Псалмул 5
1 Плякэ-Ць урекя ла кувинтеле меле, Доамне! Аскултэ суспинеле меле!
Dem Musikmeister, zu Flöten. Ein Psalm Davids. Höre meine Worte, Jahwe, vernimm mein Seufzen!
2 Я аминте ла стригэтеле меле, Ымпэратул меу ши Думнезеул меу, кэч кэтре Тине мэ рог!
Merke auf mein lautes Schreien, mein König und mein Gott, denn zu dir bete ich.
3 Доамне, аузи-мь гласул диминяца! Диминяца, еу ымь ындрепт ругэчуня спре Тине ши аштепт.
Jahwe, in der Frühe wollest du meine Stimme hören; in der Frühe rüste ich dir zu und schaue aus.
4 Кэч Ту ну ешть ун Думнезеу кэруя сэ-Й плакэ рэул; чел рэу ну поате локуи лынгэ Тине.
Denn du bist nicht ein Gott, der an Frevel Wohlgefallen hat; wer böse ist, darf bei dir nicht weilen.
5 Небуний ну пот сэ стя ын пряжма окилор Тэй; Ту урэшть пе чей че фак фэрэделеӂя
Übermütige bestehen nicht vor deinen Augen; du hassest alle Übelthäter.
6 ши перзь пе чей минчиношь; Домнул урэште пе оамений каре варсэ сынӂе ши ыншалэ.
Du bringst die Lügner um; die Blutgierigen und die Betrüger verabscheut Jahwe.
7 Дар еу, прин ындураря Та чя маре, пот сэ интру ын каса Та ши сэ мэ ынкин ку фрикэ ын Темплул Тэу чел сфынт.
Ich aber darf ob deiner großen Huld in dein Haus eingehen, darf in der Furcht vor dir mich niederwerfen vor deinem heiligen Tempel.
8 Доамне, кэлэузеште-мэ пе каля плэкутэ Цие, дин причина врэжмашилор мей! Нетезеште каля Та суб паший мей!
Jahwe, leite mich nach deiner Gerechtigkeit um meiner Feinde willen; ebne vor mir deinen Weg!
9 Кэч ну есте нимик адевэрат ын гура лор; инима ле есте плинэ де рэутате, гытлежул ле есте ун мормынт дескис ши пе лимбэ ау ворбе лингушитоаре.
Denn in ihrem Mund ist nichts Gewisses; ihr Inneres ist Verderben. Ein offenes Grab ist ihre Kehle, mit ihrer Zunge heucheln sie.
10 Ловеште-й ка пе ниште виноваць, Думнезеуле! Фэ-й сэ кадэ прин ынсешь сфатуриле лор! Прэбушеште-й ын мижлокул пэкателор лор фэрэ нумэр, кэч се рэзврэтеск ымпотрива Та!
Sprich sie schuldig, o Gott! Mögen sie zu Falle kommen ob ihrer Anschläge! Ob der Menge ihrer Übertretungen stoße sie hinweg, denn sie haben sich wider dich empört!
11 Атунч, тоць чей че се ынкред ын Тине се вор букура, се вор весели тотдяуна, кэч Ту ый вей окроти. Ту вей фи букурия челор че юбеск Нумеле Тэу.
Aber freuen mögen sich alle, die bei dir Zuflucht suchen; ewig mögen sie jubeln, da du sie beschirmst, und frohlocken mögen um deinetwillen, die deinen Namen lieben.
12 Кэч Ту бинекувынтезь пе чел неприхэнит, Доамне, ши-л ынконжорь ку бунэвоинца Та кум л-ай ынконжура ку ун скут.
Denn du segnest die Frommen, Jahwe; du umgiebst sie mit Huld, wie mit einem Schilde.
