Псалмул 112

1 Лэудаць пе Домнул! Фериче де омул каре се теме де Домнул ши каре аре о маре плэчере пентру порунчиле Луй!

Αινείτε τον Κύριον. Μακάριος ο άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον· εις τας εντολάς αυτού ηδύνεται σφόδρα.

2 Сэмынца луй ва фи путерникэ пе пэмынт; нямул оаменилор фэрэ приханэ ва фи бинекувынтат.

Το σπέρμα αυτού θέλει είσθαι δυνατόν εν τη γή· η γενεά των ευθέων θέλει ευλογηθή·

3 Ел аре ын касэ богэцие ши белшуг ши неприхэниря луй дэйнуеште ын вечь.

Αγαθά και πλούτη θέλουσιν είσθαι εν τω οίκω αυτού, και η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα.

4 Челуй фэрэ приханэ ый рэсаре о луминэ ын ынтунерик, ел есте милостив, ындурэтор ши дрепт.

Φως ανατέλλει εν τω σκότει διά τους ευθείς· είναι ελεήμων και οικτίρμων και δίκαιος.

5 Че бине-й мерӂе омулуй каре фаче милэ ши ымпрумутэ пе алтул ши каре ышь рындуеште фаптеле дупэ дрептате!

Ο καλός άνθρωπος ελεεί και δανείζει· οικονομεί τα πράγματα αυτού εν κρίσει.

6 Кэч ел ну се клатинэ ничодатэ; помениря челуй неприхэнит цине ын вечь.

Βεβαίως δεν θέλει ποτέ κλονισθή· εις μνημόσυνον αιώνιον θέλει είσθαι ο δίκαιος.

7 Ел ну се теме де вешть реле, чи инима луй есте таре, ынкрезэтоаре ын Домнул.

Από κακής φήμης δεν θέλει φοβηθή· η καρδία αυτού είναι στερεά, ελπίζουσα επί τον Κύριον.

8 Инима ый есте мынгыятэ, н-аре ничо тямэ, пынэ че ышь веде ымплинитэ доринца фацэ де потривничий луй.

Εστηριγμένη είναι η καρδία αυτού· δεν θέλει φοβηθή, εωσού ίδη την εκδίκησιν επί τους εχθρούς αυτού.

9 Ел есте дарник, дэ челор липсиць; милостения луй цине ын вечь; капул и се ыналцэ ку славэ.

Εσκόρπισεν, έδωκεν εις τους πένητας· η δικαιοσύνη αυτού μένει εις τον αιώνα· το κέρας αυτού θέλει υψωθή εν δόξη.

10 Чел рэу веде лукрул ачеста ши се мыние, скрышнеште дин динць ши се топеште. Пофтеле челор рэй рэмын неымплините.

Ο ασεβής θέλει ιδεί και θέλει οργισθή· θέλει τρίξει τους οδόντας αυτού και θέλει αναλυθή· η επιθυμία των ασεβών θέλει απολεσθή.