Романь 4
1 Че вом зиче дар кэ а кэпэтат, прин путеря луй, стрэмошул ностру Авраам?
Que diremos pois ter achado Abrahão, nosso pae segundo a carne?
2 Дакэ Авраам а фост сокотит неприхэнит прин фапте, аре ку че сэ се лауде, дар ну ынаинтя луй Думнезеу.
Porque, se Abrahão foi justificado pelas obras, tem de que se gloriar, mas não diante de Deus.
3 Кэч че зиче Скриптура? „Авраам а крезут пе Думнезеу, ши ачаста и с-а сокотит ка неприхэнире.”
Pois, que diz a Escriptura? Creu Abrahão a Deus, e isso lhe foi imputado como justiça.
4 Ынсэ, челуй че лукрязэ, плата кувенитэ луй и се сокотеште ну ка ун хар, чи ка чева даторат;
Ora áquelle que obra não lhe é imputado o galardão segundo a graça, mas segundo a divida.
5 пе кынд челуй че ну лукрязэ, чи креде ын Чел че сокотеште пе пэкэтос неприхэнит, крединца пе каре о аре ел ый есте сокотитэ ка неприхэнире.
Porém áquelle que não obra, mas crê n'aquelle que justifica o impio, a sua fé lhe é imputada como justiça.
6 Тот астфел ши Давид нумеште феричит пе омул ачела пе каре Думнезеу, фэрэ фапте, ыл сокотеште неприхэнит.
Como tambem David declara bemaventurado o homem a quem Deus imputa a justiça sem as obras, dizendo:
7 „Фериче”, зиче ел, „де ачея але кэрор фэрэделеӂь сунт ертате ши але кэрор пэкате сунт акоперите!
Bemaventurados aquelles cujas maldades são perdoadas, e cujos peccados são cobertos:
8 Фериче де омул кэруя ну-й цине Домнул ын сямэ пэкатул!”
Bemaventurado o homem a quem o Senhor não imputa o peccado.
9 Феричиря ачаста есте нумай пентру чей тэяць ымпрежур сау ши пентру чей нетэяць ымпрежур? Кэч зичем кэ луй Авраам крединца „й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”.
Vem pois esta bemaventurança sobre a circumcisão só, ou tambem sobre a incircumcisão? Porque dizemos que a fé foi imputada como justiça a Abrahão.
10 Дар кум й-а фост сокотитэ? Дупэ сау ынаинте де тэеря луй ымпрежур? Ну кынд ера тэят ымпрежур, чи кынд ера нетэят ымпрежур.
Como lhe foi pois imputada? Estando na circumcisão ou na incircumcisão? Não na circumcisão, mas na incircumcisão.
11 Апой, а примит ка семн тэеря ымпрежур, ка о печете а ачелей неприхэнирь пе каре о кэпэтасе прин крединцэ, кынд ера нетэят ымпрежур. Ши ачаста, пентру ка сэ фие татэл тутурор челор каре кред, мэкар кэ ну сунт тэяць ымпрежур; ка, адикэ, сэ ли се сокотяскэ ши лор неприхэниря ачаста
E recebeu o signal da circumcisão, sello da justiça da fé que teve na incircumcisão, para que fosse pae de todos os que crêem, estando na incircumcisão; a fim de que tambem a justiça lhes seja imputada:
12 ши пентру ка сэ фие ши татэл челор тэяць ымпрежур, адикэ ал ачелора каре ну нумай кэ сунт тэяць ымпрежур, дар ши калкэ пе урмеле крединцей ачелея пе каре о авя татэл ностру Авраам, кынд ну ера тэят ымпрежур.
E fosse pae da circumcisão, d'aquelles que não sómente são da circumcisão, mas que tambem andam nas pisadas da fé de nosso pae Abrahão, que tivera na incircumcisão.
13 Ын адевэр, фэгэдуинца фэкутэ луй Авраам сау семинцей луй, кэ ва моштени лумя, н-а фост фэкутэ пе темеюл Леӂий, чи пе темеюл ачелей неприхэнирь каре се капэтэ прин крединцэ.
