< Псалмул 129 >
1 Дестул м-ау асуприт дин тинереце – с-о спунэ Исраел! –
Veisu korkeimmassa Kuorissa. He ovat usein minua ahdistaneet, hamasta nuoruudestani, sanokaan nyt Israel;
2 дестул м-ау асуприт дин тинереце, дар ну м-ау бируит.
He ovat usein minua ahdistaneet, hamasta nuoruudestani; mutta ei he minua voittaneet.
3 Плугарий ау арат пе спинаря мя, ау трас бразде лунӂь пе еа.
Kyntäjät ovat minun selkäni päällä kyntäneet, ja vakonsa pitkäksi vetäneet.
4 Домнул есте дрепт: Ел а тэят фунииле челор рэй.
Herra, joka vanhurskas on, on jumalattomain köydet katkonut.
5 Сэ се умпле де рушине ши сэ дя ынапой тоць чей че урэск Сионул!
Tulkoon häpiään ja kääntyköön takaperin kaikki, jotka Zionia vihaavat.
6 Сэ фие ка ярба де пе акоперишурь, каре се усукэ ынаинте де а фи смулсэ!
Olkoon niinkuin ruoho kattojen päällä, joka kuivettuu ennen kuin se reväistään ylös,
7 Сечерэторул ну-шь умпле мына ку еа, чел че лягэ снопий ну-шь ынкаркэ брацул ку еа
Joista niittäjä ei kättänsä täytä, eikä lyhteensitoja syliänsä;
8 ши трекэторий ну зик: „Бинекувынтаря Домнулуй сэ фие песте вой! Вэ бинекувынтэм ын Нумеле Домнулуй!”
Eikä yksikään ohitsekäypä sano: olkoon Herran siunaus teidän päällänne: me siunaamme teitä Herran nimeen.