Псалмул 107
1 „Лэудаць пе Домнул, кэч есте бун, кэч ын вяк цине ындураря Луй!”
Louvai ao Senhor, porque ele é bom, porque a sua benignidade dura para sempre.
2 Аша сэ зикэ чей рэскумпэраць де Домнул, пе каре й-а избэвит Ел дин мына врэжмашулуй
Digam-no os remidos do Senhor, os que remiu da mão do inimigo,
3 ши пе каре й-а стрынс дин тоате цэриле: де ла рэсэрит ши де ла апус, де ла мязэноапте ши де ла маре.
E os que congregou das terras do oriente e do ocidente, do norte e do sul.
4 Ей прибеӂяу прин пустиу, умблау пе кэй неумблате ши ну гэсяу ничо четате унде сэ поатэ локуи.
Andaram desgarrados pelo deserto, por caminhos solitários; não acharam cidade para habitarem.
5 Суферяу де фоаме ши де сете; ле тынжя суфлетул ын ей.
Famintos e sedentos, a sua alma neles desfalecia.
6 Атунч, ын стрымтораря лор, ау стригат кэтре Домнул, ши Ел й-а избэвит дин неказуриле лор;
E clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas necessidades.
7 й-а кэлэузит пе друмул чел дрепт, ка сэ ажунгэ ынтр-о четате де локуит.
E os levou por caminho direito, para irem a uma cidade de habitação.
8 О, де ар лэуда оамений пе Домнул пентру бунэтатя Луй ши пентру минуниле Луй фацэ де фиий оаменилор!
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
9 Кэч Ел а потолит сетя суфлетулуй ынсетат ши а умплут де бунэтэць суфлетул флэмынд.
Pois fartou a alma sedenta, e encheu de bondade a alma faminta.
10 Чей че шедяу ын ынтунерик ши ын умбра морций трэяу легаць ын тикэлошие ши ын фяре,
Tal como a que se assenta nas trevas e sombra da morte, presa em aflição e em ferro;
11 пентру кэ се рэзврэтисерэ ымпотрива кувинтелор луй Думнезеу, пентру кэ несокотисерэ сфатул Челуй Пряыналт.
Porquanto se rebelaram contra as palavras de Deus, e desprezaram o conselho do altíssimo,
12 Ел ле-а смерит инима прин суферинцэ: ау кэзут, ши нимень ну й-а ажутат.
Portanto lhes abateu o coração com trabalho; tropeçaram, e não houve quem os ajudasse.
13 Атунч, ын стрымтораря лор, ау стригат кэтре Домнул, ши Ел й-а избэвит дин неказуриле лор.
Então clamaram ao Senhor na sua angústia, e os livrou das suas necessidades.
14 Й-а скос дин ынтунерик ши дин умбра морций ши ле-а рупт легэтуриле.
Tirou-os das trevas e sombra da morte; e quebrou as suas prisões.
15 О, де ар лэуда оамений пе Домнул пентру бунэтатя Луй ши пентру минуниле Луй фацэ де фиий оаменилор!
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
16 Кэч Ел а сфэрымат порць де арамэ ши а рупт зэвоаре де фер.
Pois quebrou as portas de bronze; e despedaçou os ferrolhos de ferro.
17 Небуний, прин пуртаря лор виноватэ ши прин нелеӂюириле лор, ажунсесерэ ненорочиць.
Os loucos, por causa da sua transgressão, e por causa das suas iniquidades, são aflitos.
18 Суфлетул лор се дезгустасе де орьче хранэ ши ерау лынгэ порциле морций.
A sua alma aborreceu toda a comida, e chegaram até às portas da morte.
19 Атунч, ын стрымтораря лор, ау стригат кэтре Домнул, ши Ел й-а избэвит дин неказуриле лор;
Então clamaram ao Senhor na sua angústia: e ele os livrou das suas necessidades.
20 а тримис Кувынтул Сэу ши й-а тэмэдуит, ши й-а скэпат де гроапэ.
Enviou a sua palavra, e os sarou; e os livrou da sua destruição.
21 О, де ар лэуда оамений пе Домнул пентру бунэтатя Луй ши пентру минуниле Луй фацэ де фиий оаменилор!
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
22 Сэ-Й адукэ жертфе де мулцумире ши сэ вестяскэ лукрэриле Луй ку стригэте де букурие.
