Псалмул 5
1 Плякэ-Ць урекя ла кувинтеле меле, Доамне! Аскултэ суспинеле меле!
Auf den Siegesspender, für den Chor, ein Lied, von David. Hör meine Worte, Herr! Merk auf mein Seufzen!
2 Я аминте ла стригэтеле меле, Ымпэратул меу ши Думнезеул меу, кэч кэтре Тине мэ рог!
Auf meinen Angstschrei horche, mein König und mein Gott! Ich bete ja zu Dir. -
3 Доамне, аузи-мь гласул диминяца! Диминяца, еу ымь ындрепт ругэчуня спре Тине ши аштепт.
In aller Frühe, Herr, erhöre meinen Ruf! Dein harre ich in aller Frühe und spähe aus.
4 Кэч Ту ну ешть ун Думнезеу кэруя сэ-Й плакэ рэул; чел рэу ну поате локуи лынгэ Тине.
Du bist ja nicht ein Gott, dem Übermut gefällt; nicht hat das Böse Reiz für Dich.
5 Небуний ну пот сэ стя ын пряжма окилор Тэй; Ту урэшть пе чей че фак фэрэделеӂя
Vor Deine Augen dürfen Dir nicht Spötter kommen; Du hassest alle Übeltäter.
6 ши перзь пе чей минчиношь; Домнул урэште пе оамений каре варсэ сынӂе ши ыншалэ.
Und Du vertilgst die Lügenredner. - Dem Herrn ein Abscheu sind des Blutes und des Truges Männer.
7 Дар еу, прин ындураря Та чя маре, пот сэ интру ын каса Та ши сэ мэ ынкин ку фрикэ ын Темплул Тэу чел сфынт.
Durch Deine große Güte läßt Du mich Dein Haus betreten; zu Deinem heiligen Palast gewandt, sink ich in Ehrfurcht betend vor Dir nieder. -
8 Доамне, кэлэузеште-мэ пе каля плэкутэ Цие, дин причина врэжмашилор мей! Нетезеште каля Та суб паший мей!
Führ mich zu der Gerechtigkeit, die Dir gefällt! Um meiner Feinde willen, Herr, ebne mir Deinen Weg! -
9 Кэч ну есте нимик адевэрат ын гура лор; инима ле есте плинэ де рэутате, гытлежул ле есте ун мормынт дескис ши пе лимбэ ау ворбе лингушитоаре.
In keinem Mund von Wahrheit eine Spur! In ihrem Herzensgrund ist Unheil und ihre Kehle eine offene Grube! Mit ihrer Zunge heucheln sie.
10 Ловеште-й ка пе ниште виноваць, Думнезеуле! Фэ-й сэ кадэ прин ынсешь сфатуриле лор! Прэбушеште-й ын мижлокул пэкателор лор фэрэ нумэр, кэч се рэзврэтеск ымпотрива Та!
Gott! Strafe sie! Durch ihre eigenen Pläne laß sie niedersinken! Zu Fall bring sie durch ihrer Frevel Menge! Sie trotzen Dir.
11 Атунч, тоць чей че се ынкред ын Тине се вор букура, се вор весели тотдяуна, кэч Ту ый вей окроти. Ту вей фи букурия челор че юбеск Нумеле Тэу.
Dann freu'n sich alle, die zu Dir sich flüchten, frohlocken ewiglich, daß Du sie schirmst. Dann jubeln über Dich, die Deinen Namen lieben.
12 Кэч Ту бинекувынтезь пе чел неприхэнит, Доамне, ши-л ынконжорь ку бунэвоинца Та кум л-ай ынконжура ку ун скут.
Du selbst, Herr, segnest ja den Frommen, und wie mit einem Schild umgibst Du ihn mit Huld.
