Псалмул 95
1 Вениць сэ кынтэм ку веселие Домнулуй ши сэ стригэм де букурие кэтре Стынка мынтуирий ноастре.
Kommt, laßt uns Jahwe zujubeln, laßt uns zujauchzen dem Felsen, der unser Heil.
2 Сэ мерӂем ынаинтя Луй ку лауде, сэ фачем сэ рэсуне кынтече ын чинстя Луй!
Laßt uns mit Dank vor sein Angesicht kommen und mit Gesängen ihm zujauchzen.
3 Кэч Домнул есте ун Думнезеу маре, есте ун Ымпэрат маре, май пресус де тоць думнезеий.
Denn ein großer Gott ist Jahwe und ein großer König über alle Götter,
4 Ел цине ын мынэ адынчимиле пэмынтулуй ши вырфуриле мунцилор сунт але Луй.
er, in dessen Gewalt das Innerste der Erde, und dem die äußersten Höhen der Berge gehören.
5 А Луй есте маря, Ел а фэкут-о, ши мыниле Луй ау ынтокмит ускатул:
Sein ist das Meer, denn er hat es geschaffen, und seine Hände haben das feste Land gebildet.
6 вениць сэ не ынкинэм ши сэ не смерим, сэ не плекэм ӂенункюл ынаинтя Домнулуй, Фэкэторулуй ностру!
Kommt, laßt uns niederfallen und uns beugen, laßt uns knieen vor Jahwe, unserem Schöpfer.
7 Кэч Ел есте Думнезеул ностру ши ной сунтем попорул пэшуний Луй, турма пе каре о повэцуеште мына Луй… О! де аць аскулта азь гласул Луй!
Denn er ist unser Gott, und wir sind das Volk, das er weidet, und die Schafe, die er mit seiner Hand leitet. Möchtet ihr doch heute auf seine Stimme hören!
8 „Ну вэ ымпетриць инима ка ла Мериба, ка ын зиуа де ла Маса, ын пустиу,
Verhärtet euer Herz nicht, wie zu Meriba, wie am Tage von Massa in der Wüste,
9 унде пэринций воштри М-ау испитит ши М-ау ынчеркат, мэкар кэ вэзусерэ лукрэриле Меле!
wo mich eure Väter versuchten, mich prüften, obschon sie doch mein Thun gesehen!
10 Патрузечь де ань М-ам скырбит де нямул ачеста ши ам зис: ‘Есте ун попор ку инима рэтэчитэ; ей ну куноск кэиле Меле.’
Vierzig Jahre hatte ich Ekel an diesem Geschlecht; da sprach ich: “Sie sind ein Volk irrenden Herzens; denn sie wollen nichts von meinen Wegen wissen.
11 Де ачея ам журат ын мыния Мя: ‘Ну вор интра ын одихна Мя!’”
“Und so schwur ich in meinem Zorn: Sie sollen nicht zu meiner Ruhestatt gelangen!”