E ofereçam os sacrifícios de louvor, e relatem as suas obras com regozijo.
23 Чей че се коборысерэ пе маре ын корэбий ши фэчяу негоц пе апеле челе марь,
Os que descem ao mar em navios, mercando nas grandes águas,
24 ачея ау вэзут лукрэриле Домнулуй ши минуниле Луй ын мижлокул адынкулуй.
Esses veem as obras do Senhor, e as suas maravilhas no profundo.
25 Ел а зис ши а пус сэ суфле фуртуна, каре а ридикат валуриле мэрий.
Pois ele manda, e se levanta o vento tempestuoso, que eleva as suas ondas.
26 Се суяу спре черурь, се коборау ын адынк; суфлетул ле ера пердут ын фаца примеждией.
Sobem aos céus; descem aos abismos, e a sua alma se derrete em angústias.
27 Апукаць де амецялэ, се клэтинау ка ун ом бят ши задарникэ ле ера тоатэ искусинца.
Andam e cambaleam como ébrios, e perderam todo o tino.
28 Атунч, ын стрымтораря лор, ау стригат кэтре Домнул, ши Ел й-а избэвит дин неказуриле лор.
Então clamam ao Senhor na sua angústia; e ele os livra das suas necessidades.
29 А оприт фуртуна, а адус лиништя ши валуриле с-ау потолит.
Faz cessar a tormenta, e calam-se as suas ondas.
30 Ей с-ау букурат кэ валуриле с-ау лиништит ши Домнул й-а дус ын лиманул дорит.
Então se alegram, porque se aquietaram; assim os leva ao seu porto desejado.
31 О, де ар лэуда оамений пе Домнул пентру бунэтатя Луй ши пентру минуниле Луй фацэ де фиий оаменилор!
Louvem ao Senhor pela sua bondade, e pelas suas maravilhas para com os filhos dos homens.
32 Сэ-Л ыналце ын адунаря попорулуй ши сэ-Л лауде ын адунаря бэтрынилор!
Exaltem-no na congregação do povo, e glorifiquem-no na assembléia dos anciãos.
33 Ел префаче рыуриле ын пустиу ши извоареле де апэ, ын пэмынт ускат,
Ele converte os rios em um deserto, e as fontes em terra sedenta:
34 цара родитоаре, ын царэ сэратэ, дин причина рэутэций локуиторилор ей.
A terra frutífera em estéril, pela maldade dos que nela habitam.
35 Тот Ел префаче пустиул ын яз ши пэмынтул ускат, ын извоаре де апе.
Converte o deserto em lagoa, e a terra seca em fontes.
36 Ашазэ аколо пе чей флэмынзь, ши ей ынтемеязэ о четате ка сэ локуяскэ ын еа;
E faz habitar ali os famintos, para que edifiquem cidade para habitação;
37 ынсэмынцязэ огоаре, сэдеск вий ши ле кулег роаделе.
E semeiam os campos e plantam vinhas, que produzem fruto abundante.
38 Ел ый бинекувынтязэ ши се ынмулцеск неспус ши ну ле ымпуцинязэ вителе.
Também os abençoa, de modo que se multiplicam muito; e o seu gado não diminui.
39 Дакэ сунт ымпуцинаць ши апэсаць прин асуприре, ненорочире ши суферинцэ,
Depois se diminuem e se abatem, pela opressão, aflição e tristeza.
40 Ел варсэ диспрецул песте чей марь ши-й фаче сэ прибеӂяскэ прин пустиурь фэрэ друм,
Derrama o desprezo sobre os príncipes, e os faz andar desgarrados pelo deserto, onde não há caminho.
41 дар ридикэ пе чел липсит, избэвеште пе чел невояш ши ынмулцеште фамилииле ка пе ниште турме.
Porém livra ao necessitado da opressão em um lugar alto, e multiplica as famílias como rebanhos.
42 Оамений фэрэ приханэ вэд лукрул ачеста ши се букурэ, ши орьче нелеӂюире ышь ынкиде гура!
Os retos o verão, e se alegrarão, e toda a iniquidade tapará a boca.
43 Чине есте ынцелепт, сэ я сяма ла ачесте лукрурь ши сэ фие ку луаре аминте ла бунэтэциле Домнулуй.
Quem é sábio observará estas coisas, e eles compreenderão as benignidades do Senhor.
