< Романь 4 >

1 Че вом зиче дар кэ а кэпэтат, прин путеря луй, стрэмошул ностру Авраам?
Ուրեմն ի՞նչ պիտի ըսենք թէ գտաւ Աբրահամ՝ մարմինի համեմատ մեր նախահայրը.
2 Дакэ Авраам а фост сокотит неприхэнит прин фапте, аре ку че сэ се лауде, дар ну ынаинтя луй Думнезеу.
որովհետեւ եթէ Աբրահամ արդարացած ըլլար գործերով՝ պիտի պարծենար անոնցմով, բայց ո՛չ Աստուծոյ առջեւ:
3 Кэч че зиче Скриптура? „Авраам а крезут пе Думнезеу, ши ачаста и с-а сокотит ка неприхэнире.”
Արդարեւ ի՞նչ կ՚ըսէ Գիրքը. «Աբրահամ հաւատաց Աստուծոյ, եւ ատիկա արդարութիւն սեպուեցաւ իրեն»:
4 Ынсэ, челуй че лукрязэ, плата кувенитэ луй и се сокотеште ну ка ун хар, чи ка чева даторат;
Բայց ա՛ն որ կը գործէ, անոր վարձատրութիւնը շնորհքէ եղած չի սեպուիր, հապա՝ պարտքէ:
5 пе кынд челуй че ну лукрязэ, чи креде ын Чел че сокотеште пе пэкэтос неприхэнит, крединца пе каре о аре ел ый есте сокотитэ ка неприхэнире.
Իսկ ա՛ն որ չի գործեր, բայց կը հաւատայ անոր՝ որ կ՚արդարացնէ ամբարիշտը, իր հաւատքը արդարութիւն կը սեպուի իրեն:
6 Тот астфел ши Давид нумеште феричит пе омул ачела пе каре Думнезеу, фэрэ фапте, ыл сокотеште неприхэнит.
Ինչպէս Դաւիթ ալ կը խօսի երանութեան մասին այն մարդուն, որուն Աստուած արդարութիւն կը սեպէ՝ առանց գործերու:
7 „Фериче”, зиче ел, „де ачея але кэрор фэрэделеӂь сунт ертате ши але кэрор пэкате сунт акоперите!
«Երանի՜ անոնց, - կ՚ըսէ, - որոնց անօրէնութիւնները ներուեցան, եւ որոնց մեղքերը ծածկուեցան:
8 Фериче де омул кэруя ну-й цине Домнул ын сямэ пэкатул!”
Երանի՜ այն մարդուն, որուն մեղք չի սեպեր Տէրը»:
9 Феричиря ачаста есте нумай пентру чей тэяць ымпрежур сау ши пентру чей нетэяць ымпрежур? Кэч зичем кэ луй Авраам крединца „й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”.
Ուրեմն այս երանութիւնը միայն թլփատուածներո՞ւն համար է, թէ անթլփատներուն համար ալ. քանի որ կ՚ըսենք թէ “հաւատքը արդարութիւն սեպուեցաւ Աբրահամի”:
10 Дар кум й-а фост сокотитэ? Дупэ сау ынаинте де тэеря луй ымпрежур? Ну кынд ера тэят ымпрежур, чи кынд ера нетэят ымпрежур.
Ուրեմն ի՞նչպէս սեպուեցաւ. թլփատութեա՞ն մէջ եղած ատենը, թէ անթլփատութեան մէջ: Ո՛չ թէ թլփատութեան մէջ, հապա՝ անթլփատութեան:
11 Апой, а примит ка семн тэеря ымпрежур, ка о печете а ачелей неприхэнирь пе каре о кэпэтасе прин крединцэ, кынд ера нетэят ымпрежур. Ши ачаста, пентру ка сэ фие татэл тутурор челор каре кред, мэкар кэ ну сунт тэяць ымпрежур; ка, адикэ, сэ ли се сокотяскэ ши лор неприхэниря ачаста
Յետոյ թլփատութեան նշանը ստացաւ՝ իբր կնիք անթլփատութեան ատենը ունեցած հաւատքին արդարութեան, որպէսզի ինք ըլլայ հայրը այն բոլոր հաւատացողներուն՝ որոնք անթլփատ են (անոնց ալ արդարութիւն սեպուելու համար),
12 ши пентру ка сэ фие ши татэл челор тэяць ымпрежур, адикэ ал ачелора каре ну нумай кэ сунт тэяць ымпрежур, дар ши калкэ пе урмеле крединцей ачелея пе каре о авя татэл ностру Авраам, кынд ну ера тэят ымпрежур.
նաեւ հայրը թլփատութեան՝ անոնց համար, որոնք ո՛չ միայն թլփատուած են, այլ նաեւ կ՚ընթանան մեր հօր Աբրահամի անթլփատութեան ատեն ունեցած հաւատքին հետքերով:
13 Ын адевэр, фэгэдуинца фэкутэ луй Авраам сау семинцей луй, кэ ва моштени лумя, н-а фост фэкутэ пе темеюл Леӂий, чи пе темеюл ачелей неприхэнирь каре се капэтэ прин крединцэ.
