Романь 4
1 Че вом зиче дар кэ а кэпэтат, прин путеря луй, стрэмошул ностру Авраам?
τι ουν ερουμεν {VAR2: ευρηκεναι } αβρααμ τον προπατορα ημων κατα σαρκα
2 Дакэ Авраам а фост сокотит неприхэнит прин фапте, аре ку че сэ се лауде, дар ну ынаинтя луй Думнезеу.
ει γαρ αβρααμ εξ εργων εδικαιωθη εχει καυχημα αλλ ου προς θεον
3 Кэч че зиче Скриптура? „Авраам а крезут пе Думнезеу, ши ачаста и с-а сокотит ка неприхэнире.”
τι γαρ η γραφη λεγει επιστευσεν δε αβρααμ τω θεω και ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
4 Ынсэ, челуй че лукрязэ, плата кувенитэ луй и се сокотеште ну ка ун хар, чи ка чева даторат;
τω δε εργαζομενω ο μισθος ου λογιζεται κατα χαριν αλλα κατα οφειλημα
5 пе кынд челуй че ну лукрязэ, чи креде ын Чел че сокотеште пе пэкэтос неприхэнит, крединца пе каре о аре ел ый есте сокотитэ ка неприхэнире.
τω δε μη εργαζομενω πιστευοντι δε επι τον δικαιουντα τον ασεβη λογιζεται η πιστις αυτου εις δικαιοσυνην
6 Тот астфел ши Давид нумеште феричит пе омул ачела пе каре Думнезеу, фэрэ фапте, ыл сокотеште неприхэнит.
καθαπερ και δαυιδ λεγει τον μακαρισμον του ανθρωπου ω ο θεος λογιζεται δικαιοσυνην χωρις εργων
7 „Фериче”, зиче ел, „де ачея але кэрор фэрэделеӂь сунт ертате ши але кэрор пэкате сунт акоперите!
μακαριοι ων αφεθησαν αι ανομιαι και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι
8 Фериче де омул кэруя ну-й цине Домнул ын сямэ пэкатул!”
μακαριος ανηρ ου ου μη λογισηται κυριος αμαρτιαν
9 Феричиря ачаста есте нумай пентру чей тэяць ымпрежур сау ши пентру чей нетэяць ымпрежур? Кэч зичем кэ луй Авраам крединца „й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”.
ο μακαρισμος ουν ουτος επι την περιτομην η και επι την ακροβυστιαν λεγομεν γαρ ελογισθη τω αβρααμ η πιστις εις δικαιοσυνην
10 Дар кум й-а фост сокотитэ? Дупэ сау ынаинте де тэеря луй ымпрежур? Ну кынд ера тэят ымпрежур, чи кынд ера нетэят ымпрежур.
πως ουν ελογισθη εν περιτομη οντι η εν ακροβυστια ουκ εν περιτομη αλλ εν ακροβυστια
11 Апой, а примит ка семн тэеря ымпрежур, ка о печете а ачелей неприхэнирь пе каре о кэпэтасе прин крединцэ, кынд ера нетэят ымпрежур. Ши ачаста, пентру ка сэ фие татэл тутурор челор каре кред, мэкар кэ ну сунт тэяць ымпрежур; ка, адикэ, сэ ли се сокотяскэ ши лор неприхэниря ачаста
και σημειον ελαβεν περιτομης σφραγιδα της δικαιοσυνης της πιστεως της εν τη ακροβυστια εις το ειναι αυτον πατερα παντων των πιστευοντων δι ακροβυστιας εις το λογισθηναι {VAR2: [και] } αυτοις [την] δικαιοσυνην
12 ши пентру ка сэ фие ши татэл челор тэяць ымпрежур, адикэ ал ачелора каре ну нумай кэ сунт тэяць ымпрежур, дар ши калкэ пе урмеле крединцей ачелея пе каре о авя татэл ностру Авраам, кынд ну ера тэят ымпрежур.
και πατερα περιτομης τοις ουκ εκ περιτομης μονον αλλα και τοις στοιχουσιν τοις ιχνεσιν της εν ακροβυστια πιστεως του πατρος ημων αβρααμ
13 Ын адевэр, фэгэдуинца фэкутэ луй Авраам сау семинцей луй, кэ ва моштени лумя, н-а фост фэкутэ пе темеюл Леӂий, чи пе темеюл ачелей неприхэнирь каре се капэтэ прин крединцэ.
