Апокалипса 19
1 Дупэ ачея, ам аузит ын чер ка ун глас путерник де глоатэ мултэ, каре зичя: „Алелуя! Але Домнулуй Думнезеулуй ностру сунт мынтуиря, слава, чинстя ши путеря!
E depois destas coisas, eu ouvi uma voz de uma grande multidão no céus, que dizia: “Aleluia! Salvação, glória, honra, e poder ao Senhor, nosso Deus!
2 Пентру кэ жудекэциле Луй сунт адевэрате ши дрепте. Ел а жудекат пе курва чя маре, каре стрика пэмынтул ку курвия ей, ши а рэзбунат сынӂеле робилор Сэй дин мына ей.”
Porque verdadeiros e justos são seus juízos; pois ele julgou a grande prostituta, que com sua prostituição corrompia a terra, e vingou da mão dela o sangue dos servos dele.”
E disseram pela segunda vez: “Aleluia! E a fumaça dela sobe para todo o sempre.” (aiōn g165)
4 Ши чей доуэзечь ши патру де бэтрынь ши челе патру фэптурь вий с-ау арункат ла пэмынт ши с-ау ынкинат луй Думнезеу, каре шедя пе скаунул де домние. Ши ау зис: „Амин! Алелуя!”
E os vinte e quatro anciãos, e os quatro animais, se prostraram, e adoraram a Deus (que [estava] sentado no trono) [e] diziam: “Amém! Aleluia!”
5 Ши дин скаунул де домние а ешит ун глас каре зичя: „Лэудаць пе Думнезеул ностру, тоць робий Луй, вой, каре вэ темець де Ел, мичь ши марь!”
E saiu uma voz do trono, dizendo: “Louvai ao nosso Deus, todos vós os servos dele, e vós que o temeis, tanto pequenos como grandes.”
6 Ши ам аузит ка ун глас де глоатэ мултэ, ка вуетул унор апе мулте, ка бубуитул унор тунете путерниче, каре зичя: „Алелуя! Домнул Думнезеул ностру Чел Атотпутерник а ынчепут сэ ымпэрэцяскэ.
E eu ouvi como a voz de uma grande multidão, e como a voz de muitas águas, e como a voz de fortes trovões, dizendo: “Aleluia! Porque o Senhor Deus Todo-Poderoso reina!
7 Сэ не букурэм, сэ не веселим ши сэ-Й дэм славэ! Кэч а венит нунта Мелулуй; соция Луй с-а прегэтит
Alegremos, e fiquemos muito contentes, e demos glória a ele, pois [já] chegou a festa de casamento do Cordeiro, e a sua esposa já se preparou.
8 ши и с-а дат сэ се ымбраче ку ин субцире, стрэлучитор ши курат.” (Инул субцире сунт фаптеле неприхэните але сфинцилор.)
E foi concedido a ela que se vestisse de linho fino puro e brilhante; pois o linho fino são as justiças dos santos.”
9 Апой мь-а зис: „Скрие: Фериче де чей кемаць ла оспэцул нунций Мелулуй!” Апой мь-а зис: „Ачестя сунт адевэрателе кувинте але луй Думнезеу!”
E ele me disse: Escreve: “Benditos [são] aqueles que foram chamados para a ceia da festa de casamento do Cordeiro.” E ele me disse: “Estas são as verdadeiras palavras de Deus.”
10 Ши м-ам арункат ла пичоареле луй ка сэ мэ ынкин луй, дар ел мь-а зис: „Фереште-те сэ фачь уна ка ачаста! Еу сунт ун ымпреунэ-служитор ку тине ши ку фраций тэй, каре пэстрязэ мэртурия луй Исус. Луй Думнезеу ынкинэ-те!” (Кэч мэртурия луй Исус есте духул пророчией.)
E eu me lancei aos pés dele para o adorar; mas ele me disse: “Olha, não [faças isso]! Eu [também] sou companheiro de serviço teu, e de teus irmãos, que têm o testemunho de Jesus; adora a Deus; porque o testemunho de Jesus é o espírito da profecia.”
