Псалмул 147
1 Лэудаць пе Домнул! Кэч есте фрумос сэ лэудэм пе Думнезеул ностру, кэч есте плэкут ши се кувине сэ-Л лэудэм.
Lobet Jah! / Denn köstlich ist's, unsern Gott zu preisen; / Ja, lieblich ist's, es ziemt sich Lobgesang.
2 Домнул зидеште ярэшь Иерусалимул, стрынӂе пе сургюниций луй Исраел,
Jahwe bauet Jerusalem, / Die Vertriebnen Israels sammelt er wieder.
3 тэмэдуеште пе чей ку инима здробитэ ши ле лягэ рэниле.
Er heilt die zerbrochnen Herzen, / Und ihre Wunden verbindet er.
4 Ел сокотеште нумэрул стелелор ши ле дэ нуме ла тоате.
Er bestimmt den Sternen ihre Zahl, / Sie alle ruft er bei Namen.
5 Маре есте Домнул ностру ши путерник прин тэрия Луй, причеперя Луй есте фэрэ марӂинь.
Groß ist unser Herr und reich an Kraft, / Seine Einsicht ist unermeßlich.
6 Домнул сприжинэ пе чей ненорочиць ши добоарэ пе чей рэй ла пэмынт.
Den Duldern hilft Jahwe auf, / Aber Frevler erniedrigt er tief zu Boden.
7 Кынтаць Домнулуй ку мулцумирь, лэудаць пе Думнезеул ностру ку харпа!
Stimmt für Jahwe ein Danklied an, / Spielt unserm Gott auf der Zither!
8 Ел акоперэ черул ку норь, прегэтеште плоая пентру пэмынт ши фаче сэ рэсарэ ярба пе мунць.
Er bedeckt den Himmel mit Wolken, / Er spendet Regen der Erde, / Läßt Gras auf den Bergen sprossen.
9 Ел дэ хранэ вителор ши пуилор корбулуй кынд стригэ.
Er gibt dem Vieh sein Futter, / Den jungen Raben, wenn sie schrein.
10 Ну де путеря калулуй Се букурэ Ел, ну-Шь гэсеште плэчеря ын пичоареле омулуй.
Nicht an des Rosses Stärke hat er Gefallen, / Er hat nicht Lust an des Mannes Beinen.
11 Домнул юбеште пе чей че се тем де Ел, пе чей че нэдэждуеск ын бунэтатя Луй.
Lust hat Jahwe an seinen Frommen, / Die da harren auf seine Huld.
12 Лаудэ пе Домнул, Иерусалиме, лаудэ пе Думнезеул тэу, Сиоане!
Preise, Jerusalem, Jahwe, / Lobe, Zion, deinen Gott!
13 Кэч Ел ынтэреште зэвоареле порцилор, Ел бинекувынтязэ пе фиий тэй ын мижлокул тэу;
Denn er hat deiner Tore Riegel gestärkt, / Hat deine Kinder gesegnet in dir.
14 Ел дэ паче цинутулуй тэу ши те сатурэ ку чел май бун грыу.
Er hat deinem Lande Frieden geschenkt, / Dich mit dem besten Weizen gesättigt.
15 Ел Ышь тримите порунчиле пе пэмынт, Кувынтул Луй аляргэ ку юцялэ маре.
Er sendet sein Machtwort nieder zur Erde, / Eilend läuft sein Gebot.
16 Ел дэ зэпада ка лына, Ел пресарэ брума албэ ка ченуша.
Er gibt Schnee wie Wolle, / Streut Reif wie Asche aus.
17 Ел Ышь азвырле гяца ын букэць: чине поате ста ынаинтя фригулуй Сэу?
Er wirft seinen Hagel herab in Stücken: / Wer hält vor seiner Kälte stand?
18 Ел Ышь тримите Кувынтул Сэу ши ле топеште; пуне сэ суфле вынтул Луй, ши апеле кург.
Sendet er aber sein Wort, so zerschmelzt er sie. / Er läßt seinen Tauwind wehn, so rinnen Gewässer.
19 Ел дескоперэ луй Иаков Кувынтул Сэу, луй Исраел, леӂиле ши порунчиле Сале.
Er hat für Jakob sein Wort verkündet, / Seine Satzungen und Rechte für Israel.
20 Ел н-а лукрат аша ку тоате нямуриле ши еле ну куноск порунчиле Луй. Лэудаць пе Домнул!
So hat er sonst keinem Volke getan; / Drum kennen sie auch seine Rechte nicht. / Lobt Jah!
