< Псалмул 94 >
1 Доамне, Думнезеул рэзбунэрилор, Ту, Думнезеул рэзбунэрилор, аратэ-Те!
Gott der Rache, o HERR, du Gott der Rache, brich hervor!
2 Скоалэ-Те, Жудекэторул пэмынтулуй, ши рэсплэтеште челор мындри дупэ фаптеле лор!
Erhebe dich, du Richter der Erde, gib den Stolzen ihren Lohn!
3 Пынэ кынд вор бируи чей рэй, Доамне, пынэ кынд вор бируи чей рэй?
Wie lange sollen die Gottlosen, o HERR, wie lange sollen die Gottlosen frohlocken?
4 Ей цин кувынтэрь путерниче, ворбеск ку труфие ши тоць чей че фак рэул се фэлеск.
Sie halten viele und freche Reden; stolz überheben sich alle Übeltäter.
5 Ей здробеск пе попорул Тэу, Доамне, ши асупреск моштениря Та.
Sie knebeln dein Volk, o HERR, und unterdrücken dein Erbteil.
6 Ынжунгие пе вэдувэ ши пе стрэин, учид пе орфань
Sie erwürgen Witwen und Fremdlinge und ermorden Waisen;
7 ши зик: „Ну веде Домнул ши Думнезеул луй Иаков ну я аминте!”
und dann sagen sie: «Der HERR sieht es nicht, und der Gott Jakobs achtet es nicht!»
8 Тотушь ынвэцаци-вэ минте, оамень фэрэ минте! Кынд вэ вець ынцелепци, небунилор?
Nehmt doch Verstand an, ihr Unvernünftigen unter dem Volk, ihr Toren, wann wollt ihr klug werden?
9 Чел че а сэдит урекя с-ар путя сэ н-аудэ? Чел че а ынтокмит окюл с-ар путя сэ ну вадэ?
Der das Ohr gepflanzt hat, sollte der nicht hören? Der das Auge gebildet hat, sollte der nicht sehen?
10 Чел че педепсеште нямуриле с-ар путя сэ ну педепсяскэ, Ел, каре а дат омулуй причепере?
Der die Nationen züchtigt, sollte der nicht strafen, er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?
11 Домнул куноаште гындуриле омулуй: штие кэ сунт дешарте.
Der HERR kennt die Anschläge der Menschen, [weiß, ] daß sie vergeblich sind.
12 Фериче де омул пе каре-л педепсешть Ту, Доамне, ши пе каре-л ынвець дин Леӂя Та,
Wohl dem Mann, den du, HERR, züchtigst und den du aus deinem Gesetze belehrst,
13 ка сэ-л лиништешть ын зилеле ненорочирий, пынэ се ва сэпа гроапа челуй рэу!
ihm Ruhe zu geben vor den Tagen des Unglücks, bis dem Gottlosen die Grube gegraben wird.
14 Кэч Домнул ну ласэ пе попорул Сэу ши ну-Шь пэрэсеште моштениря.
Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen und sein Erbteil nicht verlassen;
15 Чи се ва фаче одатэ жудеката дупэ дрептате ши тоць чей ку инима куратэ о вор гэси бунэ.
denn zur Gerechtigkeit kehrt das Gericht zurück, und alle aufrichtigen Herzen werden ihm folgen!
16 Чине мэ ва ажута ымпотрива челор рэй? Чине мэ ва сприжини ымпотрива челор че фак рэул?
Wer steht mir bei wider die Bösen, wer tritt für mich ein wider die Übeltäter?
17 Де н-ар фи Домнул ажуторул меу, кыт де курынд ар фи суфлетул меу ын тэчеря морций!
Wäre der HERR nicht meine Hilfe, wie bald würde meine Seele in der Totenstille wohnen!
18 Орь де кыте орь зик: „Ми се клатинэ пичорул”, бунэтатя Та, Доамне, мэ сприжинэ тотдяуна.
Sooft ich aber auch sprach: «Mein Fuß ist wankend geworden», hat deine Gnade, o HERR, mich gestützt.
19 Кынд гындурь негре се фрэмынтэ ку грэмада ынэунтрул меу, мынгыериле Тале ымь ынвиорязэ суфлетул.
Bei den vielen Sorgen in meinem Herzen erquickten deine Tröstungen meine Seele.
20 Те вор пуне чей рэй сэ шезь пе скаунул лор де домние, ей, каре прегэтеск ненорочиря ла адэпостул леӂий?
Sollte mit dir Gemeinschaft haben der Thron des Verderbens, der Unheil schafft; durch Gesetz?
21 Ей се стрынг ымпотрива веций челуй неприхэнит ши осындеск сынӂе невиноват.
Sie greifen die Seele des Gerechten an und verdammen unschuldiges Blut.
22 Дар Домнул есте турнул меу де скэпаре, Думнезеул меу есте стынка мя де адэпост.
Aber der HERR ward mir zur festen Burg, zum Felsen, wo ich Zuflucht fand.
23 Ел ва фаче сэ кадэ асупра лор нелеӂюиря, Ел ый ва нимичи прин рэутатя лор; Домнул Думнезеул ностру ый ва нимичи.
Und er ließ ihr Unrecht auf sie selber fallen, und er wird sie durch ihre eigene Bosheit vertilgen; der HERR, unser Gott, wird sie vertilgen.