11 Апой ам вэзут черул дескис ши ятэ кэ с-а арэтат ун кал алб! Чел че ста пе ел се кямэ „Чел крединчос” ши „Чел адевэрат” ши Ел жудекэ ши Се луптэ ку дрептате.
E eu vi o céu aberto; e eis um cavalo branco; e o que estava sentado sobre ele era chamado Fiel e Verdadeiro, e em justiça ele julga e guerreia.
12 Окий Луй ерау ка пара фокулуй; капул ыл авя ынкунунат ку мулте кунунь ымпэрэтешть ши пурта ун нуме скрис пе каре нимень ну-л штие декыт нумай Ел сингур.
E os olhos dele [eram] como uma chama de fogo; e sobre a cabeça dele [havia] muitas diademas, e ele tinha um nome escrito, que ninguém sabia, a não ser ele mesmo.
13 Ера ымбрэкат ку о хайнэ ынмуятэ ын сынӂе. Нумеле Луй есте: „Кувынтул луй Думнезеу”.
E ele estava vestido de uma roupa tingida em sangue, e o nome dele é chamado “Palavra de Deus”.
14 Оштиле дин чер Ыл урмау кэларе пе кай албь, ымбрэкате ку ин субцире, алб ши курат.
E os exércitos no céu o seguiam em cavalos brancos, vestidos de linho fino branco e puro.
15 Дин гура Луй ешя о сабие аскуцитэ, ка сэ ловяскэ нямуриле ку еа, пе каре ле ва кырмуи ку ун тояг де фер. Ши ва кэлка ку пичоареле тяскул винулуй мынией апринсе а Атотпутерникулуй Думнезеу.
E da boca dele saía uma espada afiada, para com ela ferir às nações; e ele as dominará com vara de ferro; e ele pisa na prensa do vinho da ira e da indignação do Deus Todo-Poderoso.
16 Пе хайнэ ши пе коапсэ авя скрис нумеле ачеста: „Ымпэратул ымпэрацилор ши Домнул домнилор”.
E ele tem sobre [sua] roupa e sobre sua coxa escrito [este] nome: “Rei dos Reis, e Senhor dos Senhores”.
17 Апой ам вэзут ун ынӂер каре стэтя ын пичоаре ын соаре. Ел а стригат ку глас таре ши а зис тутурор пэсэрилор каре збурау прин мижлокул черулуй: „Вениць, адунаци-вэ ла оспэцул чел маре ал луй Думнезеу,
E eu vi um anjo que estava no sol; e ele clamou em alta voz, dizendo a todas as aves que voavam no meio do céu: “Vinde, e ajuntai-vos para a ceia do grande Deus;
18 ка сэ мынкаць карня ымпэрацилор, карня кэпитанилор, карня челор витежь, карня каилор ши а кэлэрецилор ши карня а тот фелул де оамень, слобозь ши робь, мичь ши марь!”
para que comais a carne dos reis, e a carne dos chefes militares, e a carne dos fortes, e a carne dos cavalos e dos que se assentam sobre eles; e a carne de todos os livres e servos; e dos pequenos e dos grandes.”
19 Ши ам вэзут фяра ши пе ымпэраций пэмынтулуй ши оштиле лор, адунате ка сэ факэ рэзбой ку Чел че шедя кэларе пе кал ши ку оастя Луй.
E eu vi a besta, e os reis da terra, e os exércitos deles juntos, para fazerem guerra contra aquele que estava sentado sobre o cavalo, e contra o exército dele.
21 Яр чейлалць ау фост учишь ку сабия каре ешя дин гура Челуй че шедя кэларе пе кал. Ши тоате пэсэриле с-ау сэтурат дин карня лор.
E os restantes foram mortos com a espada que saía da boca daquele que estava sentado sobre o cavalo; e as aves se saciaram com as carnes deles.
