< Псалмул 126 >
1 Кынд а адус Домнул ынапой пе принший де рэзбой ай Сионулуй, паркэ висам.
Veisu korkeimmassa Kuorissa. Koska Herra päästää Zionin vangit, niin me olemme niinkuin unta näkeväiset.
2 Атунч, гура не ера плинэ де стригэте де букурие ши лимба, де кынтэрь де веселие. Атунч се спуня принтре нямурь: „Домнул а фэкут марь лукрурь пентру ей!”
Silloin meidän suumme naurulla täytetään, ja kielemme on täynnä riemua; silloin sanotaan pakanoissa: Herra on suuria heidän kohtaansa tehnyt.
3 Да, Домнул а фэкут марь лукрурь пентру ной ши де ачея сунтем плинь де букурие.
Herra on suuria tehnyt meidän kohtaamme: siitä me olemme iloiset.
4 Доамне, аду ынапой пе принший ноштри де рэзбой ка пе ниште рыурь ын партя де мязэзи!
Herra! käännä meidän vankiutemme, niinkuin virrat etelässä.
5 Чей че сямэнэ ку лакримь вор сечера ку кынтэрь де веселие.
Jotka kyyneleillä kylvävät, ne ilolla niittävät.
6 Чел че умблэ плынгынд кынд арункэ сэмынца се ынтоарче ку веселие кынд ышь стрынӂе снопий.
He menevät matkaan ja itkevät, ja vievät ulos kalliin siemenen, ja tulevat riemulla, ja tuovat lyhteensä.