< Псалмул 14 >
1 Небунул зиче ын инима луй: „Ну есте Думнезеу!” С-ау стрикат оамений, фак фапте урыте; ну есте ничунул каре сэ факэ бинеле.
Au chef de musique. De David. L’insensé a dit en son cœur: Il n’y a point de Dieu. Ils se sont corrompus, ils ont rendu abominables leurs actions; il n’y a personne qui fasse le bien.
2 Домнул Се уйтэ де ла ынэлцимя черурилор песте фиий оаменилор, сэ вадэ де есте вреунул каре сэ айбэ причепере ши каре сэ кауте пе Думнезеу.
L’Éternel a regardé des cieux sur les fils des hommes, pour voir s’il y a quelqu’un qui soit intelligent, qui recherche Dieu:
3 Дар тоць с-ау рэтэчит, тоць с-ау доведит ниште нетребничь; ну есте ничунул каре сэ факэ бинеле, ничунул мэкар.
Ils se sont tous détournés, ils se sont tous ensemble corrompus; il n’y a personne qui fasse le bien, non pas même un seul.
4 Шь-ау пердут минтя тоць чей че сэвыршеск фэрэделеӂя де мэнынкэ пе попорул Меу кум мэнынкэ пыня ши ну кямэ пе Домнул?
Tous les ouvriers d’iniquité n’ont-ils aucune connaissance? Ils dévorent mon peuple comme on mange du pain; ils n’invoquent point l’Éternel.
5 Ей вор тремура де спаймэ кынд Се ва арэта Думнезеу ын мижлокул нямулуй неприхэнит.
Là, ils ont été saisis de frayeur; car Dieu est au milieu de la génération juste.
6 Рыдець вой де нэдеждя челуй ненорочит…, дар скэпаря луй есте Домнул.
Vous jetez l’opprobre sur le conseil de l’affligé, parce que l’Éternel était sa confiance.
7 О, де ар порни дин Сион избэвиря луй Исраел!… Кынд ва ынтоарче Домнул ынапой пе принший де рэзбой ай попорулуй Сэу, Иаков се ва весели ши Исраел се ва букура.
Oh! si de Sion le salut d’Israël était venu! Quand l’Éternel rétablira les captifs de son peuple, Jacob s’égaiera, Israël se réjouira.