< Псалмул 139 >

1 Доамне, Ту мэ черчетезь де апроапе ши мэ куношть,
Au chef des chantres. Psaume de David. Seigneur, tu m’as examiné à fond et tu me connais.
2 штий кынд стау жос ши кынд мэ скол ши де департе ымь пэтрунзь гындул.
Tu connais tous mes faits et gestes, longtemps d’avance tu es instruit de ma pensée.
3 Штий кынд умблу ши кынд мэ кулк ши куношть тоате кэиле меле.
Ma marche et mon repos, tu les détermines, toutes mes voies te sont familières.
4 Кэч ну-мь ажунӂе кувынтул пе лимбэ, ши Ту, Доамне, ыл ши куношть ын тотул.
Certes la parole n’est pas encore née sur ma langue, que déjà, Seigneur, elle t’est dévoilée tout entière.
5 Ту мэ ынконжорь пе динапой ши пе динаинте ши-Ць пуй мына песте мине.
Tu me serres de près derrière et devant, et tu poses sur moi ta main.
6 О штиинцэ атыт де минунатэ есте май пресус де путериле меле: есте пря ыналтэ ка с-о пот принде.
Cette science est trop prodigieuse pour moi, trop sublime pour que je puisse la saisir.
7 Унде мэ вой дуче департе де Духул Тэу ши унде вой фуӂи департе де Фаца Та?
Où me retirerais-je devant ton esprit? Où chercherais-je un refuge pour me dérober à ta face?
8 Дакэ мэ вой суи ын чер, Ту ешть аколо; дакэ мэ вой кулка ын Локуинца морцилор, ятэ-Те ши аколо. (Sheol h7585)
Si j’escalade les cieux, tu es là, si je fais du Cheol ma couche, te voici encore! (Sheol h7585)
9 Дакэ вой луа арипиле зорилор ши мэ вой дуче сэ локуеск ла марӂиня мэрий,
Que je m’élève sur les ailes de l’aurore, pour m’établir aux confins des mers,
10 ши аколо мына Та мэ ва кэлэузи ши дряпта Та мэ ва апука.
là aussi ta main me guiderait, et ta droite se saisirait de moi.
11 Дакэ вой зиче: „Чел пуцин ынтунерикул мэ ва акопери ши се ва фаче ноапте лумина димпрежурул меу”,
Si je dis: "Que du moins les ténèbres m’enveloppent, que la lumière du jour se change en nuit pour moi!"
12 ятэ кэ нич кяр ынтунерикул ну есте ынтунекос пентру Тине, чи ноаптя стрэлучеште ка зиуа ши ынтунерикул, ка лумина.
Les ténèbres mêmes ne sont pas obscures pour toi, la nuit est lumineuse comme le jour, l’obscurité est clarté pour toi.
13 Ту мь-ай ынтокмит рэрункий, Ту м-ай цесут ын пынтечеле мамей меле:
Car c’est toi qui as façonné mes reins, tu m’as pétri dans le sein de ma mère.
14 Те лауд кэ сунт о фэптурэ аша де минунатэ. Минунате сунт лукрэриле Тале ши че бине веде суфлетул меу лукрул ачеста!
Je te rends grâce de m’avoir si merveilleusement distingué; tes œuvres sont prodigieuses, mon âme le sait parfaitement.
15 Трупул меу ну ера аскунс де Тине кынд ам фост фэкут ынтр-ун лок тайник, цесут ын кип чудат, ка ын адынчимиле пэмынтулуй.
Mon être n’échappa point à tes regards, quand je fus formé dans le mystère, artistement organisé dans les profondeurs de la terre.
16 Кынд ну ерам декыт ун плод фэрэ кип, окий Тэй мэ ведяу ши ын картя Та ерау скрисе тоате зилеле каре-мь ерау рындуите, май ынаинте де а фи фост вреуна дин еле.
Tes yeux me voyaient, quand j’étais une masse informe, et sur ton livre se trouvaient inscrits tous les jours qui m’étaient réservés, avant qu’un seul fût éclos.
17 Кыт де непэтрунсе ми се пар гындуриле Тале, Думнезеуле, ши кыт де маре есте нумэрул лор!
Mais pour moi, ô Dieu, que tes pensées m’accablent! Que leur somme est infinie!
18 Дакэ ле нумэр, сунт май мулте декыт боабеле де нисип. Кынд мэ трезеск, сунт тот ку Тине.
Les compterai-je? Elles sont plus nombreuses que les grains de sable; quand je me réveille, je suis encore plein de ta pensée.
19 О, Думнезеуле, де ай учиде пе чел рэу! Депэртаци-вэ де ла мине, оамень сетошь де сынӂе!
Ah! si seulement, ô Dieu, tu faisais périr l’impie! Si seulement les hommes de sang s’éloignaient de moi!
20 Ей ворбеск деспре Тине ын кип нелеӂюит, Ыць яу Нумеле ка сэ минтэ, ей, врэжмаший Тэй!
Car ils te nomment à l’appui de leurs desseins criminels; eux, tes adversaires, invoquent ton nom pour le mensonge.
21 Сэ ну урэск еу, Доамне, пе чей че Те урэск ши сэ ну-мь фие скырбэ де чей че се ридикэ ымпотрива Та?
A coup sûr, je déteste ceux qui te haïssent, j’ai en horreur ceux qui se dressent contre toi.
22 Да, ый урэск ку о урэ десэвыршитэ; ый привеск ка пе врэжмашь ай мей.
Je leur ai voué une haine infinie, je les considère comme des ennemis.
23 Черчетязэ-мэ, Думнезеуле, ши куноаште-мь инима! Ынчаркэ-мэ ши куноаште-мь гындуриле!
Scrute-moi, ô Dieu, et examine mon cœur; éprouve-moi, et prends connaissance de mes pensées.
24 Везь дакэ сунт пе о кале ря ши ду-мэ пе каля вешничией!
Tu verras s’il est en moi des habitudes vicieuses: guide-moi dans le chemin de l’éternité.

< Псалмул 139 >