Романь 2

1 Ашадар, омуле, орьчине ай фи ту каре жудечь пе алтул, ну те поць дезвиновэци, кэч прин фаптул кэ жудечь пе алтул, те осындешть сингур, фииндкэ ту, каре жудечь пе алтул, фачь ачеляшь лукрурь.

διο αναπολογητος ει ω ανθρωπε πας ο κρινων εν ω γαρ κρινεις τον ετερον σεαυτον κατακρινεις τα γαρ αυτα πρασσεις ο κρινων

2 Штим, ын адевэр, кэ жудеката луй Думнезеу ымпотрива челор че сэвыршеск астфел де лукрурь есте потривитэ ку адевэрул.

οιδαμεν δε οτι το κριμα του θεου εστιν κατα αληθειαν επι τους τα τοιαυτα πρασσοντας

3 Ши крезь ту, омуле, каре жудечь пе чей че сэвыршеск астфел де лукрурь ши пе каре ле фачь ши ту, кэ вей скэпа де жудеката луй Думнезеу?

λογιζη δε τουτο ω ανθρωπε ο κρινων τους τα τοιαυτα πρασσοντας και ποιων αυτα οτι συ εκφευξη το κριμα του θεου

4 Сау диспрецуешть ту богэцииле бунэтэций, ынгэдуинцей ши ынделунӂей Луй рэбдэрь? Ну везь ту кэ бунэтатя луй Думнезеу те ындямнэ ла покэинцэ?

η του πλουτου της χρηστοτητος αυτου και της ανοχης και της μακροθυμιας καταφρονεις αγνοων οτι το χρηστον του θεου εις μετανοιαν σε αγει

5 Дар, ку ымпетриря инимий тале, каре ну вря сэ се покэяскэ, ыць адунь о комоарэ де мыние пентру зиуа мынией ши а арэтэрий дрептей жудекэць а луй Думнезеу,

κατα δε την σκληροτητα σου και αμετανοητον καρδιαν θησαυριζεις σεαυτω οργην εν ημερα οργης και αποκαλυψεως δικαιοκρισιας του θεου

6 каре ва рэсплэти фиекэруя дупэ фаптеле луй.

ος αποδωσει εκαστω κατα τα εργα αυτου

7 Ши ануме ва да вяца вешникэ челор че, прин стэруинца ын бине, каутэ слава, чинстя ши немуриря, (aiōnios g166)

τοις μεν καθ υπομονην εργου αγαθου δοξαν και τιμην και αφθαρσιαν ζητουσιν ζωην αιωνιον (aiōnios g166)

8 ши ва да мыние ши урӂие челор че, дин дух де гылчавэ, се ымпотривеск адевэрулуй ши аскултэ де нелеӂюире.

τοις δε εξ εριθειας και απειθουσιν μεν τη αληθεια πειθομενοις δε τη αδικια θυμος και οργη

9 Неказ ши стрымтораре вор вени песте орьче суфлет оменеск каре фаче рэул: ынтый песте иудеу, апой песте грек.

θλιψις και στενοχωρια επι πασαν ψυχην ανθρωπου του κατεργαζομενου το κακον ιουδαιου τε πρωτον και ελληνος

10 Славэ, чинсте ши паче вор вени ынсэ песте орьчине фаче бинеле: ынтый песте иудеу, апой песте грек.

δοξα δε και τιμη και ειρηνη παντι τω εργαζομενω το αγαθον ιουδαιω τε πρωτον και ελληνι

11 Кэч ынаинтя луй Думнезеу ну се аре ын ведере фаца омулуй.

ου γαρ εστιν προσωποληψια παρα τω θεω

12 Тоць чей че ау пэкэтуит фэрэ леӂе вор пери фэрэ леӂе, ши тоць чей че ау пэкэтуит авынд леӂе вор фи жудекаць дупэ леӂе.

οσοι γαρ ανομως ημαρτον ανομως και απολουνται και οσοι εν νομω ημαρτον δια νομου κριθησονται

13 Пентру кэ ну чей че ауд Леӂя сунт неприхэниць ынаинтя луй Думнезеу, чи чей че ымплинеск Леӂя ачаста вор фи сокотиць неприхэниць.

ου γαρ οι ακροαται του νομου δικαιοι παρα τω θεω αλλ οι ποιηται του νομου δικαιωθησονται

14 Кынд нямуриле, мэкар кэ н-ау леӂе, фак дин фире лукруриле Леӂий, прин ачаста ей, каре н-ау о леӂе, ышь сунт сингурь леӂе,

οταν γαρ εθνη τα μη νομον εχοντα φυσει τα του νομου ποιη ουτοι νομον μη εχοντες εαυτοις εισιν νομος

15 ши ей доведеск кэ лукраря Леӂий есте скрисэ ын инимиле лор, фииндкэ деспре лукраря ачаста мэртурисеште куӂетул лор ши гындуриле лор, каре сау се ынвиновэцеск, сау се дезвиновэцеск ынтре еле.

