Тит 3
1 Аду-ле аминте сэ фие супушь стэпынирилор ши дрегэторилор, сэ-й аскулте, сэ фие гата сэ факэ орьче лукру бун,
Ricorda loro che sieno soggetti a' principati, ed alle podestà; che sieno ubbidienti, preparati ad ogni buona opera.
2 сэ ну ворбяскэ де рэу пе нимень, сэ ну фие гата де чартэ, чи кумпэтаць, плинь де блындеце фацэ де тоць оамений.
Che non dican male di alcuno; che non sien contenziosi, [ma] benigni, mostrando ogni mansuetudine inverso tutti gli uomini.
3 Кэч ши ной ерам алтэдатэ фэрэ минте, неаскултэторь, рэтэчиць, робиць де тот фелул де пофте ши де плэчерь, трэинд ын рэутате ши ын пизмэ, вредничь сэ фим урыць ши урынду-не уний пе алций.
Perciocchè ancora noi eravamo già insensati, ribelli, erranti, servendo a varie concupiscenze, e voluttà; menando la vita in malizia, ed invidia; odiosi, [e] odiando gli uni gli altri.
4 Дар, кынд с-а арэтат бунэтатя луй Думнезеу, Мынтуиторул ностру, ши драгостя Луй де оамень,
Ma, quando la benignità di Dio, nostro Salvatore, e il suo amore inverso gli uomini è apparito,
5 Ел не-а мынтуит ну пентру фаптеле фэкуте де ной ын неприхэнире, чи пентру ындураря Луй, прин спэларя наштерий дин ноу ши прин ынноиря фэкутэ де Духул Сфынт,
egli ci ha salvati; non per opere giuste, che noi abbiam fatte; ma, secondo la sua misericordia, per lo lavacro della rigenerazione, e per lo rinnovamento dello Spirito Santo;
6 пе каре Л-а вэрсат дин белшуг песте ной прин Исус Христос, Мынтуиторул ностру;
il quale egli ha copiosamente sparso sopra noi, per Gesù Cristo, nostro Salvatore.
7 пентру ка, одатэ сокотиць неприхэниць прин харул Луй, сэ не фачем, ын нэдежде, моштениторь ай веций вешниче. (aiōnios g166)
Acciocchè, giustificati per la grazia d'esso, siam fatti eredi della vita eterna, secondo la [nostra] speranza. (aiōnios g166)
8 Адевэрат есте кувынтул ачеста, ши вряу сэ спуй апэсат ачесте лукрурь, пентру ка чей че ау крезут ын Думнезеу сэ кауте сэ фие чей динтый ын фапте буне. Ятэ че есте бине ши де фолос пентру оамень!
Certa [è] questa parola, e queste cose voglio che tu affermi; acciocchè coloro che hanno creduto a Dio abbiano cura d'attendere a buone opere. Queste sono le cose buone ed utili agli uomini.
9 Дар де ынтребэриле небуне, де ынширэриле де нямурь, де чертурь ши чоровэель привитоаре ла Леӂе, фереште-те, кэч сунт нефолоситоаре ши задарниче.
Ma fuggi le stolte quistioni, e le genealogie, e le contese e risse intorno alla legge; poichè sono inutili e vane.
10 Дупэ ынтыя ши а доуа мустраре, депэртязэ-те де чел че адуче дезбинэрь,
Schiva l'uomo eretico, dopo la prima e la seconda ammonizione;
11 кэч штим кэ ун астфел де ом есте ун стрикат ши пэкэтуеште, де ла сине фиинд осындит.
sapendo che il tale è sovvertito e pecca, essendo condannato da sè stesso.
12 Кынд вой тримите ла тине пе Артема сау пе Тихик, грэбеште-те сэ вий ла мине ын Никополи, кэч аколо м-ам хотэрыт сэ ернез.
QUANDO io avrò mandato a te Artema, o Tichico, studiati di venire a me in Nicopoli; perciocchè io son deliberato di passar quivi il verno.
13 Ай грижэ де леӂуиторул Зена ши Аполо, сэ ну дукэ липсэ де нимик дин че ле требуе пентру кэлэтория лор.
Accommiata studiosamente Zena, il dottor della legge, ed Apollo; acciocchè nulla manchi loro.
14 Требуе ка ши ай ноштри сэ се деприндэ сэ фие чей динтый ын фапте буне пентру невоиле грабниче ши сэ ну стя неродиторь.
Or imparino ancora i nostri d'attendere a buone opere per gli usi necessari, acciocchè non sieno senza frutto.
15 Тоць чей че сунт ку мине ыць тримит сэнэтате. Спуне сэнэтате челор че не юбеск ын крединцэ. Харул сэ фие ку вой ку тоць! Амин.
Tutti quelli che [sono] meco ti salutano. Saluta quelli che ci amano in fede. La grazia [sia] con tutti voi. Amen.
