Псалмул 12

1 Вино ын ажутор, Доамне, кэч се дук оамений евлавиошь, пер крединчоший динтре фиий оаменилор!

Salva-nos, Senhor, porque faltam os homens bons; porque são poucos os fieis entre os filhos dos homens.

2 Оамений ышь спун минчунь уний алтора, пе бузе ау лукрурь лингушитоаре, ворбеск ку инимэ префэкутэ.

Cada um fala a falsidade ao seu próximo: falam com lábios lisongeiros e coração dobrado.

3 Нимичяскэ Домнул тоате бузеле лингушитоаре, лимба каре ворбеште ку труфие,

O Senhor cortará todos os lábios lisongeiros e a língua que fala soberbamente.

4 пе чей че зик: „Сунтем тарь ку лимба ноастрэ, кэч бузеле ноастре сунт ку ной. Чине ар путя сэ фие стэпын песте ной?”

Pois dizem: Com a nossa língua prevaleceremos: são nossos os beiços; quem é o Senhor sobre nós?

5 „Пентру кэ чей ненорочиць сунт асуприць ши пентру кэ сэрачий ӂем, акум”, зиче Домнул, „Мэ скол ши адук мынтуире челор обиждуиць.”

Pela opressão dos miseráveis, pelo gemido dos necessitados me levantarei agora, diz o Senhor; porei em salvo aquele para quem eles assopram.

6 Кувинтеле Домнулуй сунт кувинте курате, ун арӂинт лэмурит ын куптор де пэмынт ши курэцит де шапте орь.

As palavras do Senhor são palavras puras, como prata refinada em fornalha de barro, purificada sete vezes.

7 Ту, Доамне, ый вей пэзи ши-й вей апэра де нямул ачеста пе вечие.

Tu os guardarás, Senhor; desta geração os livrarás para sempre.

8 Претутиндень мишунэ чей рэй, кынд домнеште тикэлошия принтре фиий оаменилор.

Os ímpios andam cercando, enquanto os mais vis dos filhos dos homens são exaltados.