< Псалмул 142 >
1 Ку гласул меу стриг кэтре Домнул, ку гласул меу мэ рог кэтре Домнул.
Pinaagi sa akong tingog nagpakitabang ako kang Yahweh; pinaagi sa akong tingog nagpakiluoy ako sa pagdapig ni Yahweh.
2 Ымь вэрс неказул ынаинтя Луй ши-мь повестеск стрымтораря ынаинтя Луй.
Gibubo nako ang akong pagbangotan sa iyang atubangan; gisultihan nako siya sa akong mga kalisdanan.
3 Кынд ымь есте мыхнит духул ын мине, Ту ымь куношть кэраря. Пе друмул пе каре умблу, мь-ау ынтинс о курсэ.
Sa dihang naluya ang akong espiritu, nasayod ka sa akong agianan. Nagtago (sila) ug lit-ag sa dalan nga akong ginalakwan.
4 Арункэ-Ць окий ла дряпта ши привеште! Нимень ну мэ май куноаште, орьче скэпаре есте пердутэ пентру мине, нимэнуй ну-й пасэ де суфлетул меу.
Nilingi ako sa akong tuo ug akong nasayran nga walay nagpakabana kanako. Wala koy kapaingnan; walay nahingawa sa akong kinabuhi.
5 Доамне, кэтре Тине стриг ши зик: „Ту ешть скэпаря мя, партя мя де моштенире пе пэмынтул челор вий.”
Misangpit ako kanimo, Yahweh; miingon ako, “Ikaw ang akong dalangpanan, ang akong gikinahanglan dinhi sa yuta sa mga buhi.
6 Я аминте ла стригэтеле меле, кэч сунт ненорочит де тот! Избэвеште-мэ де чей че мэ пригонеск, кэч сунт май тарь декыт мине!
Paminawa ang akong pagtawag, kay gipaubos gayod ako pag-ayo. Luwasa ako gikan sa mga naglutos kanako, kay mas kusgan man (sila) kay kanako.
7 Скоате-мь суфлетул дин темницэ, ка сэ лауд Нумеле Тэу! Чей неприхэниць вор вени сэ мэ ынконжоаре кынд ымь вей фаче бине.
Pagawsa ang akong kalag sa bilanggoan aron makapasalamat ako sa imong ngalan. Moalirong kanako ang mga matarong tungod kay maayo ka man kanako.”