ам кэутат сэ вэ фак рэу кынд Мэ мынияу пэринций воштри’, зиче Домнул оштирилор, ‘ши ну М-ам кэит де лукрул ачеста,
Perciocchè, così ha detto il Signore degli eserciti: Siccome io pensai d'affliggervi, quando i vostri padri mi provocarono a indegnazione, ha detto il Signor degli eserciti, e non me ne son pentito;
15 тот аша, акум, Мэ ынторк ын ачесте зиле ши хотэрэск сэ фак бине Иерусалимулуй ши касей луй Иуда. Ну вэ темець!
così in contrario in questi tempi ho pensato di far del bene a Gerusalemme, ed alla casa di Giuda; non temiate.
16 Ятэ че требуе сэ фачець: Фиекаре сэ спунэ апроапелуй сэу адевэрул; жудекаць ын порциле воастре дупэ адевэр ши ын ведеря пэчий;
Queste [son] le cose che avete a fare: parlate in verità, ciascuno col suo compagno; fate giudicio di verità, e di pace, nelle vostre porte.
17 ничунул сэ ну гындяскэ ын инима луй рэу ымпотрива апроапелуй сэу ши нич сэ ну юбиць журэмынтул стрымб! Кэч тоате лукруриле ачестя Еу ле урэск’, зиче Домнул.”
E non macchinate nel vostro cuore male alcuno l'un contro all'altro, e non amate il giuramento falso; perciocchè tutte queste cose [son] quelle che io odio.
18 Кувынтул Домнулуй оштирилор мь-а ворбит астфел:
Poi la parola del Signor degli eserciti mi fu [indirizzata], dicendo:
19 „Аша ворбеште Домнул оштирилор: ‘Постул дин луна а патра, постул дин луна а чинчя, постул дин луна а шаптя ши постул дин луна а зечя се вор префаче пентру каса луй Иуда ын зиле де веселие ши де букурие, ын сэрбэторь де войошие. Дар юбиць адевэрул ши пачя!’
Così ha detto il Signor degli eserciti: Il digiuno del quarto, e il digiuno del quinto, e il digiuno del settimo, e il digiuno del decimo [mese], sarà [convertito] alla casa di Giuda in letizia, ed allegrezza, e in buone feste; amate dunque la verità, e la pace.
20 Аша ворбеште Домнул оштирилор: ‘Вор май вени ярэшь попоаре ши локуиторь динтр-ун маре нумэр де четэць.
Così ha detto il Signor degli eserciti: Ancora [avverrà] che popoli, ed abitanti di molte città, verranno;
21 Локуиторий уней четэць вор мерӂе ла чялалтэ ши вор зиче: «Хайдем сэ не ругэм Домнулуй ши сэ кэутэм пе Домнул оштирилор! Врем сэ мерӂем ши ной!»
e che gli abitanti d'una [città] andranno all'altra, dicendo: Andiam pure a far supplicazione al Signore, ed a ricercare il Signor degli eserciti; anch'io [vi] andrò.
22 Ши мулте попоаре ши мулте нямурь вор вени астфел сэ кауте пе Домнул оштирилор ла Иерусалим ши сэ се роаӂе Домнулуй.’
E gran popoli, e possenti nazioni, verranno, per cercare il Signor degli eserciti, in Gerusalemme, e per far supplicazione al Signore.
23 Аша ворбеште Домнул оштирилор: ‘Ын зилеле ачеля, зече оамень дин тоате лимбиле нямурилор вор апука пе ун иудеу де поала хайней ши-й вор зиче: «Врем сэ мерӂем ку вой; кэч ам аузит кэ Думнезеу есте ку вой!»’”
Così ha detto il Signor degli eserciti: In que' tempi avverrà che dieci uomini, di tutte le lingue delle genti, prenderanno un uomo Giudeo per lo lembo [della] sua [vesta], dicendo: Noi andremo con voi; perciocchè abbiamo udito che Iddio [è] con voi.
