Псалмул 126

1 Кынд а адус Домнул ынапой пе принший де рэзбой ай Сионулуй, паркэ висам.

En Jérusalem. Quand le Seigneur ramena les captifs de Sion, nous fûmes comblés de consolations.

2 Атунч, гура не ера плинэ де стригэте де букурие ши лимба, де кынтэрь де веселие. Атунч се спуня принтре нямурь: „Домнул а фэкут марь лукрурь пентру ей!”

Alors notre bouche fut remplie de joie, et notre langue d'allégresse; alors les Gentils dirent entre eux: Pour eux le Seigneur a fait de grandes choses.

3 Да, Домнул а фэкут марь лукрурь пентру ной ши де ачея сунтем плинь де букурие.

Le Seigneur a fait de grandes choses pour nous, et nous en avons été dans la joie.

4 Доамне, аду ынапой пе принший ноштри де рэзбой ка пе ниште рыурь ын партя де мязэзи!

Seigneur, ramène nos captifs comme les torrents du Midi.

5 Чей че сямэнэ ку лакримь вор сечера ку кынтэрь де веселие.

Ceux qui sèment dans les larmes récolteront dans l'allégresse.

6 Чел че умблэ плынгынд кынд арункэ сэмынца се ынтоарче ку веселие кынд ышь стрынӂе снопий.

Ils allaient, ils allaient pleurant, jetant leur semence: ils reviendront dans l'allégresse, apportant leurs gerbes.