< Псалмул 102 >
1 Доамне, аскултэ-мь ругэчуня ши с-ажунгэ стригэтул меу пынэ ла Тине!
Oração do aflito, quando ele se viu desfalecido, e derramou sua súplica diante do SENHOR: Ó SENHOR, ouve minha oração; e que meu clamor chegue a ti.
2 Ну-мь аскунде Фаца Та ын зиуа неказулуй меу! Плякэ-Ць урекя спре мине кынд стриг! Аскултэ-мэ деграбэ!
Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia; inclina a mim teu ouvidos; no dia em que eu clamar, apressa-te para me responder.
3 Кэч зилеле меле пер ка фумул ши оаселе ымь ард ка ун тэчуне.
Porque os meus dias têm se desfeito como fumaça; e meus ossos se têm se queimado como [n] um forno.
4 Инима ымь есте ловитэ ши ми се усукэ ынтокмай ка ярба; пынэ ши пыня уйт сэ мь-о мэнынк.
Meu coração, tal como a erva, está tão ferido e seco, que me esqueci de comer meu pão.
5 Аша де марь ымь сунт ӂеметеле, кэ ми се липеск оаселе де карне.
Por causa da voz do meu gemido, meus ossos têm se grudado à minha carne.
6 Семэн ку пеликанул дин пустиу, сунт ка о кукувя дин дэрымэтурь;
Estou semelhante a uma ave no deserto, estou como uma coruja num lugar desabitado.
7 ну май пот дорми ши сунт ка пасэря сингуратикэ пе ун акопериш.
Fico alerta e estou como um pardal solitário sobre o telhado.
8 Ын фиекаре зи мэ батжокореск врэжмаший мей ши потривничий мей журэ пе мине ын мыния лор.
Os meus inimigos me insultam o dia todo; os que me odeiam juram [maldições] contra mim.
9 Мэнынк цэрынэ ын лок де пыне ши ымь аместек лакримиле ку бэутура
Porque estou comendo cinza como [se fosse] pão, e misturo minha bebida com lágrimas,
10 дин причина мынией ши урӂией Тале, кэч Ту м-ай ридикат ши м-ай арункат департе.
Por causa de tua irritação e tua ira; porque tu me levantaste e me derrubaste.
11 Зилеле меле сунт ка о умбрэ гата сэ трякэ ши мэ усук ка ярба.
Meus dias [têm sido] como a sombra, que declina; e eu estou secando como a erva.
12 Дар Ту, Доамне, Ту ымпэрэцешть пе вечие ши помениря Та цине дин ням ын ням.
Porém tu, SENHOR, permaneces para sempre; e tua lembrança [continua] geração após geração.
13 Ту Те вей скула ши вей авя милэ де Сион; кэч есте время сэ те ындурь де ел, а венит время хотэрытэ пентру ел.
Tu te levantarás, e terás piedade de Sião; porque chegou o tempo determinado para se apiedar dela.
14 Кэч робий Тэй юбеск петреле Сионулуй ши ле е милэ де цэрына луй.
Pois os teus servos se agradam de suas pedras, e sentem compaixão do pó de suas [ruínas].
15 Атунч се вор теме нямуриле де Нумеле Домнулуй ши тоць ымпэраций пэмынтулуй де слава Та.
Então as nações temerão o nome do SENHOR; e todos os reis da terra [temerão] a tua glória;
16 Да, Домнул ва зиди ярэшь Сионул ши Се ва арэта ын слава Са.
Quando o SENHOR edificar a Sião, [e] aparecer em sua glória;
17 Ел я аминте ла ругэчуня невояшулуй ши ну-й несокотеште ругэчуня.
E der atenção à oração do desamparado, e não desprezar sua oração.
18 Сэ се скрие лукрул ачеста пентру нямул де оамень каре ва вени, ши попорул каре се ва наште сэ лауде пе Домнул!
Isto será escrito para a geração futura; e o povo que for criado louvará ao SENHOR;
19 Кэч Ел привеште дин ынэлцимя сфинценией Луй; Домнул привеште дин черурь пе пэмынт,
Porque ele olhará desde o alto de seu santuário; o SENHOR olhará desde os céus para a terra,
20 ка сэ аудэ ӂеметеле приншилор де рэзбой ши сэ избэвяскэ пе чей че сунт пе моарте;
Para ouvir o gemido dos prisioneiros; para soltar aos sentenciados à morte.
21 пентру ка ей сэ вестяскэ ын Сион Нумеле Домнулуй ши лауделе Луй ын Иерусалим,
Para eles anunciarem o nome do SENHOR em Sião, e seu louvor em Jerusalém.
22 кынд се вор стрынӂе тоате попоареле ши тоате ымпэрэцииле ка сэ служяскэ Домнулуй.
Quando os povos se reunirem, e os reinos, para servirem ao SENHOR.
23 Ел мь-а фрынт путеря ын друм ши мь-а скуртат зилеле.
Ele abateu minha força no caminho; abreviou os meus dias.
24 Еу зик: „Думнезеуле, ну мэ луа ла жумэтатя зилелор меле, Ту, ай кэруй ань цин вешник!”
Eu dizia: Meu Deus, não me leves no meio dos meus dias; teus anos são [eternos], geração após geração.
25 Ту ай ынтемеят ын векиме пэмынтул ши черуриле сунт лукраря мынилор Тале.
Desde muito antes fundaste a terra; e os céus são obra de tuas mãos.
26 Еле вор пери, дар Ту вей рэмыне; тоате се вор ынвеки ка о хайнэ; ле вей скимба ка пе ун вешмынт ши се вор скимба.
Eles se destruirão, porém tu permanecerás; e todos eles como vestimentas se envelhecerão; como roupas tu os mudarás, e serão mudados.
27 Дар Ту рэмый Ачелашь ши аний Тэй ну се вор сфырши.
Porém tu és o mesmo; e teus anos nunca se acabarão.
28 Фиий робилор Тэй ышь вор локуи цара ши сэмынца лор ва рэмыне ынаинтя Та.
Os filhos de teus servos habitarão [seguros], e a semente deles será firmada perante ti.