ου γαρ δια νομου η επαγγελια τω αβρααμ η τω σπερματι αυτου το κληρονομον αυτον ειναι κοσμου αλλα δια δικαιοσυνης πιστεως
14 Кэч, дакэ моштениторь сунт чей че се цин де Леӂе, крединца есте задарникэ ши фэгэдуинца есте нимичитэ,
ει γαρ οι εκ νομου κληρονομοι κεκενωται η πιστις και κατηργηται η επαγγελια
15 пентру кэ Леӂя адуче мыние; ши унде ну есте о леӂе, аколо ну есте нич кэлкаре де леӂе.
ο γαρ νομος οργην κατεργαζεται ου δε ουκ εστιν νομος ουδε παραβασις
16 Де ачея, моштениторь сунт чей че се фак прин крединцэ, пентру ка сэ фие прин хар, ши пентру ка фэгэдуинца сэ фие кезэшуитэ пентру тоатэ сэмынца луй Авраам: ну нумай пентру сэмынца ачея каре есте суб Леӂе, чи ши пентру сэмынца ачея каре аре крединца луй Авраам, татэл ностру ал тутурор,
δια τουτο εκ πιστεως ινα κατα χαριν εις το ειναι βεβαιαν την επαγγελιαν παντι τω σπερματι ου τω εκ του νομου μονον αλλα και τω εκ πιστεως αβρααμ ος εστιν πατηρ παντων ημων
17 дупэ кум есте скрис: „Те-ам рындуит сэ фий татэл мултор нямурь.” Ел, адикэ, есте татэл ностру ынаинтя луй Думнезеу, ын каре а крезут, каре ынвие морций ши каре кямэ лукруриле каре ну сунт, ка ши кум ар фи.
καθως γεγραπται οτι πατερα πολλων εθνων τεθεικα σε κατεναντι ου επιστευσεν θεου του ζωοποιουντος τους νεκρους και καλουντος τα μη οντα ως οντα
18 Нэдэждуинд ымпотрива орькэрей нэдеждь, ел а крезут ши астфел а ажунс татэл мултор нямурь, дупэ кум и се спусесе: „Аша ва фи сэмынца та.”
ος παρ ελπιδα επ ελπιδι επιστευσεν εις το γενεσθαι αυτον πατερα πολλων εθνων κατα το ειρημενον ουτως εσται το σπερμα σου
19 Ши, фииндкэ н-а фост слаб ын крединцэ, ел ну с-а уйтат ла трупул сэу, каре ера ымбэтрынит – авя апроапе о сутэ де ань – нич ла фаптул кэ Сара ну май путя сэ айбэ копий.
και μη ασθενησας τη πιστει κατενοησεν το εαυτου σωμα [ηδη] νενεκρωμενον εκατονταετης που υπαρχων και την νεκρωσιν της μητρας σαρρας
20 Ел ну с-а ындоит де фэгэдуинца луй Думнезеу, прин некрединцэ, чи, ынтэрит прин крединца луй, а дат славэ луй Думнезеу,
εις δε την επαγγελιαν του θεου ου διεκριθη τη απιστια αλλ ενεδυναμωθη τη πιστει δους δοξαν τω θεω
21 деплин ынкрединцат кэ Ел че фэгэдуеште поате сэ ши ымплиняскэ.
και πληροφορηθεις οτι ο επηγγελται δυνατος εστιν και ποιησαι
22 Де ачея, крединца ачаста „й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”.
διο [και] ελογισθη αυτω εις δικαιοσυνην
23 Дар ну нумай пентру ел есте скрис кэ „й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”,
ουκ εγραφη δε δι αυτον μονον οτι ελογισθη αυτω
24 чи есте скрис ши пентру ной, кэрора, де асеменя, не ва фи сокотитэ, ноуэ, челор че кредем ын Чел че а ынвият дин морць пе Исус Христос, Домнул ностру,
αλλα και δι ημας οις μελλει λογιζεσθαι τοις πιστευουσιν επι τον εγειραντα ιησουν τον κυριον ημων εκ νεκρων
25 каре а фост дат дин причина фэрэделеӂилор ноастре ши а ынвият дин причинэ кэ ам фост сокотиць неприхэниць.
ος παρεδοθη δια τα παραπτωματα ημων και ηγερθη δια την δικαιωσιν ημων
