< Псалмул 18 >
1 Те юбеск дин инимэ, Доамне, тэрия мя!
Eu te amarei do coração, ó Senhor, fortaleza minha.
2 Доамне, Ту ешть стынка мя, четэцуя мя, избэвиторул меу! Думнезеуле, Ту ешть стынка мя ын каре мэ аскунд, скутул меу, тэрия каре мэ скапэ ши ынтэритура мя!
O Senhor é o meu rochedo, e o meu logar forte e o meu libertador; o meu Deus, a minha fortaleza, em quem confio, o meu escudo, a força da minha salvação, e o meu alto refugio.
3 Еу стриг: „Лэудат сэ фие Домнул!” ши сунт избэвит де врэжмаший мей.
Invocarei o nome do Senhor, que é digno de louvor, e ficarei livre dos meus inimigos.
4 Мэ ынконжурасерэ легэтуриле морций ши мэ ынгрозисерэ рыуриле пеирий;
Tristezas de morte me cercaram, e torrentes de impiedade me assombraram.
5 мэ ынфэшурасерэ легэтуриле мормынтулуй ши мэ принсесерэ лацуриле морций. (Sheol )
Tristezas do inferno me cingiram, laços de morte me surprehenderam. (Sheol )
6 Дар, ын стрымтораря мя, ам кемат пе Домнул ши ам стригат кэтре Думнезеул меу: дин локашул Луй, Ел мь-а аузит гласул, ши стригэтул меу а ажунс пынэ ла Ел, пынэ ла урекиле Луй.
Na angustia invoquei ao Senhor, e clamei ao meu Deus: desde o seu templo ouviu a minha voz, aos seus ouvidos chegou o meu clamor perante a sua face.
7 Атунч с-а згудуит пэмынтул ши с-а кутремурат, темелииле мунцилор с-ау мишкат ши с-ау клэтинат, пентру кэ Ел Се мыниясе.
Então a terra se abalou e tremeu; e os fundamentos dos montes tambem se moveram e se abalaram, porquanto se indignou.
8 Дин нэриле Луй се ридика фум ши ун фок мистуитор ешя дин гура Луй: кэрбунь априншь цышняу дин еа.
Do seu nariz subiu fumo, e da sua bocca saiu fogo que consumia; carvões se accenderam d'elle.
9 А плекат черуриле ши С-а коборыт: ун нор грос ера суб пичоареле Луй.
Abaixou os céus, e desceu, e a escuridão estava debaixo de seus pés.
10 Кэлэря пе ун херувим ши збура, веня плутинд пе арипиле вынтулуй.
E montou n'um cherubim, e voou; sim, voou sobre as azas do vento.
11 Ынтунерикул Ши-л фэкусе ынвелитоаре, яр кортул Луй, ымпрежурул Луй, ерау ниште апе ынтунекоасе ши норь негри.
Fez das trevas o seu logar occulto; o pavilhão que o cercava era a escuridão das aguas e as nuvens dos céus.
12 Дин стрэлучиря каре се рэсфрынӂя ынаинтя Луй, ешяу норь каре арункау гриндинэ ши кэрбунь де фок.
Ao resplandor da sua presença as nuvens se espalharam; a saraiva e as brazas de fogo.
13 Домнул а тунат ын черурь, Чел Пряыналт а фэкут сэ-Й рэсуне гласул ку гриндинэ ши кэрбунь де фок.
E o Senhor trovejou nos céus, o Altissimo levantou a sua voz; a saraiva e as brazas de fogo.
14 А арункат сэӂець ши а рисипит пе врэжмаший мей, а ынмулцит ловитуриле трэснетулуй ши й-а пус пе фугэ.
Despediu as suas settas, e os espalhou: multiplicou raios, e os perturbou.
15 Атунч с-а вэзут албия апелор ши с-ау дескоперит темелииле лумий, ла мустраря Та, Доамне, ла вуетул суфлэрий нэрилор Тале.
