Рут 3
1 Соакрэ-са, Наоми, й-а зис: „Фийка мя, аш вря сэ-ць дау ун лок де одихнэ, ка сэ фий феричитэ.
E disse-lhe Noemi, sua sogra: Minha filha, não hei de eu buscar descanço, para que fiques bem?
2 Ши акум, Боаз, ку але кэруй служниче ай фост, ну есте ел рудэ ку ной? Ятэ, ел аре сэ вынтуре ла ноапте орзуриле ын арие.
Ora pois, não é Boaz, com cujas moças estiveste, de nossa parentela? eis que esta noite padejará a cevada na eira.
3 Спалэ-те ши унӂе-те, апой ымбракэ-те ку хайнеле тале ши кобоарэ-те ла арие. Сэ ну те фачь куноскутэ луй, пынэ ва испрэви де мынкат ши де бэут.
Lava-te pois, e unge-te, e veste os teus vestidos, e desce á eira: porém não te dês a conhecer ao homem, até que tenha acabado de comer e beber.
4 Ши кынд се ва дуче сэ се кулче, ынсямнэ-ць локул унде се кулкэ. Апой ду-те, дескоперэ-й пичоареле ши кулкэ-те. Ши ел ынсушь ыць ва спуне че сэ фачь.”
E ha de ser que, quando elle se deitar, notarás o logar em que se deitar; então entra, e descobrir-lhe-has os pés, e te deitarás, e elle te fará saber o que deves fazer.
5 Еа й-а рэспунс: „Вой фаче тот че ай спус.”
E ella lhe disse: Tudo quanto me disseres, farei.
6 Рут с-а коборыт ла арие ши а фэкут тот че порунчисе соакрэ-са.
Então foi para a eira, e fez conforme a tudo quanto sua sogra lhe tinha ordenado.
7 Боаз а мынкат ши а бэут ши инима-й ера веселэ. С-а дус ши с-а кулкат ла марӂиня унуй стог. Рут а венит атунч ынчет де тот, й-а дескоперит пичоареле ши с-а кулкат.
Havendo pois Boaz comido e bebido, e estando já o seu coração alegre, veiu deitar-se ao pé de uma meda; então veiu ella de mansinho, e lhe descobriu os pés, e se deitou.
8 Ла мезул нопций, омул с-а сперият, с-а плекат ши ятэ кэ о фемее ера кулкатэ ла пичоареле луй.
E succedeu que, pela meia noite, o homem estremeceu, e se voltou: e eis que uma mulher jazia a seus pés.
9 Ел а зис: „Чине ешть ту?” Еа а рэспунс: „Еу сунт Рут, служника та; ынтинде-ць поала хайней песте служника та, кэч ай дрепт де рэскумпэраре.”
E disse elle: Quem és tu? E ella disse: Sou Ruth, tua serva; estende pois tua aba sobre a tua serva, porque tu és o remidor.
10 Ши ел а зис: „Фий бинекувынтатэ де Домнул, фийкэ! Ачастэ фаптэ де пе урмэ мэртурисеште ши май мулт пентру тине декыт чя динтый кэ н-ай умблат дупэ тинерь, сэрачь сау богаць.
E disse elle: Bemdita sejas tu do Senhor, minha filha; melhor fizeste esta tua ultima beneficencia do que a primeira, pois após de nenhuns mancebos foste, quer pobres quer ricos.
11 Акум, фийкэ, ну те теме, ыць вой фаче тот че вей зиче, кэч тоатэ четатя штие кэ ешть о фемее чинститэ.
Agora pois, minha filha, não temas; tudo quanto disseste te farei, pois toda a cidade do meu povo sabe que és mulher virtuosa.
12 Есте адевэрат кэ ам дрепт де рэскумпэраре, дар есте о алтэ рудэ май апроапе декыт мине.
Porém agora é muito verdade que eu sou remidor: mas ainda outro remidor ha mais chegado do que eu.
13 Рэмый ын ноаптя ачаста аич. Ши мыне, дакэ вря сэ те рэскумпере, бине, сэ те рэскумпере; дар дакэ ну-й плаче сэ те рэскумпере, те вой рэскумпэра еу, виу есте Домнул! Кулкэ-те аич пынэ диминяцэ.”
Fica-te aqui esta noite, e será que, pela manhã, se elle te redimir, bem está, elle te redima; porém, se te não quizer redimir, vive o Senhor, que eu te redimirei: deita-te aqui até ámanhã.
14 Еа а рэмас кулкатэ ла пичоареле луй пынэ диминяца ши с-а скулат май ынаинте де а се путя куноаште унул пе алтул. Боаз а зис: „Сэ ну штие нимень кэ а интрат о фемее ын арие!”
Ficou-se pois deitada a seus pés até pela manhã, e levantou-se antes que podesse um conhecer a outro, porquanto disse: Não se saiba que alguma mulher veiu á eira
15 Ши а адэугат: „Аду мантауа де пе тине ши цине-о.” Еа а цинут-о ши ел а мэсурат шасе мэсурь де орз ши ле-а пус пе еа. Апой а интрат ын четате.
Disse mais: Dá cá o roupão que tens sobre ti, e tem mão n'elle. E ella teve mão n'elle; e elle mediu seis medidas de cevada, e lh'as poz em cima; então entrou na cidade,
16 Рут с-а ынторс ла соакрэ-са, ши Наоми а зис: „Ту ешть, фийка мя?” Рут й-а историсит тот че-й фэкусе омул ачела.
E veiu á sua sogra, a qual disse: Quem és tu, minha filha? E ella lhe contou tudo quanto aquelle homem lhe fizera.
17 Еа а зис: „Мь-а дат ачесте шасе мэсурь де орз, зикынд: ‘Сэ ну те ынторчь ку мыниле гоале ла соакрэ-та.’”
Disse mais: Estas seis medidas de cevada me deu, porque me disse: Não vás vazia a tua sogra.
18 Ши Наоми а зис: „Фий лиништитэ, фийка мя, пынэ вей шти кум се ва испрэви лукрул ачеста, кэч омул ачеста ну ва авя одихнэ пынэ ну ва сфырши лукрул кяр астэзь.”
Então disse ella: Está quieta, minha filha, até que saibas como irá o caso, porque aquelle homem não descançará até que conclua hoje este negocio
