Псалмул 48
1 Маре есте Домнул ши лэудат де тоць ын четатя Думнезеулуй ностру, пе мунтеле Луй чел сфынт.
Ein Lied, ein Psalm von den Korahiten. Groß ist der HERR und hoch zu preisen
2 Фрумоасэ ынэлциме, букурия ынтрегулуй пэмынт, есте мунтеле Сионулуй; ын партя де мязэноапте есте четатя Марелуй Ымпэрат.
Herrlich ragt empor, die Wonne der ganzen Erde, der Zionsberg, der wahre Götterberg, die Stadt eines großen Königs.
3 Думнезеу, ын каселе Луй ымпэрэтешть, есте куноскут ка ун турн де скэпаре.
Gott hat in ihren Palästen sich kundgetan als eine feste Burg.
4 Кэч ятэ кэ ымпэраций се адунасерэ: доар ау трекут ымпреунэ,
Denn siehe, die Könige hatten sich versammelt, waren vereint herangezogen;
5 ау привит-о, ау ынлемнит, с-ау темут ши ау луат-о ла фугэ.
doch als sie’s sahen, waren sie betroffen, erschraken, flohen bestürzt davon;
6 Й-а апукат ун тремур аколо, ка дуреря уней фемей ла фачере.
Zittern erfaßte sie dort, Angst wie ein Weib in Wehen.
7 Ау фост изгониць де паркэ ар фи фост луаць де вынтул де рэсэрит, каре сфэрымэ корэбииле дин Тарсис.
Durch einen Oststurm zertrümmertest du die stolzen Tharsisschiffe.
8 Ынтокмай кум аузисерэм спунынду-се, аша ам вэзут ын четатя Домнулуй оштирилор, ын четатя Думнезеулуй ностру: Думнезеу о ва фаче сэ дэйнуяскэ пе вечие.
Wie wir’s gehört, so haben wir’s nun gesehen in der Stadt des HERRN der Heerscharen, unsres Gottes Stadt: Gott läßt sie auf ewig feststehn. (SELA)
9 Думнезеуле, ла бунэтатя Та не гындим ын мижлокул Темплулуй Тэу!
Wir gedenken, o Gott, deiner Gnade inmitten deines Tempels.
10 Ка ши Нумеле Тэу, Думнезеуле, ши лауда Та рэсунэ пынэ ла марӂиниле пэмынтулуй; дряпта Та есте плинэ де ындураре.
Wie dein Name, o Gott, so reicht auch dein Ruhm bis an die Enden der Erde; mit Gerechtigkeit ist deine Rechte gefüllt.
11 Се букурэ мунтеле Сионулуй ши се веселеск фийчеле луй Иуда де жудекэциле Тале.
Des freue sich der Zionsberg, jubeln mögen die Töchter Judas um deiner Gerichte willen!
12 Стрэбатець Сионул ши околици-л, нумэраци-й турнуриле,
Umkreist den Zion, umwandelt ihn rings und zählt seine Türme;
13 привици-й ынтэритура ши черчетаци-й палателе, ка сэ повестиць челор че вор вени дупэ ей!
betrachtet genau seine Bollwerke, mustert seine Paläste, damit ihr dem künftgen Geschlecht erzählet,
14 Ятэ, Думнезеул ачеста есте Думнезеул ностру ын вечь де вечь; Ел ва фи кэлэуза ноастрэ пынэ ла моарте.
daß dies ist Gott, unser Gott: immer und ewig wird er uns führen [bis zum Tode].
