Псалмул 102
1 Доамне, аскултэ-мь ругэчуня ши с-ажунгэ стригэтул меу пынэ ла Тине!
Prière du malheureux, lorsqu’il est accablé et qu’il répand sa plainte devant Yahweh. Yahweh écoute ma prière, et que mon cri arrive jusqu’à toi.
2 Ну-мь аскунде Фаца Та ын зиуа неказулуй меу! Плякэ-Ць урекя спре мине кынд стриг! Аскултэ-мэ деграбэ!
Ne me cache pas ton visage, au jour de ma détresse; incline vers moi ton oreille, quand je crie, hâte-toi de m’exaucer.
3 Кэч зилеле меле пер ка фумул ши оаселе ымь ард ка ун тэчуне.
Car mes jours s’évanouissent comme en fumée, et mes os sont embrasés comme par un feu.
4 Инима ымь есте ловитэ ши ми се усукэ ынтокмай ка ярба; пынэ ши пыня уйт сэ мь-о мэнынк.
Frappé comme l’herbe, mon cœur se dessèche; j’oublie même de manger mon pain.
5 Аша де марь ымь сунт ӂеметеле, кэ ми се липеск оаселе де карне.
À force de crier et de gémir, mes os s’attachent à ma chair.
6 Семэн ку пеликанул дин пустиу, сунт ка о кукувя дин дэрымэтурь;
Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu comme le hibou des ruines.
7 ну май пот дорми ши сунт ка пасэря сингуратикэ пе ун акопериш.
Je passe les nuits sans sommeil, comme l’oiseau solitaire sur le toit.
8 Ын фиекаре зи мэ батжокореск врэжмаший мей ши потривничий мей журэ пе мине ын мыния лор.
Tout le jour mes adversaires m’outragent, mes ennemis furieux jurent ma ruine.
9 Мэнынк цэрынэ ын лок де пыне ши ымь аместек лакримиле ку бэутура
Je mange la cendre comme du pain, et je mêle mes larmes à mon breuvage,
10 дин причина мынией ши урӂией Тале, кэч Ту м-ай ридикат ши м-ай арункат департе.
à cause de ta colère et de ton indignation, car tu m’as soulevé et jeté au loin.
11 Зилеле меле сунт ка о умбрэ гата сэ трякэ ши мэ усук ка ярба.
Mes jours sont comme l’ombre qui s’allonge, et je me dessèche comme l’herbe.
12 Дар Ту, Доамне, Ту ымпэрэцешть пе вечие ши помениря Та цине дин ням ын ням.
Mais toi, Yahweh, tu es assis sur un trône éternel, et ta mémoire vit d’âge en âge.
13 Ту Те вей скула ши вей авя милэ де Сион; кэч есте время сэ те ындурь де ел, а венит время хотэрытэ пентру ел.
Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion, car le temps de lui faire grâce, le moment fixé est venu.
14 Кэч робий Тэй юбеск петреле Сионулуй ши ле е милэ де цэрына луй.
Car tes serviteurs en chérissent les pierres, ils s’attendrissent sur sa poussière.
15 Атунч се вор теме нямуриле де Нумеле Домнулуй ши тоць ымпэраций пэмынтулуй де слава Та.
Alors les nations révéreront le nom de Yahweh, et tous les rois de la terre ta majesté,
16 Да, Домнул ва зиди ярэшь Сионул ши Се ва арэта ын слава Са.
parce que Yahweh a rebâti Sion; il s’est montré dans sa gloire.
17 Ел я аминте ла ругэчуня невояшулуй ши ну-й несокотеште ругэчуня.
Il s’est tourné vers la prière du misérable, il n’a pas dédaigné sa supplication.
18 Сэ се скрие лукрул ачеста пентру нямул де оамень каре ва вени, ши попорул каре се ва наште сэ лауде пе Домнул!
Que cela soit écrit pour la génération future, et que le peuple qui sera créé célèbre Yahweh,
19 Кэч Ел привеште дин ынэлцимя сфинценией Луй; Домнул привеште дин черурь пе пэмынт,
parce qu’il a regardé de sa sainte hauteur, parce que Yahweh a regardé des cieux sur la terre,
20 ка сэ аудэ ӂеметеле приншилор де рэзбой ши сэ избэвяскэ пе чей че сунт пе моарте;
pour écouter les gémissements des captifs, pour délivrer ceux qui sont voués à la mort,
21 пентру ка ей сэ вестяскэ ын Сион Нумеле Домнулуй ши лауделе Луй ын Иерусалим,
afin qu’ils publient dans Sion le nom de Yahweh, et sa louange dans Jérusalem,
22 кынд се вор стрынӂе тоате попоареле ши тоате ымпэрэцииле ка сэ служяскэ Домнулуй.
quand s’assembleront tous les peuples, et les royaumes pour servir Yahweh.
23 Ел мь-а фрынт путеря ын друм ши мь-а скуртат зилеле.
Il a brisé ma force sur le chemin, il a abrégé mes jours.
24 Еу зик: „Думнезеуле, ну мэ луа ла жумэтатя зилелор меле, Ту, ай кэруй ань цин вешник!”
Je dis: Mon Dieu, ne m’enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années durent d’âge en âge.
25 Ту ай ынтемеят ын векиме пэмынтул ши черуриле сунт лукраря мынилор Тале.
Au commencement tu as fondé la terre, et les cieux sont l’ouvrage de tes mains.
26 Еле вор пери, дар Ту вей рэмыне; тоате се вор ынвеки ка о хайнэ; ле вей скимба ка пе ун вешмынт ши се вор скимба.
Ils périront, mais toi, tu subsistes. Tu les changeras comme un manteau, et ils seront changés:
27 Дар Ту рэмый Ачелашь ши аний Тэй ну се вор сфырши.
mais toi, tu restes le même, et tes années n’ont point de fin.
28 Фиий робилор Тэй ышь вор локуи цара ши сэмынца лор ва рэмыне ынаинтя Та.
Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, et leur postérité sera stable devant toi.
