Псалмул 4
1 Рэспунде-мь кынд стриг, Думнезеул неприхэнирий меле, скоате-мэ ла лок ларг кынд сунт ла стрымтораре! Ай милэ де мине, аскултэ-мь ругэчуня!
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп, тарлиқ сазлар билән оқулсун дәп, Давут язған күй. — Мән нида қилғинимда, маңа җавап бәргәйсән, И маңа һәққанийлиғим ата қилғучи Худа! Бесим астида қалғанда Сән мени кәңричиликкә чиқардиң; Маңа меһри-шәпқәт көрситип, дуайимни аңла!
2 Фиий оаменилор, пынэ кынд ва фи батжокоритэ слава мя? Пынэ кынд вець юби дешертэчуня ши вець умбла дупэ минчунь?
И инсан балилири, силәр мениң шан-шәривимни қачанғичә аһанәткә қалдурисиләр? Қачанғичә беһудиликни сөйүп, Ялғанни издәп жүрисиләр? (Селаһ)
3 Сэ штиць кэ Домнул Шь-а алес ун ом пе каре-л юбеште: Домнул ауде кынд стриг кэтре Ел.
Бирақ шуни билип қоюңларки, Пәрвәрдигар ихласмәнләрни Өзигә хас қилған; Мән Униңға нида қилғинимда, Пәрвәрдигар аңлайду.
4 Кутремураци-вэ ши ну пэкэтуиць! Спунець лукрул ачеста ын инимиле воастре кынд стаць ын пат, апой тэчець!
Аччиғиңларға берилип, гуна қилмаңлар; Өз орнуңларда йетип, қәлбиңларда чоңқур ойлинип, Сүкүт қилиңлар. (Селаһ)
5 Адучець жертфе неприхэните ши ынкредеци-вэ ын Домнул!
Һәққанийлиқ билән қурбанлиқларни қилиңлар, Вә Пәрвәрдигарға тайиниңлар.
6 Мулць зик: „Чине не ва арэта феричиря?” Еу ынсэ зик: „Фэ сэ рэсарэ песте ной лумина Фецей Тале, Доамне!”
Көп хәлиқ: — «Ким бизгә яхшилиқ көрситәлисун?» — дәп соримақта; Җамалиңниң нури үстимизгә чүшсун, и Пәрвәрдигар!
7 Ту-мь дай май мултэ букурие ын инима мя, декыт ау ей кынд ли се ынмулцеште родул грыулуй ши ал винулуй.
Ашлиқ вә йеңи шараплири молчилиқ болғанларниң хошаллиғидинму, Мениң қәлбимни бәкрәк хошаллиққа толдурдуң.
8 Еу мэ кулк ши адорм ын паче, кэч нумай Ту, Доамне, ымь дай линиште деплинэ ын локуинца мя.
Мән ятай, һәм хатирҗәмликтә ухливалай; Чүнки мени бехәтәрликтә яшатқучи пәқәтла Сән, и Пәрвәрдигар!
