Псалмул 66
1 Ынэлцаць луй Думнезеу стригэте де букурие, тоць локуиторий пэмынтулуй!
Ein Psalmlied, vorzusingen. Jauchzet Gott, alle Lande!
2 Кынтаць славэ Нумелуй Сэу, мэриць слава Луй прин лауделе воастре!
Lobsinget zu Ehren seinem Namen; rühmet ihn herrlich!
3 Зичець луй Думнезеу: „Кыт де ынфрикошате сунт лукрэриле Тале! Дин причина мэримий путерий Тале, врэжмаший Тэй Те лингушеск.
Sprechet zu Gott: Wie wunderlich sind deine Werke! Es wird deinen Feinden fehlen vor deiner großen Macht.
4 Тот пэмынтул се ынкинэ ынаинтя Та ши кынтэ ын чинстя Та, кынтэ Нумеле Тэу.”
Alles Land bete dich an und lobsinge dir, lobsinge deinem Namen. (Sela)
5 Вениць ши привиць лукрэриле луй Думнезеу! Че ынфрикошат есте Ел кынд лукрязэ асупра фиилор оаменилор!
Kommt her und sehet an die Werke Gottes, der so wunderlich ist mit seinem Tun unter den Menschenkindern.
6 Ел а префэкут маря ын пэмынт ускат ши рыул а фост трекут ку пичорул: атунч не-ам букурат ын Ел.
Er verwandelt das Meer ins Trockne, daß man zu Fuß über das Wasser gehet; des freuen wir uns in ihm.
7 Ел стэпынеште пе вечие прин путеря Луй. Окий Луй урмэреск пе нямурь, ка чей рэзврэтиць сэ ну се май скоале ымпотрива Луй!
Er herrschet mit seiner Gewalt ewiglich; seine Augen schauen auf die Völker. Die Abtrünnigen werden sich nicht erhöhen können. (Sela)
8 Бинекувынтаць, попоаре, пе Думнезеул ностру! Фачець сэ рэсуне лауда Луй!
Lobet, ihr Völker, unsern Gott; lasset seinen Ruhm weit erschallen,
9 Ел не-а пэстрат суфлетул ку вяцэ ши н-а ынгэдуит сэ ни се клатине пичорул.
der unsere Seelen im Leben behält und läßt unsere Füße nicht gleiten.
10 Кэч Ту не-ай ынчеркат, Думнезеуле, не-ай трекут прин купторул ку фок, ка арӂинтул.
Denn, Gott, du hast uns versucht und geläutert, wie das Silber geläutert wird.
11 Не-ай адус ын лац ши не-ай пус о гря поварэ пе коапсе.
Du hast uns lassen in den Turm werfen; du hast auf unsere Lenden eine Last gelegt;
12 Ай лэсат пе оамень сэ ынкалече пе капетеле ноастре, ам трекут прин фок ши прин апэ, дар Ту не-ай скос ши не-ай дат белшуг.
du hast Menschen lassen über unser Haupt fahren; wir sind in Feuer und Wasser kommen; aber du hast uns ausgeführt und erquicket.
13 Де ачея, вой мерӂе ын Каса Та ку ардерь-де-тот, ымь вой ымплини журуинцеле фэкуте Цие,
Darum will ich mit Brandopfern gehen in dein Haus und dir meine Gelübde bezahlen,
14 журуинце каре мь-ау ешит де пе бузе, пе каре ми ле-а ростит гура кынд ерам ла стрымтораре.
wie ich meine Lippen habe aufgetan und mein Mund geredet hat in meiner Not.
15 Ыць вой адуче ой грасе ка ардере-де-тот, ку грэсимя бербечилор, вой жертфи ой ымпреунэ ку цапь.
Ich will dir feiste Brandopfer tun von gebrannten Widdern; ich will opfern Rinder mit Böcken. (Sela)
16 Вениць де аскултаць, тоць чей че вэ темець де Думнезеу, ши вой историси че а фэкут Ел суфлетулуй меу!
Kommt her, höret zu, alle, die ihr Gott fürchtet; ich will erzählen, was er an meiner Seele getan hat.
17 Ам стригат кэтре Ел ку гура мя, ши ындатэ лауда а фост пе лимба мя.
Zu ihm rief ich mit meinem Munde und preisete ihn mit meiner Zunge.
18 Дакэ аш фи куӂетат лукрурь нелеӂюите ын инима мя, ну м-ар фи аскултат Домнул.
Wo ich Unrechts vorhätte in meinem Herzen, so würde der HERR nicht hören.
19 Дар Думнезеу м-а аскултат, а луат аминте ла гласул ругэчуний меле.
Darum erhöret mich Gott und merket auf mein Flehen.
20 Бинекувынтат сэ фие Думнезеу, каре ну мь-а лепэдат ругэчуня ши ну мь-а ындепэртат бунэтатя Луй!
Gelobt sei Gott, der mein Gebet nicht verwirft noch seine Güte von mir wendet.
