Псалмул 132
1 Доамне, аду-Ць аминте де Давид ши де тоате неказуриле луй!
Lembra-te, Senhor, de David, e de todas as suas aflições.
2 Аду-Ць аминте кум а журат ел Домнулуй ши а фэкут урмэтоаря журуинцэ Путерникулуй луй Иаков:
Como jurou ao Senhor, e fez votos ao poderoso de Jacob, dizendo:
3 „Ну вой интра ын кортул ын каре локуеск, ну мэ вой суи ын патул ын каре мэ одихнеск,
Certamente que não entrarei na tenda de minha casa, nem subirei ao leito da minha cama.
4 ну вой да сомн окилор мей, нич аципире плеоапелор меле
Não darei sono aos meus olhos, nem adormecimento às minhas pestanas,
5 пынэ ну вой гэси ун лок пентру Домнул, о локуинцэ пентру Путерникул луй Иаков.”
Enquanto não achar lugar para o Senhor, uma morada para o Poderoso de Jacob.
6 Ятэ, ам аузит ворбинду-се деспре ел ла Ефрата, л-ам гэсит ын огорул Иаар…
Eis que ouvimos falar dela em Ephrata, e a achamos no campo do bosque.
7 „Хайдем ла локуинца Луй, сэ не ынкинэм ынаинтя аштернутулуй пичоарелор Луй!…
Entraremos nos seus tabernáculos: prostrar-nos-emos ante o escabelo de seus pés.
8 Скоалэ-Те, Доамне, вино ла локул Тэу де одихнэ, Ту ши кивотул мэрецией Тале!
Levanta-te, Senhor, no teu repouso, tu e a arca da tua força.
9 Преоций Тэй сэ се ымбраче ын неприхэнире ши крединчоший Тэй сэ скоатэ стригэте де букурие!
Vistam-se os teus sacerdotes de justiça, e alegrem-se os teus santos.
10 Пентру робул Тэу Давид, ну лепэда пе унсул Тэу!”
Por amor de David, teu servo, não faças virar o rosto do teu ungido.
11 Домнул а журат луй Давид адевэрул ши ну Се ва ынтоарче де ла че а журат: „Вой пуне пе скаунул тэу де домние ун фиу дин трупул тэу.
O Senhor jurou na verdade a David: não se apartará dela: Do fruto do teu ventre porei sobre o teu trono.
12 Дакэ фиий тэй вор пэзи легэмынтул Меу ши ынвэцэтуриле Меле пе каре ли ле вой да, вор шедя ши фиий лор ын вечь пе скаунул тэу де домние.”
Se os teus filhos guardarem o meu concerto, e os meus testemunhos, que eu lhes hei de ensinar, também os seus filhos se assentarão perpetuamente no teu trono.
13 Да, Домнул а алес Сионул, л-а дорит ка локуинцэ а Луй ши а зис:
Porque o Senhor elegeu a Sião; desejou-a para a sua habitação, dizendo:
14 „Ачеста есте локул Меу де одихнэ пе вечие; вой локуи ын ел, кэч л-ам дорит.
Este é o meu repouso para sempre: aqui habitarei, pois o desejei.
15 Ый вой бинекувынта дин белшуг храна, вой сэтура ку пыне пе сэрачий луй.
Abençoarei abundantemente o seu mantimento; fartarei de pão os seus necessitados.
16 Вой ымбрэка ын мынтуире пе преоций луй ши крединчоший луй вор скоате стригэте де букурие.
Vestirei os seus sacerdotes de salvação, e os seus santos saltarão de prazer.
17 Аколо вой ынэлца путеря луй Давид, вой прегэти о канделэ унсулуй Меу,
Ali farei brotar a força de David: preparei uma lâmpada para o meu ungido.
18 вой ымбрэка ку рушине пе врэжмаший луй ши песте ел ва стрэлучи кунуна луй.”
Vestirei os seus inimigos de confusão; mas sobre ele florescerá a sua coroa.
