Псалмул 88
1 Доамне, Думнезеул мынтуирий меле! Зи ши ноапте стриг ынаинтя Та!
Senhor Deus da minha salvação, diante de ti tenho clamado de dia e de noite.
2 С-ажунгэ ругэчуня мя ынаинтя Та! Я аминте ла черериле меле,
Chegue a minha oração perante a tua face, inclina os teus ouvidos ao meu clamor;
Porque a minha alma está cheia de angústias, e a minha vida se aproxima da sepultura. (Sheol h7585)
4 Сунт пус ын рындул челор че се кобоарэ ын гроапэ, сунт ка ун ом каре ну май аре путере.
Estou contado com aqueles que descem ao abismo: estou como homem sem forças,
5 Стау ынтинс принтре чей морць ка чей учишь ши кулкаць ын мормынт, де каре ну-Ць май адучь аминте ши каре сунт деспэрциць де мына Та.
Apartado entre os mortos, como os feridos de morte que jazem na sepultura, dos quais te não lembras mais, e estão cortados da tua mão.
6 М-ай арункат ын гроапа чя май де жос, ын ынтунерик, ын адынкурь.
puseste-me no abismo mais profundo, em trevas e nas profundezas.
7 Мыния Та мэ апасэ ши мэ нэпэдешть ку тоате валуриле Тале.
Sobre mim pesa o teu furor: tu me afligiste com todas as tuas ondas (Selah)
8 Ай ындепэртат де ла мине пе тоць приетений мей, м-ай фэкут о причинэ де скырбэ пентру ей; сунт ынкис ши ну пот сэ ес.
Alongaste de mim os meus conhecidos, puseste-me em extrema abominação para com eles: estou fechado, e não posso sair.
9 Ми се топеск окий де суферинцэ; ын тоате зилеле Те кем, Доамне, ши-мь ынтинд мыниле спре Тине!
A minha vista desmaia por causa da aflição: Senhor, tenho clamado a ti todo o dia, tenho estendido para ti as minhas mãos.
10 Оаре пентру морць фачь Ту минунь? Сау се скоалэ морций сэ Те лауде?
Mostrarás tu maravilhas aos mortos, ou os mortos se levantarão e te louvarão? (Selah)
11 Се ворбеште де бунэтатя Та ын мормынт ши де крединчошия Та ын адынк?
Será anunciada a tua benignidade na sepultura, ou a tua fidelidade na perdição?
12 Сунт куноскуте минуниле Тале ын ынтунерик ши дрептатя Та ын цара уйтэрий?
Saber-se-ão as tuas maravilhas nas trevas, e a tua justiça na terra do esquecimento?
13 Доамне, еу Ыць чер ажуторул ши диминяца ругэчуня мя се ыналцэ ла Тине.
Eu, porém, Senhor, tenho clamado a ti, e de madrugada te esperará a minha oração.
14 Пентру че, Доамне, лепезь суфлетул меу? Пентру че ымь аскунзь Фаца Та?
Senhor, porque rejeitas a minha alma? porque escondes de mim a tua face?
15 Дин тинереце, сунт ненорочит ши траг сэ мор, сунт купринс де спаймеле Тале ши ну штиу че сэ май фак.
Estou aflito, e prestes tenho estado a morrer desde a minha mocidade: enquanto sofro os teus terrores, estou distraído.
16 Мыния Та трече песте мине, спаймеле Тале мэ нимическ де тот.
A tua ardente indignação sobre mim vai passando: os teus terrores me tem retalhado.
17 Еле мэ ынконжоарэ тоатэ зиуа ка ниште апе, мэ ынфэшоарэ тоате деодатэ.
Eles me rodeiam todo o dia como água; eles juntos me sitiam.
18 Ай депэртат де ла мине пе приетень ши товарэшь, ши чей де апроапе ай мей с-ау фэкут невэзуць.
Desviaste para longe de mim amigos e companheiros, e os meus conhecidos estão em trevas.