Então foram vistas as profundezas das aguas, e foram descobertos os fundamentos do mundo; pela tua reprehensão. Senhor, ao sopro do vento dos teus narizes.
16 Ел Шь-а ынтинс мына де сус, м-а апукат, м-а скос дин апеле челе марь;
Enviou desde o alto, e me tomou: tirou-me das muitas aguas.
17 м-а избэвит де потривникул меу чел путерник, де врэжмаший мей, каре ерау май тарь декыт мине.
Livrou-me do meu inimigo forte e dos que me aborreciam, pois eram mais poderosos do que eu.
18 Ей нэвэлисерэ деодатэ песте мине ын зиуа стрымторэрий меле; дар Домнул а фост сприжинул меу.
Surprehenderam-me no dia da minha calamidade; mas o Senhor foi o meu encosto.
19 Ел м-а скос ла лок ларг ши м-а скэпат, пентру кэ мэ юбеште.
Trouxe-me para um logar espaçoso; livrou-me, porque tinha prazer em mim.
20 Домнул мь-а фэкут дупэ неприхэниря мя, мь-а рэсплэтит дупэ курэция мынилор меле,
Recompensou-me o Senhor conforme a minha justiça, retribuiu-me conforme a pureza das minhas mãos.
21 кэч ам пэзит кэиле Домнулуй ши н-ам пэкэтуит ымпотрива Думнезеулуй меу.
Porque guardei os caminhos do Senhor, e não me apartei impiamente do meu Deus.
22 Тоате порунчиле Луй ау фост ынаинтя мя ши ну м-ам депэртат де ла леӂиле Луй.
Porque todos os seus juizos estavam diante de mim, e não rejeitei os seus estatutos.
23 Ам фост фэрэ винэ фацэ де Ел ши м-ам пэзит де фэрэделеӂя мя.
Tambem fui sincero perante elle, e me guardei da minha iniquidade.
24 Де ачея, Домнул мь-а рэсплэтит дупэ неприхэниря мя, дупэ курэция мынилор меле ынаинтя окилор Луй.
Portanto retribuiu-me o Senhor conforme a minha justiça, conforme a pureza de minhas mãos perante os seus olhos.
25 Ку чел бун, Ту Те арэць бун, ку омул неприхэнит, Те арэць неприхэнит,
Com o benigno te mostrarás benigno; e com o homem sincero te mostrarás sincero;
26 ку чел курат, Те арэць курат ши, ку чел стрикат, Те порць дупэ стрикэчуня луй.
Com o puro te mostrarás puro; e com o perverso te mostrarás indomavel.
27 Ту мынтуешть пе попорул каре се смереште ши смерешть привириле труфаше.
Porque tu livrarás ao povo afflicto, e abaterás os olhos altivos.
28 Да, Ту ымь апринзь лумина мя. Домнул Думнезеул меу ымь луминязэ ынтунерикул меу.
Porque tu accenderás a minha candeia; o Senhor meu Deus allumiará as minhas trevas.
29 Ку Тине мэ нэпустеск асупра уней ошть ынармате, ку Думнезеул меу сар песте ун зид ынтэрит.
Porque comtigo entrei pelo meio d'um esquadrão, com o meu Deus saltei uma muralha.
30 Кэиле луй Думнезеу сунт десэвыршите, Кувынтул Домнулуй есте ынчеркат: Ел есте ун скут пентру тоць чей че аляргэ ла Ел.
O caminho de Deus é perfeito; a palavra do Senhor é provada: é um escudo para todos os que n'elle confiam.
31 Кэч чине есте Думнезеу афарэ де Домнул ши чине есте о стынкэ афарэ де Думнезеул ностру?
Porque quem é Deus senão o Senhor? e quem é rochedo senão o nosso Deus?
32 Думнезеу мэ ынчинӂе ку путере ши мэ повэцуеште пе каля чя дряптэ.
Deus é o que me cinge de força e aperfeiçoa o meu caminho.
33 Ел ымь фаче пичоареле ка але чербоайчелор ши мэ ашазэ пе ынэлцимиле меле,
Faz os meus pés como os das cervas, e põe-me nas minhas alturas.
