Псалмул 124

1 Де н-ар фи фост Домнул де партя ноастрэ, сэ спунэ Исраел акум!

Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, lo dica pure ora Israele,

2 Де н-ар фи фост Домнул де партя ноастрэ кынд с-ау ридикат оамений ымпотрива ноастрэ,

se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, quando gli uomini si levarono contro noi,

3 не-ар фи ынгицит де вий кынд ли с-а апринс мыния ымпотрива ноастрэ;

allora ci avrebbero inghiottiti tutti vivi, quando l’ira loro ardeva contro noi;

4 не-ар фи ынекат апеле, ар фи трекут рыуриле песте суфлетул ностру;

allora le acque ci avrebbero sommerso, il torrente sarebbe passato sull’anima nostra;

5 ар фи трекут песте суфлетул ностру валуриле нэпрасниче.

allora le acque orgogliose sarebbero passate sull’anima nostra.

6 Бинекувынтат сэ фие Домнул, каре ну не-а дат прадэ динцилор лор!

Benedetto sia l’Eterno che non ci ha dato in preda ai loro denti!

7 Суфлетул не-а скэпат ка пасэря дин лацул пэсэрарулуй; лацул с-а рупт, ши ной ам скэпат.

L’anima nostra è scampata, come un uccello dal laccio degli uccellatori; il laccio è stato rotto, e noi siamo scampati.

8 Ажуторул ностру есте ын Нумеле Домнулуй, каре а фэкут черуриле ши пэмынтул.

Il nostro aiuto è nel nome dell’Eterno, che ha fatto il cielo e la terra.