Псалмул 88
1 Доамне, Думнезеул мынтуирий меле! Зи ши ноапте стриг ынаинтя Та!
O Zot, Perëndi i shpëtimit tim, unë bërtas ditë e natë para teje.
2 С-ажунгэ ругэчуня мя ынаинтя Та! Я аминте ла черериле меле,
Arriftë deri te ti lutja ime, vëri veshin britmës time,
sepse shpirti im është ngopur me të keqen, dhe jeta ime ka arritur deri në Sheol. (Sheol h7585)
4 Сунт пус ын рындул челор че се кобоарэ ын гроапэ, сунт ка ун ом каре ну май аре путере.
Tanimë përfshihem ndër ata që do të zbresin në gropë, jam si një njeri që nuk ka më forcë.
5 Стау ынтинс принтре чей морць ка чей учишь ши кулкаць ын мормынт, де каре ну-Ць май адучь аминте ши каре сунт деспэрциць де мына Та.
Jam braktisur midis të vdekurve ashtu si të vrarët që janë në varr, të cilët ti nuk i mban mend dhe që janë prerë e janë larguar nga dora jote.
6 М-ай арункат ын гроапа чя май де жос, ын ынтунерик, ын адынкурь.
Ti më ke shtënë në gropën më të thellë, në vënde të errëta, në humnerat.
7 Мыния Та мэ апасэ ши мэ нэпэдешть ку тоате валуриле Тале.
Mbi mua ka shpërthyer zemërimi yt, dhe ti më ke marrë me vete megjithë valët tua. (Sela)
8 Ай ындепэртат де ла мине пе тоць приетений мей, м-ай фэкут о причинэ де скырбэ пентру ей; сунт ынкис ши ну пот сэ ес.
Ti më ke lënë pa miqtë e mi; më ke bërë për ta një objekt të neveritshëm; jam mbyllur dhe nuk mund të dal.
9 Ми се топеск окий де суферинцэ; ын тоате зилеле Те кем, Доамне, ши-мь ынтинд мыниле спре Тине!
Syri im venitet nga dhembja; të kërkoj çdo ditë, o Zot, dhe i zgjat drejt teje duart e mia.
10 Оаре пентру морць фачь Ту минунь? Сау се скоалэ морций сэ Те лауде?
A do të bësh vallë mrekulli për të vdekurit? A do të ringjallen të vdekurit për të të lëvduar? (Sela)
11 Се ворбеште де бунэтатя Та ын мормынт ши де крединчошия Та ын адынк?
A do të kremtohet mirësia jote në varr dhe besnikëria jote në vendin e shkatërrimit?
12 Сунт куноскуте минуниле Тале ын ынтунерик ши дрептатя Та ын цара уйтэрий?
A do të njihen mrekullitë e tua në terr dhe drejtësia jote mbi tokën e harresës?
13 Доамне, еу Ыць чер ажуторул ши диминяца ругэчуня мя се ыналцэ ла Тине.
Por unë të këlthas ty, o Zot, dhe lutja ime të drejtohet në mëngjes.
14 Пентру че, Доамне, лепезь суфлетул меу? Пентру че ымь аскунзь Фаца Та?
Pse më refuzon, o Zot, pse më fsheh fytyrën tënde?
15 Дин тинереце, сунт ненорочит ши траг сэ мор, сунт купринс де спаймеле Тале ши ну штиу че сэ май фак.
Kam qenë i pikëlluar dhe duke vdekur qysh në rini; kam vuajtur nga tmerret e tua dhe e kam humbur.
16 Мыния Та трече песте мине, спаймеле Тале мэ нимическ де тот.
Mbi mua ka kaluar zemërimi yt i zjarrtë; tmerret e tua më kanë asgjesuar,
17 Еле мэ ынконжоарэ тоатэ зиуа ка ниште апе, мэ ынфэшоарэ тоате деодатэ.
më kanë rrethuar si ujërat gjatë gjithë ditës dhe të gjitha së bashku më kanë mbytur.
18 Ай депэртат де ла мине пе приетень ши товарэшь, ши чей де апроапе ай мей с-ау фэкут невэзуць.
Ke larguar nga unë miqtë dhe të njohurit e mi; miku im më i ngushtë është errësira.
