Псалмул 38
1 Доамне, ну мэ мустра ын мыния Та ши ну мэ педепси ын урӂия Та!
Ein Psalm Davids zum Gedächtnis. HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn und züchtige mich nicht in deinem Grimm!
2 Кэч сэӂециле Тале с-ау ынфипт ын мине ши мына Та апасэ асупра мя.
Denn deine Pfeile stecken in mir, und deine Hand drücket mich.
3 Н-а май рэмас нимик сэнэтос ын карня мя дин причина мынией Тале; ну май есте ничо влагэ ын оаселе меле ын урма пэкатулуй меу.
Es ist nichts Gesundes an meinem Leibe vor deinem Dräuen, und ist kein Friede in meinen Gebeinen vor meiner Sünde.
4 Кэч фэрэделеӂиле меле се ридикэ дясупра капулуй меу; ка о поварэ гря, сунт пря греле пентру мине.
Denn meine Sünden gehen über mein Haupt, wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer worden.
5 Рэниле меле мирос греу ши сунт плине де коптурэ, ын урма небунией меле.
Meine Wunden stinken und eitern vor meiner Torheit.
6 Сунт гырбовит, песте мэсурэ де истовит. Тоатэ зиуа умблу плин де ынтристаре.
Ich gehe krumm und sehr gebückt; den ganzen Tag gehe ich traurig.
7 Кэч о дурере арзэтоаре ымь мистуе мэрунтаеле ши н-а май рэмас нимик сэнэтос ын карня мя.
Denn meine Lenden verdorren ganz, und ist nichts Gesundes an meinem Leibe.
8 Сунт фэрэ путере, здробит ку десэвыршире; тулбураря инимий меле мэ фаче сэ ӂем.
Es ist mit mir gar anders und bin sehr zerstoßen. Ich heule vor Unruhe meines Herzens.
9 Доамне, тоате доринцеле меле сунт ынаинтя Та ши суспинеле меле ну-Ць сунт аскунсе.
HERR, vor dir ist alle meine Begierde und mein Seufzen ist dir nicht verborgen.
10 Инима ымь бате ку тэрие, путеря мэ пэрэсеште ши лумина окилор мей ну май есте ку мине.
Mein Herz bebet, meine Kraft hat mich verlassen, und das Licht meiner Augen ist nicht bei mir.
11 Приетений ши куноскуций мей се депэртязэ де рана мя ши руделе меле стау деопарте.
Meine Lieben und Freunde stehen gegen mich und scheuen meine Plage, und meine Nächsten treten ferne.
12 Чей че вор сэ-мь я вяца ышь ынтинд курселе, чей че-мь каутэ ненорочиря спун рэутэць ши тоатэ зиуа урзеск ла ыншелэторий.
Und die mir nach der Seele stehen, stellen mir; und die mir übel wollen, reden, wie sie Schaden tun wollen, und gehen mit eitel Listen um.
13 Яр еу сунт ка ун сурд: н-ауд; сунт ка ун мут, каре ну дескиде гура.
Ich aber muß sein wie ein Tauber und nicht hören, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut.
14 Сунт ка ун ом каре н-ауде ши ын гура кэруя ну есте ничун рэспунс.
Und muß sein wie einer, der nicht höret und der keine Widerrede in seinem Munde hat.
15 Доамне, ын Тине нэдэждуеск; Ту вей рэспунде, Доамне Думнезеуле!
Aber ich harre, HERR, auf dich; du, HERR, mein Gott, wirst erhören.
16 Кэч зик: „Ну ынгэдуи сэ се букуре врэжмаший мей де мине ши сэ се фудуляскэ ымпотрива мя, кынд ми се клатинэ пичорул!”
Denn ich denke, daß sie ja sich nicht über mich freuen. Wenn mein Fuß wankete; würden sie sich hoch rühmen wider mich.
17 Кэч сунт апроапе сэ кад ши дуреря мя есте тотдяуна ынаинтя мя.
Denn ich bin zu Leiden gemacht, und mein Schmerz ist immer vor mir.
18 Ымь мэртурисеск фэрэделеӂя, мэ доаре де пэкатул меу.
Denn ich zeige meine Missetat an und sorge für meine Sünde.
19 Дар врэжмаший мей сунт плинь де вяцэ ши плинь де путере; чей че мэ урэск фэрэ темей сунт мулць ла нумэр.
Aber meine Feinde leben und sind mächtig; die mich unbillig hassen, sind groß.
20 Ей ымь ынторк рэу пентру бине, ымь сунт потривничь, пентру кэ еу урмэреск бинеле.
Und die mir Arges tun um Gutes, setzen sich wider mich, darum daß ich ob dem Guten halte.
21 Ну мэ пэрэси, Доамне! Думнезеуле, ну Те депэрта де мине!
Verlaß mich nicht, HERR, mein Gott; sei nicht ferne von mir!
22 Вино деграбэ ын ажуторул меу, Доамне, Мынтуиря мя!