οιτινες ενδεικνυνται το εργον του νομου γραπτον εν ταις καρδιαις αυτων συμμαρτυρουσης αυτων της συνειδησεως και μεταξυ αλληλων των λογισμων κατηγορουντων η και απολογουμενων

16 Ши фаптул ачеста се ва ведя ын зиуа кынд, дупэ Евангелия мя, Думнезеу ва жудека, прин Исус Христос, лукруриле аскунсе але оаменилор.

εν ημερα οτε κρινει ο θεος τα κρυπτα των ανθρωπων κατα το ευαγγελιον μου δια ιησου χριστου

17 Ту, каре те нумешть иудеу, каре те реземь пе о Леӂе, каре те лаузь ку Думнезеул тэу,

ιδε συ ιουδαιος επονομαζη και επαναπαυη τω νομω και καυχασαι εν θεω

18 каре куношть воя Луй, каре штий сэ фачь деосебире ынтре лукрурь, пентру кэ ешть ынвэцат де Леӂе;

και γινωσκεις το θελημα και δοκιμαζεις τα διαφεροντα κατηχουμενος εκ του νομου

19 ту, каре те мэгулешть кэ ешть кэлэуза орбилор, лумина челор че сунт ын ынтунерик,

πεποιθας τε σεαυτον οδηγον ειναι τυφλων φως των εν σκοτει

20 повэцуиторул челор фэрэ минте, ынвэцэторул челор нештиуторь, пентру кэ ын Леӂе ай дрептарул куноштинцей деплине ши ал адевэрулуй;

παιδευτην αφρονων διδασκαλον νηπιων εχοντα την μορφωσιν της γνωσεως και της αληθειας εν τω νομω

21 ту деч, каре ынвець пе алций, пе тине ынсуць ну те ынвець? Ту, каре проповэдуешть: „Сэ ну фурь”, фурь?

ο ουν διδασκων ετερον σεαυτον ου διδασκεις ο κηρυσσων μη κλεπτειν κλεπτεις

22 Ту, каре зичь: „Сэ ну прякурвешть”, прякурвешть? Ту, кэруя ць-е скырбэ де идоль, ле жефуешть темплеле?

ο λεγων μη μοιχευειν μοιχευεις ο βδελυσσομενος τα ειδωλα ιεροσυλεις

23 Ту, каре те фэлешть ку Леӂя, нечинстешть пе Думнезеу прин кэлкаря ачестей Леӂь?

ος εν νομω καυχασαι δια της παραβασεως του νομου τον θεον ατιμαζεις

24 „Кэч дин причина воастрэ есте хулит Нумеле луй Думнезеу ынтре нямурь”, дупэ кум есте скрис.

το γαρ ονομα του θεου δι υμας βλασφημειται εν τοις εθνεσιν καθως γεγραπται

25 Тэеря ымпрежур, негрешит, есте де фолос, дакэ ымплинешть Леӂя, дар, дакэ ту калчь Леӂя, тэеря та ымпрежур ажунӂе нетэере ымпрежур.

περιτομη μεν γαρ ωφελει εαν νομον πρασσης εαν δε παραβατης νομου ης η περιτομη σου ακροβυστια γεγονεν

26 Дакэ деч чел нетэят ымпрежур пэзеште порунчиле Леӂий, нетэеря луй ымпрежур ну и се ва сокоти еа ка о тэере ымпрежур?

εαν ουν η ακροβυστια τα δικαιωματα του νομου φυλασση ουχι η ακροβυστια αυτου εις περιτομην λογισθησεται

27 Чел нетэят ымпрежур дин наштере, каре ымплинеште Леӂя, ну те ва осынди ел пе тине, каре о калчь, мэкар кэ ай слова Леӂий ши тэеря ымпрежур?

και κρινει η εκ φυσεως ακροβυστια τον νομον τελουσα σε τον δια γραμματος και περιτομης παραβατην νομου

28 Иудеу ну есте ачела каре се аратэ пе динафарэ кэ есте иудеу, ши тэере ымпрежур ну есте ачея каре есте пе динафарэ, ын карне.

ου γαρ ο εν τω φανερω ιουδαιος εστιν ουδε η εν τω φανερω εν σαρκι περιτομη

29 Чи иудеу есте ачела каре есте иудеу ынэунтру, ши тэере ымпрежур есте ачея а инимий, ын дух, ну ын словэ; ун астфел де иудеу ышь скоате лауда ну де ла оамень, чи де ла Думнезеу.

αλλ ο εν τω κρυπτω ιουδαιος και περιτομη καρδιας εν πνευματι ου γραμματι ου ο επαινος ουκ εξ ανθρωπων αλλ εκ του θεου