Псалмул 123

1 Ла Тине ымь ридик окий, ла Тине, каре локуешть ын черурь.

Canto dei pellegrinaggi. A te io alzo gli occhi miei o tu che siedi nei cieli!

2 Кум се уйтэ окий робилор ла мына стэпынилор лор ши окий роабей ла мына стэпыней ей, аша се уйтэ окий ноштри ла Домнул Думнезеул ностру, пынэ ва авя милэ де ной.

Ecco, come gli occhi dei servi guardano la mano del loro padrone, come gli occhi della serva guardano la mano della sua padrona,

3 Ай милэ де ной, Доамне, ай милэ де ной, кэч сунтем сэтуй де диспрец;

così gli occhi nostri guardano all’Eterno, all’Iddio nostro, finché egli abbia pietà di noi.

4 не есте сэтул суфлетул де батжокуриле челор ынгымфаць, де диспрецул челор труфашь.

Abbi pietà di noi, o Eterno, abbi pietà di noi, perché siamo più che sazi di disprezzo. L’anima nostra è più che sazia dello scherno della gente agiata e del disprezzo dei superbi.