Псалмул 65
1 Ку ынкредере, Думнезеуле, вей фи лэудат ын Сион ши ымплините вор фи журуинцеле каре Ць-ау фост фэкуте.
Per il Capo de’ musici. Salmo di Davide. Canto. A te, o Dio, nel raccoglimento, sale la lode in Sion, a te l’omaggio dei voti che si compiono.
2 Ту аскулць ругэчуня, де ачея тоць оамений вор вени ла Тине.
O tu ch’esaudisci la preghiera, ogni carne verrà a te.
3 Мэ коплешеск нелеӂюириле, дар Ту вей ерта фэрэделеӂиле ноастре.
Le iniquità mi hanno sopraffatto, ma tu farai l’espiazione delle nostre trasgressioni.
4 Фериче де чел пе каре-л алеӂь Ту ши пе каре-л примешть ынаинтя Та, ка сэ локуяскэ ын курциле Тале! Не вом сэтура де бинекувынтаря Касей Тале, де сфинцения Темплулуй Тэу.
Beato colui che tu eleggi e fai accostare a te perché abiti ne’ tuoi cortili! Noi sarem saziati de’ beni della tua casa, della santità del tuo tempio.
5 Ын бунэтатя Та, Ту не аскулць прин минунь, Думнезеул мынтуирий ноастре, нэдеждя тутурор марӂинилор ындепэртате але пэмынтулуй ши мэрий!
In modi tremendi tu ci rispondi, nella tua giustizia, o Dio della nostra salvezza, confidanza di tutte le estremità della terra e dei mari lontani.
6 Ел ынтэреште мунций прин тэрия Луй ши есте ынчинс ку путере.
Egli con la sua potenza rende stabili i monti; egli è cinto di forza.
7 Ел потолеште урлетул мэрилор, урлетул валурилор лор ши зарва попоарелор.
Egli acqueta il rumore de’ mari, il rumore de’ loro flutti, e il tumulto de’ popoli.
8 Чей че локуеск ла марӂиниле лумий се ынспэймынтэ де минуниле Тале. Ту умпли де веселие рэсэритул ши апусул ындепэртат.
Perciò quelli che abitano alle estremità della terra temono alla vista de’ tuoi prodigi; tu fai giubilare i luoghi ond’escono la mattina e la sera.
9 Ту черчетезь пэмынтул ши-й дай белшуг, ыл умпли де богэций ши де рыурь думнезеешть плине ку апэ. Ту ле дай грыу, пе каре ятэ кум ыл фачь сэ родяскэ:
Tu visiti la terra e l’adacqui, tu l’arricchisci grandemente. I ruscelli di Dio son pieni d’acqua; tu prepari agli uomini il grano, quando prepari così la terra;
10 ый узь бразделе, ый сфэрымь булгэрий, ыл ынмой ку плоая ши-й бинекувынтезь рэсадул.
tu adacqui largamente i suoi solchi, ne pareggi le zolle, l’ammollisci con le piogge, ne benedici i germogli.
11 Ынкунунезь анул ку бунэтэциле Тале ши паший Тэй варсэ белшугул.
Tu coroni de’ tuoi beni l’annata, e dove passa il tuo carro stilla il grasso.
12 Кымпииле пустиулуй сунт адэпате ши дялуриле сунт ынчинсе ку веселие.
Esso stilla sui pascoli del deserto, e i colli son cinti di gioia.
13 Пэшуниле се акоперэ де ой ши вэиле се ымбракэ ку грыу: тоате стригэ де букурие ши кынтэ.
I pascoli si riveston di greggi, e le valli si copron di frumento; dan voci di allegrezza e cantano.
