ЗАХАРИЯ 7
1 Ын анул ал патруля ал ымпэратулуй Дариус, кувынтул Домнулуй а ворбит луй Захария ын зиуа а патра а луний а ноуа, каре есте луна Кислеу.
Aconteceu, pois, no quarto ano do rei Dario, que a palavra do SENHOR veio a Zacarias noquarto [dia] do nono mês, [que é] Quisleu,
2 Чей дин Бетел тримисесерэ пе Шарецер ши пе Регем-Мелек ку оамений сэй сэ се роаӂе Домнулуй
Quando os de Betel enviaram Sarezer e Regém-Meleque e seus homens, para suplicarem o favor do SENHOR,
3 ши сэ ынтребе пе преоций дин Каса Домнулуй оштирилор ши пе пророчь: „Требуе сэ плынг ши ын луна а чинчя ши сэ мэ ынфрынез, кум ам фэкут атыця ань?”
E para dizerem aos sacerdotes que estavam na casa do SENHOR dos exércitos e aos profetas o seguinte: Devemos chorar e jejuar no quinto mês, como já temos feito há tantos anos?
4 Атунч кувынтул Домнулуй оштирилор мь-а ворбит астфел:
Então a palavra do SENHOR dos exércitos veio a mim, dizendo:
5 „Спуне ла тот попорул цэрий ши преоцилор: ‘Кынд аць постит ши аць плынс ын луна а чинчя ши а шаптя ын ачешть шаптезечь де ань, оаре пентру Мине аць постит вой?
Fala a todo o povo desta terra, e aos sacerdotes, dizendo: Quando jejuastes e chorastes no quinto e no sétimo [mês] durante estes setenta anos, por acaso jejuastes verdadeiramente para mim?
6 Ши кынд мынкаць ши бець, ну сунтець вой чей че мынкаць ши бець?
E quando comeis e bebeis, não foi para vós que comeis e bebeis?
7 Ну куноаштець кувинтеле пе каре ле-а вестит Домнул прин пророчий де май ынаинте, кынд Иерусалимул ера ынкэ локуит ши лиништит ымпреунэ ку четэциле луй де примпрежур ши кынд ши партя де мязэзи ши кымпия ерау локуите?’”
Não são estas as palavras que o SENHOR pregou por meio dos antigos profetas, quando Jerusalém estava habitada e tranquila, com suas cidades ao seu redor, e o Sul e a campina eram habitadas?
8 Кувынтул Домнулуй а ворбит луй Захария астфел:
E a palavra do SENHOR veio a Zacarias, dizendo:
9 „Аша а ворбит Домнул оштирилор: ‘Фачець ку адевэрат дрептате ши пуртаци-вэ ку бунэтате ши ындураре унул фацэ де алтул!
Assim falou o SENHOR dos exércitos, dizendo: Julgai juízo verdadeiro, e praticai piedade e misericórdia cada um com seu irmão;
10 Ну асуприць пе вэдувэ ши пе орфан, нич пе стрэин ши пе сэрак ши ничунул сэ ну гындяскэ рэу ын инима луй ымпотрива фрателуй сэу!’
Não oprimais à viúva, nem ao órfão, nem ao estrangeiro, nem ao pobre; e ninguém planeje o mal em seu coração contra seu irmão.
11 Дар ей н-ау врут сэ я аминте, чи ау ынторс спателе ши шь-ау аступат урекиле ка сэ н-аудэ.
Porém não quiseram prestar atenção; ao invés disso deram as costas e taparam suas orelhas para não ouvirem.
12 Шь-ау фэкут инима ка диамантул де таре, ка сэ н-аскулте Леӂя, нич кувинтеле пе каре ли ле спуня Домнул оштирилор, прин Духул Сэу, прин пророчий де май ынаинте. Дин причина ачаста, Домнул оштирилор С-а апринс де о маре мыние.
E fizeram seus corações duros como diamante, para não ouvirem a Lei nem as palavras que o SENHOR dos exércitos enviou por seu Espírito através dos antigos profetas; por isso veio grande ira da parte do SENHOR dos exércitos.
13 Кынд кема Ел, ей н-ау врут с-аскулте. Де ачея нич Еу н-ам врут с-аскулт кынд ау кемат ей”, зиче Домнул оштирилор.
Por causa disso, tal como eles não ouviram quando eu clamei, assim tamb em quando eles clamaram eu não ouvi, diz o SENHOR dos exércitos;
14 „Чи й-ам ымпрэштият принтре тоате нямуриле пе каре ну ле куноштяу; цара а фост пустиитэ ын урма лор, аша кэ нимень ну май веня ши ну май плека дин еа ши, динтр-о царэ плэкутэ кум ера, ау фэкут ун пустиу!”
E eu os espalhei com turbilhão entre todas as nações, que eles não conheciam, e a terra foi assolada atrás deles, de maneira que ninguém passava por ela, nem voltava; porque tornaram a terra desejada em ruínas.
