Кынтаря кынтэрилор 5
1 Еу интру ын грэдина мя, соро мирясо, ымь кулег смирна ку миресмеле меле, ымь мэнынк фагуреле де мьере ку мьеря мя, ымь бяу винул ку лаптеле меу… – Мынкаць, приетень, бець ши ымбэтаци-вэ де драгосте! –
Ako'y dumating sa aking halamanan, kapatid ko, kasintahan ko: aking dinampot ang aking mira pati ang aking especia; aking kinain ang aking pulotpukyutan pati ang aking pulot; aking ininom ang aking alak pati ang aking gatas. Magsikain kayo, Oh mga kaibigan; magsiinom kayo, oo, magsiinom kayo ng sagana, Oh sinisinta.
2 Адормисем, дар инима ымь вегя… Есте гласул пряюбитулуй меу, каре бате: „Дескиде-мь, соро, скумпо, порумбицо, неприхэнито! Кэч капул ымь есте плин де роуэ, кырлионций ымь сунт плинь де пикурий нопций.” –
Ako'y nakatulog, nguni't ang aking puso ay gising: ang tinig ng aking sinta ang siyang tumutuktok, na kaniyang sinasabi, pagbuksan mo ako, kapatid ko, sinta ko, kalapati ko, sakdal ko: sapagka't ang aking ulo ay basa ng hamog, ang aking mga kulot na buhok ay ng mga patak ng gabi.
3 „Мь-ам скос хайна. Кум сэ мэ ымбрак ярэшь? Мь-ам спэлат пичоареле. Кум сэ ле мурдэреск ярэшь?”
Aking hinubad ang aking suot; paanong aking isusuot? Aking hinugasan ang aking mga paa paanong sila'y aking dudumhan?
4 Дар юбитул меу а вырыт мына пе гаура зэворулуй ши мь-а фост милэ де ел атунч.
Isinuot ng aking sinta ang kaniyang kamay sa butas ng pintuan, at nakilos ang aking puso sa kaniya.
5 М-ам скулат сэ дескид юбитулуй меу, ын тимп че де пе мыниле меле пикура смирнэ ши де пе деӂетеле меле пикура чя май алясэ смирнэ пе мынерул зэворулуй.
Ako'y bumangon upang pagbuksan ang aking sinta; at ang aking mga kamay ay tutulo ng mira, at ang aking mga daliri ng malabnaw na mira. Sa mga tatangnan ng trangka.
6 Ам дескис юбитулуй меу, дар юбитул меу плекасе, се фэкусе невэзут. Ыннебуням кынд ымь ворбя. Л-ам кэутат, дар ну л-ам гэсит; л-ам стригат, дар ну мь-а рэспунс.
Aking pinagbuksan ang aking sinta: nguni't ang aking sinta ay umurong at nakaalis, napanglupaypay na ako ng aking kaluluwa nang siya'y magsalita: aking hinanap siya, nguni't hindi ko nasumpungan siya; aking tinawag siya, nguni't hindi siya sumagot sa akin.
7 Пэзиторий каре дау окол четэций м-ау ынтылнит, м-ау бэтут, м-ау рэнит; мь-ау луат марама стрэжерий де пе зидурь.
Nasumpungan ako ng mga bantay na nagsisilibot sa bayan, sinaktan nila ako, sinugatan nila ako, inalis sa akin ang aking balabal ng mga tanod ng mga kuta.
8 Вэ рог фербинте, фийче але Иерусалимулуй, дакэ гэсиць пе юбитул меу, че-й вець спуне?… Кэ сунт болнавэ де драгосте! –
Pinagbibilinan ko kayo, Oh mga anak na babae ng Jerusalem, kung inyong masumpungan ang aking sinta, na inyong saysayin sa kaniya, na ako'y may sakit, na pagsinta.
9 Че аре юбитул тэу май мулт декыт алтул, о, чя май фрумоасэ динтре фемей? Че аре юбитул тэу май мулт декыт алтул, де не роӂь аша де фербинте? –
Ano ang iyong sinta na higit kay sa ibang sinta, Oh ikaw na pinakamaganda sa mga babae? Ano ang iyong sinta na higit kay sa ibang sinta, na iyong ibinibilin sa amin ng ganyan?
10 Юбитул меу есте алб ши румен, деосебинду-се дин зече мий.
Ang aking sinisinta ay maputi at mapulapula na pinakamainam sa sangpung libo.
11 Капул луй есте о кунунэ де аур курат, плетеле луй ка ниште валурь сунт негре кум е корбул.
Ang kaniyang ulo ay gaya ng pinakamainam na ginto: ang kaniyang kulot na buhok ay malago at maitim na gaya ng uwak.
12 Окий луй сунт ка ниште порумбей пе марӂиня извоарелор, скэлдаць ын лапте ши одихнинду-се ын фаца луй плинэ.
Ang kaniyang mga mata ay gaya ng mga kalapati sa siping ng mga batis ng tubig; na hinugasan ng gatas at bagay ang pagkalagay.
13 Ображий луй сунт ка ниште стратурь де миресме, ын каре креск садурь мироситоаре; бузеле луй сунт ниште кринь, дин каре курӂе чя май алясэ смирнэ.
Ang kaniyang mga pisngi ay gaya ng pitak ng mga especia, gaya ng mga bunton ng mga mainam na gulay: ang kaniyang mga labi ay gaya ng mga lila na tumutulo ng malabnaw na mira.
14 Мыниле луй сунт ниште инеле де аур, ферекате ку петре де крисолит; трупул луй есте ун кип де филдеш луструит, акоперит ку петре де сафир;
Ang kaniyang mga kamay ay gaya ng mga singsing na ginto na may lakip na berilo: ang kaniyang katawan ay gaya ng yaring garing na binalot ng mga zafiro.
15 пичоареле луй сунт ниште стылпь де мармурэ албэ, ашезаць пе ниште темелий де аур курат. Ынфэцишаря луй есте ка Либанул, паре ун тынэр алес ка чедрий.
Ang kaniyang mga hita ay gaya ng haliging marmol, na nalalapag sa mga tungtungan na dalisay na ginto: ang kaniyang anyo ay gaya ng Libano na marilag na gaya ng mga sedro.
16 Черул гурий луй есте нумай дулчацэ ши тоатэ фиинца луй есте плинэ де фармек. Аша есте юбитул меу, аша есте скумпул меу, фийче але Иерусалимулуй! –
Ang kaniyang bibig ay pinakamatamis: Oo, siya'y totoong kaibigibig. Ito'y aking sinta at ito'y aking kaibigan, Oh mga anak na babae ng Jerusalem.
