Псалмул 22
1 Думнезеуле! Думнезеуле! Пентру че м-ай пэрэсит ши пентру че Те депэртезь фэрэ сэ-мь ажуць ши фэрэ с-аскулць плынӂериле меле?
Meu Deus, meu Deus, porque me desamparaste? porque te alongas do meu auxilio e das palavras do meu bramido?
2 Стриг зиуа, Думнезеуле, ши ну-мь рэспунзь; стриг ши ноаптя, ши тот н-ам одихнэ.
Meu Deus, eu clamo de dia, e tu não me ouves; de noite, e não tenho socego.
3 Тотушь Ту ешть Чел Сфынт ши Ту локуешть ын мижлокул лауделор луй Исраел.
Porém tu és Sancto, o que habitas entre os louvores d'Israel.
4 Ын Тине се ынкредяу пэринций ноштри; се ынкредяу ши-й избэвяй.
Em ti confiaram nossos paes; confiaram, e tu os livraste.
5 Стригау кэтре Тине ши ерау скэпаць; се ынкредяу ын Тине ши ну рэмыняу де рушине.
A ti clamaram e escaparam; em ti confiaram, e não foram confundidos.
6 Дар еу сунт верме, ну ом, ам ажунс де окара оаменилор ши диспрецуит де попор.
Mas eu sou verme, e não homem, opprobrio dos homens e desprezado do povo.
7 Тоць чей че мэ вэд ышь бат жок де мине, ышь дескид гура, дау дин кап ши зик:
Todos os que vêem zombam de mim, arreganham os beiços e meneiam a cabeça, dizendo:
8 „С-а ынкрезут ын Домнул! Сэ-л мынтуяскэ Домнул, сэ-л избэвяскэ, фииндкэ-л юбеште!”
Confiou no Senhor, que o livre; livre-o, pois n'elle tem prazer.
9 Да, Ту м-ай скос дин пынтечеле мамей, м-ай пус ла адэпост де орьче грижэ ла цыцеле мамей меле;
Mas tu és o que me tiraste do ventre: fizeste-me esperar, estando aos peitos de minha mãe.
10 де кынд ерам ла сынул мамей ам фост суб паза Та, дин пынтечеле мамей ай фост Думнезеул меу.
Sobre ti fui lançado desde a madre; tu és o meu Deus desde o ventre de minha mãe.
11 Ну Те депэрта де мине, кэч с-апропие неказул ши нимень ну-мь вине ын ажутор.
Não te alongues de mim, pois a angustia está perto, e não ha quem ajude.
12 О мулциме де таурь сунт ымпрежурул меу, ниште таурь дин Басан мэ ынконжоарэ.
Muitos toiros me cercaram; fortes toiros de Bazan me rodearam.
13 Ышь дескид гура ымпотрива мя, ка ун леу каре сфышие ши рэкнеште.
Abriram contra mim suas boccas, como um leão que despedaça e que ruge.
14 Ам ажунс ка апа каре се скурӂе ши тоате оаселе ми се деспарт; ми с-а фэкут инима ка чара ши се топеште ынэунтрул меу.
Como agua me derramei, e todos os meus ossos se desconjuntaram: o meu coração é como cera, derreteu-se no meio das minhas entranhas.
15 Ми се усукэ путеря ка лутул ши ми се липеште лимба де черул гурий; м-ай адус ын цэрына морций.
A minha força se seccou como um caco, e a lingua se me pega ao paladar: e me pozeste no pó da morte.
16 Кэч ниште кынь мэ ынконжоарэ, о чатэ де нелеӂюиць дау тыркоале ымпрежурул меу, мь-ау стрэпунс мыниле ши пичоареле;
Pois me rodearam cães: o ajuntamento de malfeitores me cercou, traspassaram-me as mãos e os pés.
17 тоате оаселе аш путя сэ ми ле нумэр. Ей ынсэ пындеск ши мэ привеск;
Poderia contar todos os meus ossos: elles o vêem e me contemplam.
18 ышь ымпарт хайнеле меле ынтре ей ши траг ла сорць пентру кэмаша мя.
Repartem entre si os meus vestidos, e lançam sortes sobre a minha tunica.
19 Дар Ту, Доамне, ну Те депэрта! Ту, Тэрия мя, вино деграбэ ын ажуторул меу!
Mas tu, Senhor, não te alongues de mim: força minha, apressa-te em soccorrer-me.
20 Скапэ-мь суфлетул де сабие ши вяца дин гяреле кынилор!
Livra-me a minha alma da espada, e a minha predilecta da força do cão.
21 Скапэ-мэ дин гура леулуй ши скоате-мэ дин коарнеле биволулуй!
Salva-me da bocca do leão, sim, ouviste-me, desde as pontas dos unicornios.
22 Вой вести Нумеле Тэу фрацилор мей ши Те вой лэуда ын мижлокул адунэрий.
Então declararei o teu nome aos meus irmãos: louvar-te-hei no meio da congregação.
23 Чей че вэ темець де Домнул, лэудаци-Л! Вой тоць, сэмынца луй Иаков, слэвици-Л! Кутремураци-вэ ынаинтя Луй, вой тоць, сэмынца луй Исраел!
Vós, que temeis ao Senhor, louvae-o; todos vós, semente de Jacob, glorificae-o; e temei-o todos vós, semente d'Israel.
24 Кэч Ел нич ну диспрецуеште, нич ну урэште неказуриле челуй ненорочит ши ну-Шь аскунде Фаца де ел, чи ыл аскултэ кынд стригэ кэтре Ел.
Porque não desprezou nem abominou a afflicção do afflicto, nem escondeu d'elle o seu rosto; antes, quando elle clamou, o ouviu.
25 Ын адунаря чя маре, Ту вей фи причина лауделор меле ши-мь вой ымплини журуинцеле ын фаца челор че се тем де Тине.
O meu louvor virá de ti na grande congregação: pagarei os meus votos perante os que o temem.
26 Чей сэрачь вор мынка ши се вор сэтура, чей че каутэ пе Домнул Ыл вор лэуда. Веселэ сэ вэ фие инима пе вечие!
Os mansos comerão e se fartarão; louvarão ao Senhor os que o buscam: o vosso coração viverá eternamente.
27 Тоате марӂиниле пэмынтулуй ышь вор адуче аминте ши се вор ынтоарче ла Домнул; тоате фамилииле нямурилор се вор ынкина ынаинтя Та.
Todos os limites da terra se lembrarão, e se converterão ao Senhor: e todas as gerações das nações adorarão perante a tua face.
28 Кэч а Домнулуй есте Ымпэрэция: Ел стэпынеште песте нямурь.
Porque o reino é do Senhor, e elle domina entre as nações.
29 Тоць чей путерничь де пе пэмынт вор мынка ши се вор ынкина ши ей; ынаинтя Луй се вор плека тоць чей че се кобоарэ ын цэрынэ, чей че ну пот сэ-шь пэстрезе вяца.
Todos os que na terra são gordos comerão e adorarão, e todos os que descem ao pó se prostrarão perante elle: e ninguem poderá reter viva a sua alma.
30 О сэмынцэ де оамень Ый ва служи ши се ва ворби деспре Домнул кэтре чей че вор вени дупэ ей.
Uma semente o servirá: será contada ao Senhor de geração em geração.
31 Ачештя вор вени ши вор вести дрептатя Луй, вор вести лукраря Луй попорулуй каре се ва наште.
Chegarão e annunciarão a sua justiça ao povo que nascer, porquanto elle o fez.
