< Псалмул 12 >

1 Вино ын ажутор, Доамне, кэч се дук оамений евлавиошь, пер крединчоший динтре фиий оаменилор!
In finem, pro octava. Psalmus David. [Salvum me fac, Domine, quoniam defecit sanctus, quoniam diminutæ sunt veritates a filiis hominum.
2 Оамений ышь спун минчунь уний алтора, пе бузе ау лукрурь лингушитоаре, ворбеск ку инимэ префэкутэ.
Vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum; labia dolosa, in corde et corde locuti sunt.
3 Нимичяскэ Домнул тоате бузеле лингушитоаре, лимба каре ворбеште ку труфие,
Disperdat Dominus universa labia dolosa, et linguam magniloquam.
4 пе чей че зик: „Сунтем тарь ку лимба ноастрэ, кэч бузеле ноастре сунт ку ной. Чине ар путя сэ фие стэпын песте ной?”
Qui dixerunt: Linguam nostram magnificabimus; labia nostra a nobis sunt. Quis noster dominus est?
5 „Пентру кэ чей ненорочиць сунт асуприць ши пентру кэ сэрачий ӂем, акум”, зиче Домнул, „Мэ скол ши адук мынтуире челор обиждуиць.”
Propter miseriam inopum, et gemitum pauperum, nunc exsurgam, dicit Dominus. Ponam in salutari; fiducialiter agam in eo.
6 Кувинтеле Домнулуй сунт кувинте курате, ун арӂинт лэмурит ын куптор де пэмынт ши курэцит де шапте орь.
Eloquia Domini, eloquia casta; argentum igne examinatum, probatum terræ, purgatum septuplum.
7 Ту, Доамне, ый вей пэзи ши-й вей апэра де нямул ачеста пе вечие.
Tu, Domine, servabis nos, et custodies nos a generatione hac in æternum.
8 Претутиндень мишунэ чей рэй, кынд домнеште тикэлошия принтре фиий оаменилор.
In circuitu impii ambulant: secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum.]

< Псалмул 12 >