Апокалипса 4
1 Дупэ ачесте лукрурь, м-ам уйтат ши ятэ кэ о ушэ ера дескисэ ын чер. Гласул чел динтый, пе каре-л аузисем ка сунетул уней трымбице ши каре ворбя ку мине, мь-а зис: „Суе-те аич ши-ць вой арэта че аре сэ се ынтымпле дупэ ачесте лукрурь!”
Sitte näin minä, ja katso, ovi avattiin taivaassa, ja ensimäinen ääni, jonka minä kuulin niinkuin basunan puhuvan minun kanssani, sanoen: astu tänne ylös, ja minä osoitan sinulle, mitä tästälähin tapahtuva on.
2 Нумайдекыт ам фост рэпит ын Духул. Ши ятэ кэ ын чер ера пус ун скаун де домние, ши пе скаунул ачеста де домние шедя Чинева.
Ja kohta minä olin hengessä, ja katso, istuin oli pantu taivaasen, ja istuimella oli (yksi) istuva.
3 Чел че шедя пе ел авя ынфэцишаря уней петре де иаспис ши де сардиу ши скаунул де домние ера ынконжурат ку ун куркубеу ка о пятрэ де смаралд ла ведере.
Ja se, joka istui, oli näkyänsä kiven jaspiksen ja sardin kaltainen, ja taivaan kaari istuimen ympäri näkyänsä smaragdin kaltainen.
4 Ымпрежурул скаунулуй де домние стэтяу доуэзечь ши патру де скауне де домние; ши пе ачесте скауне де домние стэтяу доуэзечь ши патру де бэтрынь ымбрэкаць ын хайне албе ши пе капете авяу кунунь де аур.
Ja sen istuimen ympärillä oli neljäkolmattakymmentä istuinta, ja niillä istuimilla näin minä neljäkolmattakymmentä vanhinta istuvan, valkeilla vaatteilla puetettuna, ja heidän päässänsä olivat kultaiset kruunut.
5 Дин скаунул де домние ешяу фулӂере, гласурь ши тунете. Ынаинтя скаунулуй де домние ардяу шапте лэмпь де фок, каре сунт челе шапте Духурь але луй Думнезеу.
Ja istuimesta kävivät ulos leimaukset ja pitkäiset ja äänet, ja seitsemän tulista lamppua paloi istuimen edessä, jotka seitsemän Jumalan henkeä ovat.
6 Ын фаца скаунулуй де домние май есте ун фел де маре де стиклэ, асеменя ку кристалул. Ын мижлокул скаунулуй де домние ши ымпрежурул скаунулуй де домние стау патру фэптурь вий, плине ку окь пе динаинте ши пе динапой.
Ja istuimen edessä oli niinkuin lasinen meri, kristallin muotoinen, ja keskellä istuinta ja ympäri istuinta neljä eläintä, edestä ja takaa silmiä täynnänsä.
7 Чя динтый фэптурэ вие сямэнэ ку ун леу; а доуа сямэнэ ку ун вицел; а трея аре фаца ка а унуй ом; ши а патра сямэнэ ку ун вултур каре збоарэ.
Ja ensimäinen eläin oli jalopeuran muotoinen, ja toinen eläin vasikan muotoinen, ja kolmannella eläimellä olivat niinkuin ihmisen kasvot, ja neljäs eläin lentäväisen kotkan muotoinen.
8 Фиекаре дин ачесте патру фэптурь вий авя кыте шасе арипь ши ера плинэ ку окь де жур ымпрежур ши пе динэунтру. Зи ши ноапте зичяу фэрэ ынчетаре: „Сфынт, Сфынт, Сфынт есте Домнул Думнезеу, Чел Атотпутерник, каре ера, каре есте, каре вине!”
Ja niillä neljällä eläimellä oli kullakin kuusi siipeä ympärillä, ja he olivat sisältä silmiä täynnänsä; ja ei heillä ollut lepoa päivällä eikä yöllä, ja sanoivat: pyhä, pyhä, pyhä on Herra Jumala kaikkivaltias, joka oli, ja joka on, ja joka tuleva on.
9 Кынд ачесте фэптурь вий адучяу славэ, чинсте ши мулцумирь Челуй че шедя пе скаунул де домние ши каре есте виу ын вечий вечилор, (aiōn g165)
Ja kuin ne eläimet antoivat kiitoksen ja kunnian ja siunauksen sille, joka istuimella istui, joka elää ijankaikkisesta ijankaikkiseen. (aiōn g165)
10 чей доуэзечь ши патру де бэтрынь кэдяу ынаинтя Челуй че шедя пе скаунул де домние ши се ынкинау Челуй че есте виу ын вечий вечилор, ышь арункау кунуниле ынаинтя скаунулуй де домние ши зичяу: (aiōn g165)
Niin ne neljäkolmattakymmentä vanhinta lankesivat istuimella istuvaisen eteen, ja kumartaen rukoilivat sitä, joka elää ijankaikkisesta ijankaikkiseen, ja heittivät kruununsa istuimen eteen ja sanoivat: (aiōn g165)
11 „Вредник ешть, Доамне ши Думнезеул ностру, сэ примешть слава, чинстя ши путеря, кэч Ту ай фэкут тоате лукруриле ши прин воя Та стау ын фиинцэ ши ау фост фэкуте!”
Herra! sinä olet mahdollinen saamaan ylistyksen ja kunnian ja voiman; sillä sinä olet kaikki luonut, ja sinun tahdostas he ovat, ja luodut ovat.
