Псалмул 147
1 Лэудаць пе Домнул! Кэч есте фрумос сэ лэудэм пе Думнезеул ностру, кэч есте плэкут ши се кувине сэ-Л лэудэм.
Lobet den HERRN! denn unsern Gott loben, das ist ein köstlich Ding; solch Lob ist lieblich und schön.
2 Домнул зидеште ярэшь Иерусалимул, стрынӂе пе сургюниций луй Исраел,
Der HERR baut Jerusalem und bringt zusammen die Verjagten Israels.
3 тэмэдуеште пе чей ку инима здробитэ ши ле лягэ рэниле.
Er heilt, die zerbrochnes Herzens sind, und verbindet ihre Schmerzen.
4 Ел сокотеште нумэрул стелелор ши ле дэ нуме ла тоате.
Er zählt die Sterne und nennt sie alle mit Namen.
5 Маре есте Домнул ностру ши путерник прин тэрия Луй, причеперя Луй есте фэрэ марӂинь.
Der HERR ist groß und von großer Kraft; und ist unbegreiflich, wie er regiert.
6 Домнул сприжинэ пе чей ненорочиць ши добоарэ пе чей рэй ла пэмынт.
Der Herr richtet auf die Elenden und stößt die Gottlosen zu Boden.
7 Кынтаць Домнулуй ку мулцумирь, лэудаць пе Думнезеул ностру ку харпа!
Singet umeinander dem HERRN mit Dank und lobet unsern Gott mit Harfen,
8 Ел акоперэ черул ку норь, прегэтеште плоая пентру пэмынт ши фаче сэ рэсарэ ярба пе мунць.
der den Himmel mit Wolken verdeckt und gibt Regen auf Erden; der Gras auf Bergen wachsen läßt;
9 Ел дэ хранэ вителор ши пуилор корбулуй кынд стригэ.
der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die ihn anrufen.
10 Ну де путеря калулуй Се букурэ Ел, ну-Шь гэсеште плэчеря ын пичоареле омулуй.
Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses noch Gefallen an eines Mannes Schenkeln.
11 Домнул юбеште пе чей че се тем де Ел, пе чей че нэдэждуеск ын бунэтатя Луй.
Der HERR hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Güte hoffen.
12 Лаудэ пе Домнул, Иерусалиме, лаудэ пе Думнезеул тэу, Сиоане!
Preise, Jerusalem, den HERRN; lobe Zion, deinen Gott!
13 Кэч Ел ынтэреште зэвоареле порцилор, Ел бинекувынтязэ пе фиий тэй ын мижлокул тэу;
Denn er macht fest die Riegel deiner Tore und segnet deine Kinder drinnen.
14 Ел дэ паче цинутулуй тэу ши те сатурэ ку чел май бун грыу.
Er schafft deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit dem besten Weizen.
15 Ел Ышь тримите порунчиле пе пэмынт, Кувынтул Луй аляргэ ку юцялэ маре.
Er sendet seine Rede auf Erden; sein Wort läuft schnell.
16 Ел дэ зэпада ка лына, Ел пресарэ брума албэ ка ченуша.
Er gibt Schnee wie Wolle, er streut Reif wie Asche.
17 Ел Ышь азвырле гяца ын букэць: чине поате ста ынаинтя фригулуй Сэу?
Er wirft seine Schloßen wie Bissen; wer kann bleiben vor seinem Frost?
18 Ел Ышь тримите Кувынтул Сэу ши ле топеште; пуне сэ суфле вынтул Луй, ши апеле кург.
Er spricht, so zerschmilzt es; er läßt seinen Wind wehen, so taut es auf.
19 Ел дескоперэ луй Иаков Кувынтул Сэу, луй Исраел, леӂиле ши порунчиле Сале.
Er zeigt Jakob sein Wort, Israel seine Sitten und Rechte.
20 Ел н-а лукрат аша ку тоате нямуриле ши еле ну куноск порунчиле Луй. Лэудаць пе Домнул!
So tut er keinen Heiden, noch läßt er sie wissen seine Rechte. Halleluja!