Արդարեւ Աբրահամի եւ անոր զարմին՝ աշխարհը ժառանգելու համար տրուած խոստումը ո՛չ թէ Օրէնքով եղաւ, հապա հաւատքին արդարութեամբ:
14 Кэч, дакэ моштениторь сунт чей че се цин де Леӂе, крединца есте задарникэ ши фэгэдуинца есте нимичитэ,
Քանի որ եթէ Օրէնքէն եղողները ժառանգորդ ըլլային, հաւատքը պիտի փճանար, եւ խոստումը ոչնչանար:
15 пентру кэ Леӂя адуче мыние; ши унде ну есте о леӂе, аколо ну есте нич кэлкаре де леӂе.
Որովհետեւ Օրէնքը բարկութիւն կը գործադրէ. քանի որ ուր Օրէնք չկայ, օրինազանցութիւն ալ չկայ:
16 Де ачея, моштениторь сунт чей че се фак прин крединцэ, пентру ка сэ фие прин хар, ши пентру ка фэгэдуинца сэ фие кезэшуитэ пентру тоатэ сэмынца луй Авраам: ну нумай пентру сэмынца ачея каре есте суб Леӂе, чи ши пентру сэмынца ачея каре аре крединца луй Авраам, татэл ностру ал тутурор,
Ուստի ժառանգորդ ըլլալը հաւատքէն է, որ շնորհքով եղած ըլլայ, որպէսզի խոստումը մնայուն ըլլայ ամբողջ զարմին. ո՛չ միայն անոր՝ որ Օրէնքէն է, այլ նաեւ անո՛ր՝ որ Աբրահամի հաւատքէն է: Ան մեր բոլորին հայրն է
17 дупэ кум есте скрис: „Те-ам рындуит сэ фий татэл мултор нямурь.” Ел, адикэ, есте татэл ностру ынаинтя луй Думнезеу, ын каре а крезут, каре ынвие морций ши каре кямэ лукруриле каре ну сунт, ка ши кум ар фи.
(ինչպէս գրուած է. “Քեզ շատ ազգերու հայր ըրի”) Աստուծոյ առջեւ՝ որուն ինք հաւատաց, որ կեանք կու տայ մեռելներուն ու չեղած բաները կը կոչէ եղածներու պէս:
18 Нэдэждуинд ымпотрива орькэрей нэдеждь, ел а крезут ши астфел а ажунс татэл мултор нямурь, дупэ кум и се спусесе: „Аша ва фи сэмынца та.”
Չյուսացուած բանին՝ յոյսով հաւատաց, թէ ինք շատ ազգերու հայր պիտի ըլլայ (ինչպէս ըսուեցաւ ալ թէ “քու զարմդ այսպէս պիտի ըլլայ”).
19 Ши, фииндкэ н-а фост слаб ын крединцэ, ел ну с-а уйтат ла трупул сэу, каре ера ымбэтрынит – авя апроапе о сутэ де ань – нич ла фаптул кэ Сара ну май путя сэ айбэ копий.
եւ հաւատքի մէջ չտկարանալով՝ ուշադիր չեղաւ իր մարմինին, որ արդէն մեռածի պէս էր, (որովհետեւ ինք հարիւր տարեկանի չափ էր, ) ո՛չ ալ Սառայի արգանդին մեռած ըլլալուն:
20 Ел ну с-а ындоит де фэгэдуинца луй Думнезеу, прин некрединцэ, чи, ынтэрит прин крединца луй, а дат славэ луй Думнезеу,
Անհաւատութեամբ չտատամսեցաւ Աստուծոյ խոստումին հանդէպ, հապա հաւատքով զօրացած՝ փառք տուաւ Աստուծոյ,
21 деплин ынкрединцат кэ Ел че фэгэдуеште поате сэ ши ымплиняскэ.
եւ լման համոզուեցաւ թէ ի՛նչ որ ան խոստացաւ՝ կարող է նաեւ իրագործել:
22 Де ачея, крединца ачаста „й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”.
Ուստի արդարութիւն սեպուեցաւ իրեն:
23 Дар ну нумай пентру ел есте скрис кэ „й-а фост сокотитэ ка неприхэнире”,
Բայց գրուեցաւ ո՛չ միայն անոր համար՝ թէ “սեպուեցաւ իրեն”,
24 чи есте скрис ши пентру ной, кэрора, де асеменя, не ва фи сокотитэ, ноуэ, челор че кредем ын Чел че а ынвият дин морць пе Исус Христос, Домнул ностру,
այլ նաեւ մեզի համար, որոնց պիտի սեպուի՝ քանի որ կը հաւատանք անո՛ր՝ որ մեռելներէն յարուցանեց Յիսուսը՝ մեր Տէրը,
25 каре а фост дат дин причина фэрэделеӂилор ноастре ши а ынвият дин причинэ кэ ам фост сокотиць неприхэниць.
որ մատնուեցաւ մեր յանցանքներուն համար ու յարութիւն առաւ մեզ արդարացնելու համար:

< Романь 4 >