< Псалмул 147 >
1 Лэудаць пе Домнул! Кэч есте фрумос сэ лэудэм пе Думнезеул ностру, кэч есте плэкут ши се кувине сэ-Л лэудэм.
Hvalite Gospoda, kajti dobro je peti hvalnice našemu Bogu, kajti to je prijetno in hvala je ljubka.
2 Домнул зидеште ярэшь Иерусалимул, стрынӂе пе сургюниций луй Исраел,
Gospod je zgradil Jeruzalem; skupaj zbira Izraelove pregnance.
3 тэмэдуеште пе чей ку инима здробитэ ши ле лягэ рэниле.
Ozdravlja potrte v srcu in povezuje njihove rane.
4 Ел сокотеште нумэрул стелелор ши ле дэ нуме ла тоате.
Šteje število zvezd, vse jih kliče po njihovih imenih.
5 Маре есте Домнул ностру ши путерник прин тэрия Луй, причеперя Луй есте фэрэ марӂинь.
Velik je naš Gospod in zelo močan, njegovo razumevanje je neskončno.
6 Домнул сприжинэ пе чей ненорочиць ши добоарэ пе чей рэй ла пэмынт.
Gospod dviguje krotke; zlobne podira k tlom.
7 Кынтаць Домнулуй ку мулцумирь, лэудаць пе Думнезеул ностру ку харпа!
Pojte Gospodu z zahvaljevanjem, našemu Bogu pojte hvalo na harfo,
8 Ел акоперэ черул ку норь, прегэтеште плоая пентру пэмынт ши фаче сэ рэсарэ ярба пе мунць.
ki nebo pokriva z oblaki, ki za zemljo pripravlja dež, ki daje travi, da raste po gorah.
9 Ел дэ хранэ вителор ши пуилор корбулуй кынд стригэ.
On daje živali njeno hrano in mladim krokarjem, ki kličejo.
10 Ну де путеря калулуй Се букурэ Ел, ну-Шь гэсеште плэчеря ын пичоареле омулуй.
Ne razveseljuje se v moči konja. Ne veseli se človeških nog.
11 Домнул юбеште пе чей че се тем де Ел, пе чей че нэдэждуеск ын бунэтатя Луй.
Gospod se veseli tistih, ki se ga bojijo, tistih, ki upajo v njegovo usmiljenje.
12 Лаудэ пе Домнул, Иерусалиме, лаудэ пе Думнезеул тэу, Сиоане!
Hvali Gospoda, oh Jeruzalem, hvali svojega Boga, oh Sion.
13 Кэч Ел ынтэреште зэвоареле порцилор, Ел бинекувынтязэ пе фиий тэй ын мижлокул тэу;
Kajti utrjuje zapahe tvojih velikih vrat, tvoje otroke je blagoslovil znotraj tebe.
14 Ел дэ паче цинутулуй тэу ши те сатурэ ку чел май бун грыу.
Na tvojih mejah daje mir in te nasičuje z najodličnejšo pšenico.
15 Ел Ышь тримите порунчиле пе пэмынт, Кувынтул Луй аляргэ ку юцялэ маре.
Svojo zapoved pošilja na zemljo; njegova beseda teče zelo naglo.
16 Ел дэ зэпада ка лына, Ел пресарэ брума албэ ка ченуша.
Sneg daje kakor volno, slano razsiplje kakor pepel.
17 Ел Ышь азвырле гяца ын букэць: чине поате ста ынаинтя фригулуй Сэу?
Svoj led meče kakor koščke; kdo lahko obstane pred njegovim mrazom?
18 Ел Ышь тримите Кувынтул Сэу ши ле топеште; пуне сэ суфле вынтул Луй, ши апеле кург.
Razpošilja svojo besedo in jih topi; svojemu vetru povzroča, da piha in vodam, [da] tečejo.
19 Ел дескоперэ луй Иаков Кувынтул Сэу, луй Исраел, леӂиле ши порунчиле Сале.
Svojo besedo kaže Jakobu, svoje zakone in svoje sodbe Izraelu.
20 Ел н-а лукрат аша ку тоате нямуриле ши еле ну куноск порунчиле Луй. Лэудаць пе Домнул!
Z nobenim narodom ni tako postopal in glede njegovih sodb, jih oni niso spoznali. Hvalite Gospoda.