Porque a promessa de que havia de ser herdeiro do mundo não foi feita pela lei a Abrahão, ou á sua posteridade, mas pela justiça da fé.
14 Кэч, дакэ моштениторь сунт чей че се цин де Леӂе, крединца есте задарникэ ши фэгэдуинца есте нимичитэ,
Porque, se os que são da lei são herdeiros, logo a fé é vã e a promessa é aniquilada.
15 пентру кэ Леӂя адуче мыние; ши унде ну есте о леӂе, аколо ну есте нич кэлкаре де леӂе.
Porque a lei obra a ira. Porque onde não ha lei tambem não ha transgressão.
16 Де ачея, моштениторь сунт чей че се фак прин крединцэ, пентру ка сэ фие прин хар, ши пентру ка фэгэдуинца сэ фие кезэшуитэ пентру тоатэ сэмынца луй Авраам: ну нумай пентру сэмынца ачея каре есте суб Леӂе, чи ши пентру сэмынца ачея каре аре крединца луй Авраам, татэл ностру ал тутурор,
Portanto é pela fé, para que seja segundo a graça, a fim de que a promessa seja firme a toda a posteridade, não sómente á que é da lei, mas tambem á que é da fé de Abrahão, o qual é pae de todos nós;
17 дупэ кум есте скрис: „Те-ам рындуит сэ фий татэл мултор нямурь.” Ел, адикэ, есте татэл ностру ынаинтя луй Думнезеу, ын каре а крезут, каре ынвие морций ши каре кямэ лукруриле каре ну сунт, ка ши кум ар фи.
(Como está escripto: Por pae de muitas nações te constitui) perante aquelle no qual creu, a saber, Deus, o qual vivifica os mortos, e chama as coisas que não são como se já fossem.
18 Нэдэждуинд ымпотрива орькэрей нэдеждь, ел а крезут ши астфел а ажунс татэл мултор нямурь, дупэ кум и се спусесе: „Аша ва фи сэмынца та.”
O qual, em esperança, creu contra a esperança, que seria feito pae de muitas nações, conforme o que lhe fôra dito: Assim será a tua descendencia.
19 Ши, фииндкэ н-а фост слаб ын крединцэ, ел ну с-а уйтат ла трупул сэу, каре ера ымбэтрынит – авя апроапе о сутэ де ань – нич ла фаптул кэ Сара ну май путя сэ айбэ копий.
E não enfraqueceu na fé, nem attentou para o seu proprio corpo já amortecido, pois era já de quasi cem annos, nem tão pouco para o amortecimento do ventre de Sarah.
20 Ел ну с-а ындоит де фэгэдуинца луй Думнезеу, прин некрединцэ, чи, ынтэрит прин крединца луй, а дат славэ луй Думнезеу,
E não duvidou da promessa de Deus por desconfiança, mas foi fortificado na fé, dando gloria a Deus;
21 деплин ынкрединцат кэ Ел че фэгэдуеште поате сэ ши ымплиняскэ.
E estando certissimo de que o que elle tinha promettido tambem era poderoso para o fazer.
22 Де ачея, крединца ачаста „й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”.
Pelo que isso lhe foi tambem imputado como justiça.
23 Дар ну нумай пентру ел есте скрис кэ „й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”,
Ora não só por elle está escripto, que lhe fosse imputado,
24 чи есте скрис ши пентру ной, кэрора, де асеменя, не ва фи сокотитэ, ноуэ, челор че кредем ын Чел че а ынвият дин морць пе Исус Христос, Домнул ностру,
Mas tambem por nós, a quem será imputado, os que cremos n'aquelle que dos mortos resuscitou a Jesus nosso Senhor;
25 каре а фост дат дин причина фэрэделеӂилор ноастре ши а ынвият дин причинэ кэ ам фост сокотиць неприхэниць.
O qual por nossos peccados foi entregue, e resuscitou para nossa justificação.
