Романь 1
1 Павел, роб ал луй Исус Христос, кемат сэ фие апостол, пус деопарте ка сэ вестяскэ Евангелия луй Думнезеу,
Paulus, Knecht Jesus Christus', berufener Apostel, auserkoren für die Verkündigung des Evangeliums Gottes,
2 пе каре о фэгэдуисе май ынаинте прин пророчий Сэй ын Сфинтеле Скриптурь.
welches derselbe voraus verheißen hat durch seine Propheten in heiligen Schriften,
3 Еа привеште пе Фиул Сэу, нэскут дин сэмынца луй Давид, ын че привеште трупул,
nämlich von seinem Sohn, der gekommen ist aus Davids Samen nach dem Fleisch, gesetzt zum Sohn Gottes mit Macht
4 яр ын че привеште духул сфинценией, доведит ку путере кэ есте Фиул луй Думнезеу, прин ынвиеря морцилор, адикэ пе Исус Христос, Домнул ностру,
nach dem Geist der Heiligkeit kraft der Auferstehung von den Toten, von Jesus Christus unserem Herrn,
5 прин каре ам примит харул ши апостолия, ка сэ адучем, пентру Нумеле Луй, ла аскултаря крединцей пе тоате нямуриле,
durch den wir empfangen haben Gnade und Apostelamt für den Gehorsam des Glaubens unter allen Völkern um seines Namens willen,
6 ынтре каре сунтець ши вой, чей кемаць сэ фиць ай луй Исус Христос.
unter welchen auch ihr seid als Berufene Jesus Christus'.
7 Деч, воуэ тутурор, каре сунтець пряюбиць ай луй Думнезеу ын Рома, кемаць сэ фиць сфинць: Хар ши паче де ла Думнезеу, Татэл ностру, ши де ла Домнул Исус Христос!
an alle Geliebte Gottes, berufene Heilige in Rom. Gnade euch und Friede von Gott unserem Vater und dem Herrn Jesus Christus.
8 Май ынтый мулцумеск Думнезеулуй меу, прин Исус Христос, пентру вой тоць, кэч крединца воастрэ есте веститэ ын тоатэ лумя.
Fürs erste danke ich meinem Gott durch Jesus Christus euer aller wegen, daß man von eurem Glauben in der ganzen Welt spricht.
9 Думнезеу, кэруя Ый служеск ын духул меу, ын Евангелия Фиулуй Сэу, ымь есте мартор кэ вэ поменеск неынчетат ын ругэчуниле меле
Denn Gott, dem ich diene mit meinem Geist am Evangelium seines Sohnes, ist mein Zeuge,
10 ши чер тотдяуна ка, прин воя луй Думнезеу, сэ ам, ын сфыршит, феричиря сэ вин ла вой.
wie ich ohne Unterlaß euer gedenke allezeit in meinem Gebet mit der Bitte, ob es mir doch einmal mit Gottes Willen gelingen möge, zu euch zu kommen.
11 Кэч дореск сэ вэ вэд, ка сэ вэ дау вреун дар духовническ пентру ынтэриря воастрэ
Denn mich verlangt euch zu sehen: ich möchte gerne euch etwas bringen von geistlicher Gabe zu eurer Befestigung,
12 сау, май деграбэ, ка сэ не ымбэрбэтэм лаолалтэ ын мижлокул востру, прин крединца пе каре о авем ымпреунэ, ши вой, ши еу.
das heißt: mit euch Bestärkung austauschen durch unsern beiderseitigen Glauben.
13 Ну вряу сэ ну штиць, фрацилор, кэ де мулте орь ам авут де гынд сэ вин ла вой, ка сэ кулег вреун род принтре вой, ка принтре челелалте нямурь, дар ам фост ымпедикат пынэ акум.
Es drängt mich, euch zu sagen, Brüder, daß ich schon oft den Vorsatz hatte zu euch zu kommen - ich bin nur bis daher verhindert worden -, um auch unter euch einige Frucht zu erleben wie unter den übrigen Völkern.
14 Еу сунт датор ши гречилор, ши барбарилор, ши челор ынвэцаць, ши челор неынвэцаць.
Griechen und Barbaren, Weisen und Unverständigen bin ich Schuldner.
15 Астфел, ын че мэ привеште пе мине, ам о вие доринцэ сэ вэ вестеск Евангелия воуэ, челор дин Рома.
Daher der gute Wille von mir aus, auch euch in Rom das Evangelium zu verkünden.
16 Кэч мие ну мь-е рушине де Евангелия луй Христос, фииндкэ еа есте путеря луй Думнезеу пентру мынтуиря фиекэруя каре креде: ынтый а иудеулуй, апой а грекулуй;
Denn ich schäme mich des Evangeliums nicht; ist es doch Gottes Kraft zum Heile jedem Glaubenden, so wie dem Juden zuerst so auch dem Griechen.
17 деоарече ын еа есте дескоперитэ о неприхэнире пе каре о дэ Думнезеу прин крединцэ ши каре дуче ла крединцэ, дупэ кум есте скрис: „Чел неприхэнит ва трэи прин крединцэ.”
Denn Gottes Gerechtigkeit wird darin geoffenbart aus Glauben zu Glauben, wie denn geschrieben steht: Der Gerechte aber wird aus Glauben leben.
18 Мыния луй Думнезеу се дескоперэ дин чер ымпотрива орькэрей нечинстирь а луй Думнезеу ши ымпотрива орькэрей нелеӂюирь а оаменилор, каре ынэдушэ адевэрул ын нелеӂюиря лор.
Denn Gottes Zorngericht wird geoffenbart vom Himmel her über alle Gottlosigkeit und Ungerechtigkeit der Menschen, die die Wahrheit durch Ungerechtigkeit niederhalten.
