< Кынтаря кынтэрилор 7 >

1 Че фрумоасе ыць сунт пичоареле ын ынкэлцэминтя та, фатэ де домн! Марӂиниле ротунде але коапсей тале сунт ка ниште лэнцишоаре де пус ла гыт, лукрате де мыниле унуй мештер искусит.
"Wie schön doch wären deine Füße in Sandalen, du Prinzessin! Es gleicht die Wölbung deiner Hüften einem Schmuck, dem Werk von Künstlerhänden.
2 Пынтечеле тэу есте ун пахар ротунд, де унде ну липсеште винул мироситор; трупул тэу есте ун сноп де грыу, ынчинс ку кринь.
Dein Schoß ist ein gerundet Becken, dem Mischwein nimmer fehlen darf, dein Leib ein Weizenhaufen, von Lilien umsäumt.
3 Амындоуэ цыцеле тале сунт ка дой пуй де черб, ка ӂемений уней кэприоаре.
Dein Busen gleicht zwei Rehkälbchen, Gazellenzwillingen.
4 Гытул тэу есте ка ун турн де филдеш; окий тэй сунт ка язуриле Хесбонулуй, де лынгэ Поарта Бат-Рабим; насул тэу есте ка турнул Либанулуй, каре привеште спре Дамаск.
Dein Hals ist wie ein Elefantenturm, und deine Augen wie die Teiche dort zu Hesbon an dem Tor der Völkerreichen, und deine Nase gleicht dem Turme auf dem Libanon, der nach Damaskus schaut.
5 Капул тэу есте кум е Кармелул ши пэрул капулуй тэу есте ка пурпура ымпэрэтяскэ: пынэ ши ун ымпэрат ар фи ынлэнцуит де плетеле тале!…
Dem Karmel gleicht dein Haupt auf dir, und deines Hauptes Haar sind Purpurlocken, in Gitterwerk gebunden.
6 Че фрумоасэ ши че плэкутэ ешть ту, юбито, ын мижлокул десфэтэрилор!
Wie schön mußt du dann sein, wie lieblich, wenn vollends Liebe sich mit diesen Wonnen eint!
7 Статура та есте ка финикул ши цыцеле тале ка ниште стругурь.
Dein Wuchs ist so, daß er der Palme gleicht; den Trauben gleicht dein Busen.
8 Ымь зик: „Мэ вой суи ын финик ши-й вой апука крэчиле!” Атунч, цыцеле тале вор фи ка стругурий дин вие, миросул суфлэрий тале, ка ал мерелор.
Drum nehme ich mir vor, die Palme zu ersteigen und ihre Früchtezweige zu ergreifen. Dein Busen gleicht den Trauben an dem Weinstock und deiner Nase Duft den Äpfeln,
9 Ши гура та тоарнэ ун вин алес, каре курӂе лин, ка рэспунс ла дезмердэриле меле, ши алунекэ пе бузеле ноастре кынд адормим! –
dem besten Wein dein Gaumen, der glatt in meinen Becher fließen soll, einschläfernd über meine Lippen gleiten!" -
10 Еу сунт а юбитулуй меу, ши ел дореште де мине.
"Ich aber bin zu eigen meinem Liebsten, und ihm mich hinzugeben, ist mir Pflicht.
11 Вино, юбитуле, хайдем сэ ешим пе кымп, сэ мынем ноаптя ын сате!
Nun komm, Geliebter! Wir wollen auf das Feld hinaus und unter Zyperntrauben uns verweilen.
12 Дис-де-диминяцэ не вом дуче ла вий сэ ведем дакэ а ынмугурит вия, дакэ с-а дескис флоаря ши дакэ ау ынфлорит родииле. Аколо ыць вой да драгостя мя.
Wir gehen zu den Weinbergen in aller Früh und sehen, ob der Weinstock sproßt und ob sich seine Beeren bilden, ob die Granaten blühen. Dort möchte ich dir meine Liebe schenken.
13 Мандрагореле ышь рэспындеск миросул ши дясупра уший авем тот фелул де роаде буне, ной ши векь, пе каре пентру тине, юбитуле, ле-ам пэстрат.
Dort spenden Liebesäpfel ihren Duft. Dort sind vor unserer Türe Früchte, köstlich, mannigfaltig. Ganz frische, samt den alten habe ich dir dort, Geliebter, aufbewahrt."

< Кынтаря кынтэрилор 7 >