Псалмул 64

1 Аскултэ-мь гласул, Думнезеуле, кынд ӂем! Окротеште-мь вяца ымпотрива врэжмашулуй де каре мэ тем!

Veisuunjohtajalle; Daavidin virsi. Kuule, Jumala, minun ääneni, kun minä valitan, varjele minun elämäni vihollisen pelosta.

2 Пэзеште-мэ де унелтириле челор рэй, де чата гэлэӂиоасэ а оаменилор нелеӂюиць!

Kätke minut pahain seuralta, väärintekijäin riehuvalta joukolta,

3 Ей ышь аскут лимба ка о сабие, ышь арункэ ворбеле лор амаре ка ниште сэӂець,

jotka hiovat kielensä kuin miekan, jännittävät jousensa, nuolinaan karvaat sanat,

4 ка сэ трагэ ын аскунс асупра челуй невиноват; траг асупра луй пе неаштептате, фэрэ ничо фрикэ.

salaa ampuaksensa nuhteettoman. He ampuvat häntä äkisti eivätkä kavahda.

5 Ей се ымбэрбэтязэ ын рэутатя лор: се сфэтуеск ымпреунэ ка сэ ынтиндэ курсе ши зик: „Чине не ва ведя?”

He pysyvät lujina pahoissa aikeissaan, he kehuvat, kuinka he virittävät pauloja, he sanovat: "Kuka ne näkee?"

6 Пун ла кале нелеӂюирь ши зик: „Ятэ-не гата, планул есте фэкут!” О прэпастие есте лэунтрул ши инима фиекэруя!

He miettivät vääryyksiä: "Meillä on juoni valmiiksi mietittynä". Syvä on miehen sisu ja sydän.

7 Дар Думнезеу арункэ сэӂець ымпотрива лор: деодатэ ятэ-й ловиць.

Mutta Jumala ampuu heidät nuolella, äkisti kohtaavat heitä iskut.

8 Лимба лор ле-а причинуит кэдеря, ши тоць чей че-й вэд клатинэ дин кап.

He joutuvat kompastukseen, heidän oma kielensä langettaa heidät; kaikki, jotka heidät näkevät, nyökyttävät ilkkuen päätään.

9 Тоць оамений сунт куприншь де фрикэ, ши мэртурисеск: „Ятэ че а фэкут Думнезеу” ши рекуноск кэ ачаста есте лукраря Луй!

Ja kaikki ihmiset peljästyvät; he julistavat Jumalan töitä ja ottavat vaarin hänen teoistansa.

10 Чел неприхэнит се букурэ ын Домнул ши ын Ел ышь каутэ скэпаря; тоць чей ку инима фэрэ приханэ се лаудэ кэ сунт феричиць.

Vanhurskas iloitsee Herrassa ja turvaa häneen, ja kaikki oikeamieliset kerskaavat.