< Псалмул 139 >

1 Доамне, Ту мэ черчетезь де апроапе ши мэ куношть,
Salmo de Davi, para o regente: SENHOR, tu me examinas e me conheces.
2 штий кынд стау жос ши кынд мэ скол ши де департе ымь пэтрунзь гындул.
Tu sabes o meu sentar e o meu caminhar; de longe entendes meus pensamentos.
3 Штий кынд умблу ши кынд мэ кулк ши куношть тоате кэиле меле.
Tu cercas o meu andar e meu deitar; conheces desde antes os meus caminhos.
4 Кэч ну-мь ажунӂе кувынтул пе лимбэ, ши Ту, Доамне, ыл ши куношть ын тотул.
Mesmo não havendo [ainda] palavra [alguma] em minha língua, eis, SENHOR, que já sabes tudo.
5 Ту мэ ынконжорь пе динапой ши пе динаинте ши-Ць пуй мына песте мине.
Tu me envolves por detrás e pela frente, e pões tua mão sobre mim.
6 О штиинцэ атыт де минунатэ есте май пресус де путериле меле: есте пря ыналтэ ка с-о пот принде.
[Teu] conhecimento é maravilhoso demais para mim, tão alto que não posso [alcançá] -lo.
7 Унде мэ вой дуче департе де Духул Тэу ши унде вой фуӂи департе де Фаца Та?
Para onde eu escaparia de teu Espírito? E para onde fugiria de tua presença?
8 Дакэ мэ вой суи ын чер, Ту ешть аколо; дакэ мэ вой кулка ын Локуинца морцилор, ятэ-Те ши аколо. (Sheol h7585)
Se eu subisse até os céus, lá tu [estás]; se eu fizer meu leito no Xeol, eis que tu [também ali estás]. (Sheol h7585)
9 Дакэ вой луа арипиле зорилор ши мэ вой дуче сэ локуеск ла марӂиня мэрий,
Se eu tomasse as asas do amanhecer, e morasse nas extremidades do mar,
10 ши аколо мына Та мэ ва кэлэузи ши дряпта Та мэ ва апука.
Até ali tua mão me guiaria, e tua mão direita me seguraria.
11 Дакэ вой зиче: „Чел пуцин ынтунерикул мэ ва акопери ши се ва фаче ноапте лумина димпрежурул меу”,
Se eu dissesse: Certamente as trevas me encobrirão; e a luz ao redor de mim [será como] a noite.
12 ятэ кэ нич кяр ынтунерикул ну есте ынтунекос пентру Тине, чи ноаптя стрэлучеште ка зиуа ши ынтунерикул, ка лумина.
Porém nem mesmo as trevas [me] esconderão de ti; ao invés disso, [pois] a noite é tão clara quanto o dia, [e aos teus olhos] as trevas são como a luz.
13 Ту мь-ай ынтокмит рэрункий, Ту м-ай цесут ын пынтечеле мамей меле:
Porque tu és dono do meu ser, e me cobriste no ventre da minha mãe.
14 Те лауд кэ сунт о фэптурэ аша де минунатэ. Минунате сунт лукрэриле Тале ши че бине веде суфлетул меу лукрул ачеста!
Eu te louvarei porque de um [jeito] assombroso e maravilhoso eu fui feito; maravilhosas [são] tuas obras; e minha alma sabe muito bem.
15 Трупул меу ну ера аскунс де Тине кынд ам фост фэкут ынтр-ун лок тайник, цесут ын кип чудат, ка ын адынчимиле пэмынтулуй.
Meus ossos não estavam escondidos de ti quando eu fui feito em oculto, e formado como tramas de tecido nas profundezas da terra.
16 Кынд ну ерам декыт ун плод фэрэ кип, окий Тэй мэ ведяу ши ын картя Та ерау скрисе тоате зилеле каре-мь ерау рындуите, май ынаинте де а фи фост вреуна дин еле.
Teus olhos viram meu corpo [ainda] sem forma, e tudo estava escrito em teu livro; [até] os dias estavam determinados quando nenhum deles [ainda] havia.
17 Кыт де непэтрунсе ми се пар гындуриле Тале, Думнезеуле, ши кыт де маре есте нумэрул лор!
Como são preciosos para mim os teus pensamentos, Deus! Como é grande a quantidade deles!
18 Дакэ ле нумэр, сунт май мулте декыт боабеле де нисип. Кынд мэ трезеск, сунт тот ку Тине.
Se eu os contasse, seriam muito mais [numerosos] que a areia; [quando] acordo, ainda estou contigo.
19 О, Думнезеуле, де ай учиде пе чел рэу! Депэртаци-вэ де ла мине, оамень сетошь де сынӂе!
Ah, Deus, tomara que mates ao perverso! E vós, homens sanguinários, afastai-vos de mim;
20 Ей ворбеск деспре Тине ын кип нелеӂюит, Ыць яу Нумеле ка сэ минтэ, ей, врэжмаший Тэй!
Porque eles falam de ti com maldade, [e] teus inimigos [se] exaltam em vão.
21 Сэ ну урэск еу, Доамне, пе чей че Те урэск ши сэ ну-мь фие скырбэ де чей че се ридикэ ымпотрива Та?
Por acaso, SENHOR, eu não odiaria aos que te odeiam? E não detestaria os que se levantam contra ti?
22 Да, ый урэск ку о урэ десэвыршитэ; ый привеск ка пе врэжмашь ай мей.
Eu os odeio com ódio completo; eu os considero como inimigos.
23 Черчетязэ-мэ, Думнезеуле, ши куноаште-мь инима! Ынчаркэ-мэ ши куноаште-мь гындуриле!
Examina-me, Deus, e conhece meu coração; prova-me, e conhece meus pensamentos.
24 Везь дакэ сунт пе о кале ря ши ду-мэ пе каля вешничией!
E vê se em mim [há algum] mau caminho; e guia-me pelo caminho eterno.

< Псалмул 139 >