Псалмул 132
1 Доамне, аду-Ць аминте де Давид ши де тоате неказуриле луй!
Cântico dos degraus: Lembra-te, SENHOR, de Davi, [e] de todas as aflições dele.
2 Аду-Ць аминте кум а журат ел Домнулуй ши а фэкут урмэтоаря журуинцэ Путерникулуй луй Иаков:
Ele, que jurou ao SENHOR, [e] fez um voto ao Poderoso de Jacó,
3 „Ну вой интра ын кортул ын каре локуеск, ну мэ вой суи ын патул ын каре мэ одихнеск,
[dizendo]: Não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei no leito de minha cama;
4 ну вой да сомн окилор мей, нич аципире плеоапелор меле
Não darei sono aos meus olhos, [nem] cochilo às minhas pálpebras;
5 пынэ ну вой гэси ун лок пентру Домнул, о локуинцэ пентру Путерникул луй Иаков.”
Enquanto eu não achar um lugar para o SENHOR, moradas para o Poderoso de Jacó.
6 Ятэ, ам аузит ворбинду-се деспре ел ла Ефрата, л-ам гэсит ын огорул Иаар…
Eis que ouvimos dela em Efrata, e [a] achamos nos campos de Jaar.
7 „Хайдем ла локуинца Луй, сэ не ынкинэм ынаинтя аштернутулуй пичоарелор Луй!…
Entraremos em suas moradas, [e] nos prostraremos perante o escabelo de seus pés.
8 Скоалэ-Те, Доамне, вино ла локул Тэу де одихнэ, Ту ши кивотул мэрецией Тале!
Levanta-te, SENHOR, a teu repouso; tu e a arca de teu poder.
9 Преоций Тэй сэ се ымбраче ын неприхэнире ши крединчоший Тэй сэ скоатэ стригэте де букурие!
Que teus sacerdotes se vistam de justiça, e teus santos gritem de alegria.
10 Пентру робул Тэу Давид, ну лепэда пе унсул Тэу!”
Por causa de Davi teu servo, não rejeites o rosto de teu ungido.
11 Домнул а журат луй Давид адевэрул ши ну Се ва ынтоарче де ла че а журат: „Вой пуне пе скаунул тэу де домние ун фиу дин трупул тэу.
O SENHOR jurou a Davi [com] fidelidade; dela não se desviará. [Ele disse]: Do fruto do teu ventre porei sobre o teu trono.
12 Дакэ фиий тэй вор пэзи легэмынтул Меу ши ынвэцэтуриле Меле пе каре ли ле вой да, вор шедя ши фиий лор ын вечь пе скаунул тэу де домние.”
Se teus filhos guardarem meu pacto e meus testemunhos que eu lhes ensinar, também seus filhos se sentarão sobre teu trono para sempre.
13 Да, Домнул а алес Сионул, л-а дорит ка локуинцэ а Луй ши а зис:
Porque o SENHOR escolheu a Sião, desejou-a para sua habitação,
14 „Ачеста есте локул Меу де одихнэ пе вечие; вой локуи ын ел, кэч л-ам дорит.
[Dizendo]: Este é o meu repouso para sempre; aqui habitarei, pois assim desejei.
15 Ый вой бинекувынта дин белшуг храна, вой сэтура ку пыне пе сэрачий луй.
Abençoarei seu sustento abundantemente, [e] fartarei seus necessitados de pão.
16 Вой ымбрэка ын мынтуире пе преоций луй ши крединчоший луй вор скоате стригэте де букурие.
E a seus sacerdotes vestirei de salvação; e seus santos gritarão de alegria abundantemente.
17 Аколо вой ынэлца путеря луй Давид, вой прегэти о канделэ унсулуй Меу,
Ali farei brotar o poder de Davi; e preparei uma lâmpada para o meu ungido.
18 вой ымбрэка ку рушине пе врэжмаший луй ши песте ел ва стрэлучи кунуна луй.”
A seus inimigos vestirei de vergonha; mas sobre ele florescerá sua coroa.