34 Ел ымь депринде мыниле ла луптэ, аша кэ брацеле меле ынтинд аркул де арамэ.
Ensina as minhas mãos para a guerra, de sorte que os meus braços quebraram um arco de cobre.
35 Ту ымь дай скутул мынтуирий Тале, дряпта Та мэ сприжинэ ши ындураря Та мэ фаче маре.
Tambem me déste o escudo da tua salvação: a tua mão direita me susteve, e a tua mansidão me engrandeceu.
36 Ту лэрӂешть друмул суб паший мей ши ну-мь алунекэ глезнеле.
Alargaste os meus passos debaixo de mim, de maneira que os meus artelhos não vacillaram.
37 Урмэреск пе врэжмаший мей, ый ажунг ши ну мэ ынторк пынэ ну-й нимическ.
Persegui os meus inimigos, e os alcancei: não voltei senão depois de os ter consumido.
38 Ый здробеск де ну пот сэ се май ридиче; ей кад суб пичоареле меле.
Atravessei-os, de sorte que não se poderam levantar: cairam debaixo dos meus pés.
39 Ту мэ ынчинӂь ку путере пентру луптэ ши рэпуй пе потривничий мей суб пичоареле меле.
Pois me cingiste de força para a peleja: fizeste abater debaixo de mim aquelles que contra mim se levantaram.
40 Ту фачь пе врэжмаший мей сэ дя досул ынаинтя мя, ши еу нимическ пе чей че мэ урэск.
Déste-me tambem o pescoço dos meus inimigos para que eu podesse destruir os que me aborrecem.
41 Ей стригэ, дар н-аре чине сэ-й скапе! Стригэ кэтре Домнул, дар ну ле рэспунде!
Clamaram, mas não houve quem os livrasse: até ao Senhor, mas elle não lhes respondeu.
42 Ый писез ка прафул, пе каре-л я вынтул, ый калк ын пичоаре ка нороюл де пе улице.
Então os esmiucei como o pó diante do vento; deitei-os fóra como a lama das ruas.
43 Ту мэ скапь дин неынцелеӂериле попорулуй, мэ пуй ын фрунтя нямурилор; ун попор пе каре ну-л куноштям ымь есте супус.
Livraste-me das contendas do povo, e me fizeste cabeça das nações; um povo que não conheci, me servirá.
44 Ел аскултэ де мине ла чя динтый порункэ, фиий стрэинулуй мэ лингушеск.
Em ouvindo a minha voz, me obedecerão: os estranhos se submetterão a mim.
45 Фиилор стрэинулуй ли се ынмоае инима де мине ши ес тремурынд дин четэцуиле лор.
Os estranhos decairão, e terão medo nos seus encerramentos.
46 Трэяскэ Домнул ши бинекувынтатэ сэ фие Стынка мя! Мэрит сэ фие Думнезеул мынтуирий меле,
O Senhor vive: e bemdito seja o meu rochedo, e exaltado seja o Deus da minha salvação.
47 Думнезеу, Рэзбунэторул меу, каре ымь супуне попоареле
É Deus que me vinga inteiramente, e sujeita os povos debaixo de mim;
48 ши мэ избэвеште де врэжмаший мей! Ту мэ ыналць май пресус де потривничий мей, мэ скапь де омул асупритор.
O que me livra de meus inimigos; --sim, tu me exaltas sobre os que se levantam contra mim, tu me livras do homem violento.
49 Де ачея, Доамне, Те вой лэуда принтре нямурь, вой кынта спре слава Нумелуй Тэу.
Pelo que, ó Senhor, te louvarei entre as nações, e cantarei louvores ao teu nome.
50 Ел дэ марь избэвирь ымпэратулуй Сэу ши дэ ындураре унсулуй Сэу, луй Давид, ши семинцей луй, пе вечие.
Pois engrandece a salvação do teu rei, e usa de benignidade com o seu ungido, com David, e com a sua semente para sempre.