Псалмул 109
1 Думнезеул лаудей меле, ну тэчя!
Ó Deus do meu louvor, não te cales,
2 Кэч потривничий ау дескис ымпотрива мя о гурэ ря ши ыншелэтоаре, ымь ворбеск ку о лимбэ минчиноасэ,
Pois a boca do ímpio e a boca do enganador estão abertas contra mim: tem falado contra mim com uma língua mentirosa.
3 мэ ынконжоарэ ку кувынтэрь плине де урэ ши се рэзбоеск ку мине фэрэ темей.
Eles me cercaram com palavras odiosas, e pelejaram contra mim sem causa.
4 Пе кынд еу ый юбеск, ей ымь сунт потривничь, дар еу алерг ла ругэчуне.
Em recompensa do meu amor são meus adversários: mas eu faço oração.
5 Ей ымь ынторк рэу пентру бине ши урэ пентру драгостя мя.
E me deram mal pelo bem, e ódio pelo meu amor.
6 Пе врэжмашул меу пуне-л суб стэпыниря унуй ом рэу ши ун пырыш сэ стя ла дряпта луй!
Põe sobre ele um ímpio, e Satanás esteja à sua direita.
7 Кынд ва фи жудекат, сэ фие гэсит виноват ши ругэчуня луй сэ трякэ дрепт ун пэкат!
Quando for julgado, saia condenado; e a sua oração se lhe torne em pecado.
8 Пуцине сэ-й фие зилеле ла нумэр ши служба сэ й-о я алтул!
Sejam poucos os seus dias, e outro tome o seu ofício.
9 Сэ-й рэмынэ копиий орфань ши невастэ-са вэдувэ!
Sejam órfãos os seus filhos, e viúva sua mulher.
10 Копиий луй сэ умбле фэрэ ничун кэпэтый ши сэ чершяскэ, сэ-шь кауте пыня департе де локуинца лор дэрыматэ!
Sejam vagabundos e pedintes os seus filhos, e busquem o pão dos seus lugares desolados.
11 Чел че л-а ымпрумутат сэ-й пунэ мына пе тот че аре ши стрэиний сэ-й жефуяскэ родул мунчий луй!
Lance o credor a mão a tudo quanto tenha, e despojem os estranhos o seu trabalho.
12 Нимень сэ ну май цинэ ла ел ши нимень сэ н-айбэ милэ де орфаний луй!
Não haja ninguém que se compadeça dele, nem haja quem favoreça os seus órfãos.
13 Урмаший луй сэ фие нимичиць ши сэ ли се стингэ нумеле ын нямул урмэтор!
Desapareça a sua posteridade, o seu nome seja apagado na seguinte geração.
14 Нелеӂюиря пэринцилор сэй сэ рэмынэ ка адучере аминте ынаинтя Домнулуй ши сэ ну се штяргэ пэкатул мамей луй!
Esteja na memória do Senhor a iniquidade de seus pais, e não se apague o pecado de sua mãe.
15 Домнул сэ-й айбэ тотдяуна ынаинтя окилор, ка сэ ле штяргэ помениря де пе пэмынт,
Antes estejam sempre perante o Senhor, para que faça desaparecer a sua memória da terra.
16 пентру кэ ну шь-а адус аминте сэ факэ ындураре, пентру кэ а пригонит пе чел ненорочит ши пе чел липсит, пынэ аколо ынкыт сэ омоаре пе омул ку инима здробитэ!
Porquanto não se lembrou de fazer misericórdia; antes perseguiu ao varão aflito e ao necessitado, para que pudesse até matar o quebrantado de coração.
17 Ый плэчя блестемул: сэ кадэ асупра луй! Ну-й плэчя бинекувынтаря: сэ се депэртезе де ел!
Visto que amou a maldição, ela lhe sobrevenha, e assim como não desejou a benção, ela se afaste dele.
18 Се ымбракэ ку блестемул кум се ымбракэ ку хайна луй, ый пэтрунде ка апа ынэунтрул луй, ка унтделемнул ын оасе!
Assim como se vestiu de maldição, como dum vestido, assim penetre ela nas suas entranhas como água, e em seus ossos como azeite.
19 Де ачея, сэ-й служяскэ де вешмынт ка сэ се акопере, де чингэтоаре ку каре сэ фие тотдяуна ынчинс!
Seja para ele como o vestido que o cobre, e como cinto que o cinja sempre.
20 Ачаста сэ фие, дин партя Домнулуй, плата врэжмашилор мей ши а челор че ворбеск ку рэутате де мине!
Seja este o galardão dos meus contrários, da parte do Senhor, e dos que falam mal contra a minha alma.
21 Яр Ту, Доамне Думнезеуле, лукрязэ пентру мине дин причина Нумелуй Тэу, кэч маре есте бунэтатя Та; избэвеште-мэ!
Mas tu, Deus Senhor, trata comigo por amor do teu nome, porque a tua misericórdia é boa; livra-me,
22 Сунт ненорочит ши липсит ши ымь е рэнитэ инима ынэунтрул меу.
Pois estou aflito e necessitado, e o meu coração está ferido dentro de mim.
23 Пер ка умбра гата сэ трякэ, сунт изгонит ка о лэкустэ.
Vou-me como a sombra que declina; sou sacudido como o gafanhoto.
24 Мь-ау слэбит ӂенункий де пост ши ми с-а слеит трупул де слэбичуне.
De jejuar estão enfraquecidos os meus joelhos, e a minha carne emagrece.
25 Ам ажунс де окара лор; кынд мэ привеск ей, дау дин кап.
E ainda lhes sou opróbrio; quando me contemplam, movem as cabeças.
26 Ажутэ-мь, Доамне, Думнезеул меу! Скапэ-мэ прин бунэтатя Та!
Ajuda-me, Senhor Deus meu, salva-me segundo a tua misericórdia.
27 Ши сэ штие кэ мына Та, кэ Ту, Доамне, ай фэкут лукрул ачеста!
Para que saibam que esta é a tua mão, e que tu, Senhor, o fizeste.
28 Мэкар кэ ей блестемэ, Ту бинекувынтязэ; мэкар кэ се ридикэ ей ымпотрива мя, вор фи ынфрунтаць, яр робул Тэу се ва букура.
Amaldiçoem eles, mas abençoa tu: quando se levantarem fiquem confundidos; e alegre-se o teu servo.
29 Потривничий мей сэ се ымбраче ку окара, сэ се акопере ку рушиня лор кум се акоперэ ку о манта!
Vistam-se os meus adversários de vergonha, e cubram-se com a sua própria confusão como com uma capa.
30 Вой лэуда фоарте мулт ку гура мя пе Домнул, Ыл вой мэри ын мижлокул мулцимий,
Louvarei grandemente ao Senhor com a minha boca: louva-lo-ei entre a multidão.
31 кэч Ел стэ ла дряпта сэракулуй ка сэ-л избэвяскэ де чей че-л осындеск.
Pois se porá à mão direita do pobre, para o livrar dos que condenam a sua alma.
