< Кынтаря кынтэрилор 4 >
1 Че фрумоасэ ешть, юбито, че фрумоасэ ешть! Окий тэй сунт окь де порумбицэ, суб марама та. Пэрул тэу есте ка о турмэ де капре, попоситэ пе коама мунтелуй Галаад.
Katso, armaani! sinä olet ihanainen, katso, ihanainen sinä olet: sinun silmäs ovat niinkuin mettisen silmät palmikkos välillä; sinun hiukses ovat niinkuin vuohilauma, jotka ovat kerityt Gileadin vuorella.
2 Динций тэй сунт ка о турмэ де ой тунсе каре ес дин скэлдэтоаре, тоате ку ӂемень, ши ничуна дин еле ну есте стярпэ.
Sinun hampaas ovat niinkuin laumat kerittyin villain kanssa, jotka pesosta tulevat, jotka kaikki kaksoisia kantavat, ei myös yksikään heistä ole hedelmätöin.
3 Бузеле тале сунт ка ун фир де кырмыз ши гура та есте дрэгуцэ; образул тэу есте ка о жумэтате де родие, суб марама та.
Sinun huules ovat niinkuin tulipunainen rihma, ja sinun puhees ovat suloiset; sinun poskes ovat niinkuin granatin omenan lohko, sinun palmikkos välillä.
4 Гытул тэу есте ка турнул луй Давид, зидит ка сэ фие о касэ де арме; о мие де скутурь атырнэ де ел, тоате скутурь де витежь.
Sinun kaulas on niinkuin Davidin torni, joka on rakennettu vahvalla muurilla, jossa tuhannen kilpeä riippuu, ja kaikkinaiset väkeväin sota-aseet.
5 Амындоуэ цыцеле тале сунт ка дой пуй де черб, ка ӂемений уней кэприоаре каре паск ынтре кринь.
Sinun kaksi rintaas ovat niinkuin kaksi nuorta metsävohlaa, jotka kukkasten seassa laitumella käyvät.
6 Пынэ се рэкореште зиуа ши пынэ фуг умбреле, вой вени ла тине, мунте де мир, ши ла тине, дял де тэмые.
Siihenasti että päivä soipeemmaksi tulee, ja varjo katoo: minä menen mirrhamin vuorelle, ja pyhän savun kukkulalle.
7 Ешть фрумоасэ де тот, юбито, ши н-ай ничун кусур.
Sinä olet kokonas ihana, minun armaani, ja ei sinussa ole yhtään virhettä.
8 Вино ку мине дин Либан, мирясо, вино ку мине дин Либан! Привеште дин вырфул мунтелуй Амана, дин вырфул мунцилор Сенир ши Хермон, дин визуиниле леилор, дин мунций пардошилор!
Tule kanssani, morsiameni, Libanonista, tule kanssani Libanonista, mene sisälle, astu tänne Amanan kukkulalta, Senirin Hermonin niskalta, jalopeuran luolasta ja leopardein vuorelta.
9 Мь-ай рэпит инима, соро мирясо, мь-ай рэпит инима нумай ку о привире, нумай ку унул дин лэнцишоареле де ла гытул тэу!
Sinä olet ottanut minun sydämeni pois, sisareni, rakas morsiameni: sinä olet ottanut sydämeni pois yhdellä silmälläs ja yhdellä kaulakäädylläs.
10 Че липичь ын дезмердэриле тале, соро мирясо! Дезмердэриле тале прецуеск май мулт декыт винул ши миресмеле тале сунт май плэкуте декыт тоате мирознеле!
Kuinka ihana on sinun rakkautes, sisareni, rakas morsiameni: sinun rakkautes on suloisempi kuin viina, ja sinun voitees haju voittaa kaikki yrtit.
11 Мьере пикурэ дин бузеле тале, мирясо, мьере ши лапте се афлэ суб лимба та ши миросул хайнелор тале есте ка миросул Либанулуй.
Sinun huules, morsiameni, ovat niinkuin valuva mesileipä: mesi ja maito on sinun kieles alla, ja sinun vaattees haju on niinkuin Libanonin haju.
12 Ешть о грэдинэ ынкисэ, соро мирясо, ун извор ынкис, о фынтынэ печетлуитэ.
Minun sisareni, rakas morsiameni, sinä olet suljettu kryytimaa, lukittu lähde, kiinnipantu kaivo.
13 Одраслеле тале сунт о грэдинэ де родий, ку челе май алесе роаде, мэлинь негри ши нард;
Sinun istutukses ovat niinkuin yrttitarha granatomenista, kalliin hedelmän kanssa, syprit narduksen kanssa;
14 нард ши шофран, трестие мироситоаре ши скорцишоарэ, ку тот фелул де туфарь де тэмые, смирнэ ши алое, ку челе май алесе миресме.
Nardukset saframin kanssa, kalmus ja kaneli, kaikkinaisen pyhän savun puiden kanssa, mirrham ja aloes kaikkein parasten yrttein kanssa.
15 О фынтынэ дин грэдинь, ун извор де апе вий че курӂе дин Либан.
Niinkuin kryytimaan kaivo, ja elävänveden lähde, joka Libanonista vuotaa.
16 Скоалэ-те, кривэцуле! Вино, вынтуле де мязэзи! Суфлаць песте грэдина мя, ка сэ пикуре миросуриле дин еа! – Сэ интре юбитул меу ын грэдина луй ши сэ мэнынче дин роаделе ей алесе! –
Nouse pohjatuuli, ja tule lounatuuli ja puhalla yrttitarhani lävitse, että sen yrtit vuotaisivat. Ystäväni tulkoon kryytimaahansa, ja syökään hänen kalliita hedelmiänsä.