19 Фииндкэ че се поате куноаште деспре Думнезеу ле есте дескоперит ын ей, кэч ле-а фост арэтат де Думнезеу.
Denn was von Gott zu erkennen ist, ist unter ihnen offenbar, Gott hat es ihnen geoffenbart;
20 Ын адевэр, ынсушириле невэзуте але Луй, путеря Луй вешникэ ши думнезеиря Луй се вэд лэмурит де ла фачеря лумий, кынд те уйць ку бэгаре де сямэ ла еле ын лукруриле фэкуте де Ел. Аша кэ ну се пот дезвиновэци, (aïdios g126)
wird ja sein unsichtbares Wesen von Erschaffung der Welt her an seinen Werken durch das Denken gesehen, nämlich seine ewige Kraft sowohl als Gottesgüte: damit sie ohne Entschuldigung seien, (aïdios g126)
21 фииндкэ, мэкар кэ ау куноскут пе Думнезеу, ну Л-ау прослэвит ка Думнезеу, нич ну Й-ау мулцумит, чи с-ау дедат ла гындирь дешарте ши инима лор фэрэ причепере с-а ынтунекат.
darum nämlich, weil sie Gott wohl erkannt, aber ihn nicht als Gott gepriesen oder mit Dank erkannt haben, sondern eitel geworden sind in ihren Gedanken, und ihr unverständiges Herz sich verfinstert hat.
22 С-ау фэлит кэ сунт ынцелепць ши ау ыннебунит
Zu Thoren sind sie geworden, da sie gar weise thaten;
23 ши ау скимбат слава Думнезеулуй немуритор ынтр-о икоанэ каре сямэнэ ку омул муритор, пэсэрь, добитоаче ку патру пичоаре ши тырытоаре.
für die Herrlichkeit des unvergänglichen Gottes haben sie eingetauscht das Nachbild der Gestalt vergänglicher Menschen, Vögel, vierfüßiger und kriechender Tiere.
24 Де ачея, Думнезеу й-а лэсат прадэ некурэцией, сэ урмезе пофтеле инимилор лор, аша кэ ышь нечинстеск сингурь трупуриле,
Darum hat sie Gott dahingegeben durch ihres Herzens Gelüste in Unreinigkeit, zur Entehrung ihrer Leiber an ihnen selbst,
25 кэч ау скимбат ын минчунэ адевэрул луй Думнезеу ши ау служит ши с-ау ынкинат фэптурий ын локул Фэкэторулуй, каре есте бинекувынтат ын вечь! Амин. (aiōn g165)
als welche vertauscht hatten die Wahrheit Gottes mit der Lüge, und Andacht und Gebet gebracht dem Geschöpfe statt des Schöpfers: der da ist gepriesen in Ewigkeit, Amen. (aiōn g165)
26 Дин причина ачаста, Думнезеу й-а лэсат ын воя унор патимь скырбоасе, кэч фемеиле лор ау скимбат ынтребуинцаря фиряскэ а лор ынтр-уна каре есте ымпотрива фирий;
Deshalb hat sie Gott dahingegeben in schimpfliche Leidenschaften: ihre Weiber sowohl haben die natürliche Uebung in die widernatürliche verkehrt,
27 тот астфел, ши бэрбаций ау пэрэсит ынтребуинцаря фиряскэ а фемеий, с-ау апринс ын пофтеле лор уний пентру алций, ау сэвыршит парте бэрбэтяскэ ку парте бэрбэтяскэ лукрурь скырбоасе ши ау примит ын ей ыншишь плата кувенитэ пентру рэтэчиря лор.
als auch die Männer haben den natürlichen Umgang mit dem Weibe aufgegeben und sind in wilder Begierde aneinander geraten Mann an Mann in schamlosem Thun. So haben sie den gebührenden Lohn ihrer Verirrung an sich selbst ertragen.
28 Фииндкэ н-ау кэутат сэ пэстрезе пе Думнезеу ын куноштинца лор, Думнезеу й-а лэсат ын воя минций лор блестемате, ка сэ факэ лукрурь неынгэдуите.
Und wie sie Gottes Erkenntnis verachtet hatten, so hat Gott sie dahingegeben in verächtlichen Sinn, das Ungebührliche zu thun,
29 Астфел ау ажунс плинь де орьче фел де нелеӂюире, де курвие, де викление, де лэкомие, де рэутате; плинь де пизмэ, де учидере, де чартэ, де ыншелэчуне, де порнирь рэутэчоасе; сунт шоптиторь,
erfüllt mit aller Ungerechtigkeit, Schlechtigkeit, Bosheit, Habsucht, voll von Neid, Mord, Zank, Lug und Trug, als Ohrenbläser,
30 бырфиторь, урыторь де Думнезеу, образничь, труфашь, лэудэрошь, нэскочиторь де реле, неаскултэторь де пэринць,
Verleumder, Gottesfeinde, frech, hoffärtig, prahlerisch, Böses erfindend, Elternverächter,
31 фэрэ причепере, кэлкэторь де кувынт, фэрэ драгосте фиряскэ, неындуплекаць, фэрэ милэ.
ohne Verstand und Halt, ohne Herz und Barmherzigkeit.
32 Ши, мэкар кэ штиу хотэрыря луй Думнезеу, кэ чей че фак асеменя лукрурь сунт вредничь де моарте, тотушь ей ну нумай кэ ле фак, дар ши гэсеск де бунь пе чей че ле фак.
Sie kennen wohl Gottes Recht, daß wer solches thut des Todes würdig ist, und doch thun sie es nicht nur selbst, sondern geben auch noch Beifall, wenn es andere thun.
