< Псалмул 102 >

1 Доамне, аскултэ-мь ругэчуня ши с-ажунгэ стригэтул меу пынэ ла Тине!
O Zot, dëgjo lutjen time dhe britma ime arriftë tek ty.
2 Ну-мь аскунде Фаца Та ын зиуа неказулуй меу! Плякэ-Ць урекя спре мине кынд стриг! Аскултэ-мэ деграбэ!
Mos ma fshih fytyrën tënde ditën e fatkeqësisë sime. Zgjate ndaj meje veshin tënd; kur unë të kërkoj, nxito të më përgjigjesh.
3 Кэч зилеле меле пер ка фумул ши оаселе ымь ард ка ун тэчуне.
Sepse ditët e mia davariten si tymi dhe kockat e mia digjen si urë zjarri.
4 Инима ымь есте ловитэ ши ми се усукэ ынтокмай ка ярба; пынэ ши пыня уйт сэ мь-о мэнынк.
Zemra ime është goditur dhe thahet si bari, dhe unë harroj madje të ha ushqim.
5 Аша де марь ымь сунт ӂеметеле, кэ ми се липеск оаселе де карне.
Duke vajtuar vazhdimisht, lëkura ime po u ngjitet kockave të mia.
6 Семэн ку пеликанул дин пустиу, сунт ка о кукувя дин дэрымэтурь;
I ngjaj pelikanit të shketëtirës dhe jam bërë si bufi i vendeve të shkretuara.
7 ну май пот дорми ши сунт ка пасэря сингуратикэ пе ун акопериш.
Jam pa gjumë dhe si harabeli i vetmuar mbi çati.
8 Ын фиекаре зи мэ батжокореск врэжмаший мей ши потривничий мей журэ пе мине ын мыния лор.
Armiqtë e mi tallen me mua tërë ditën; ata që më përqeshin flasin kundër meje.
9 Мэнынк цэрынэ ын лок де пыне ши ымь аместек лакримиле ку бэутура
Sepse e ha hirin si buka dhe përzjej lotët me atë që pi.
10 дин причина мынией ши урӂией Тале, кэч Ту м-ай ридикат ши м-ай арункат департе.
Po, për shkak të indinjatës sate dhe të zemërimit tënd, më ngrite dhe më hodhe larg.
11 Зилеле меле сунт ка о умбрэ гата сэ трякэ ши мэ усук ка ярба.
Ditët e mia janë si hija që zgjatet, dhe unë po thahem si bari.
12 Дар Ту, Доамне, Ту ымпэрэцешть пе вечие ши помениря Та цине дин ням ын ням.
Por ti, o Zot, mbetesh përjetë, dhe kujtimi yt zgjat brez pas brezi.
13 Ту Те вей скула ши вей авя милэ де Сион; кэч есте время сэ те ындурь де ел, а венит время хотэрытэ пентру ел.
Ti do të ngrihesh dhe do të të vijë keq për Sionin, sepse erdhi koha të tregosh dhembshuri ndaj tij; dhe koha e caktuar erdhi.
14 Кэч робий Тэй юбеск петреле Сионулуй ши ле е милэ де цэрына луй.
Sepse shërbëtorët e tu i duan edhe gurët e tij dhe u vjen keq për pluhurin e tij.
15 Атунч се вор теме нямуриле де Нумеле Домнулуй ши тоць ымпэраций пэмынтулуй де слава Та.
Po, kombet do të kenë frikë nga emri i Zotit dhe gjithë mbretërit e dheut nga lavdia jote,
16 Да, Домнул ва зиди ярэшь Сионул ши Се ва арэта ын слава Са.
kur Zoti do të rindërtojë Sionin dhe do të duket në lavdinë e tij.
17 Ел я аминте ла ругэчуня невояшулуй ши ну-й несокотеште ругэчуня.
Ai do të dëgjojë lutjen e njerëzve të braktisur dhe nuk do ta përbuzë lutjen e tyre.
18 Сэ се скрие лукрул ачеста пентру нямул де оамень каре ва вени, ши попорул каре се ва наште сэ лауде пе Домнул!
Kjo do të shkruhet për brezin e ardhshmëm, dhe populli që do të krijohet do të lëvdojë Zotin,
19 Кэч Ел привеште дин ынэлцимя сфинценией Луй; Домнул привеште дин черурь пе пэмынт,
sepse ai shikon nga lartësia e shenjtërores së tij; nga qielli Zoti këqyr dheun,
20 ка сэ аудэ ӂеметеле приншилор де рэзбой ши сэ избэвяскэ пе чей че сунт пе моарте;
për të dëgjuar vajtimin e robërve, për të çliruar të dënuarit me vdekje;
21 пентру ка ей сэ вестяскэ ын Сион Нумеле Домнулуй ши лауделе Луй ын Иерусалим,
me qëllim që në Sion të shpallin emrin e Zotit dhe në Jeruzalem lavdinë e tij,
22 кынд се вор стрынӂе тоате попоареле ши тоате ымпэрэцииле ка сэ служяскэ Домнулуй.
kur popujt dhe mbretëritë do të mblidhen bashkë për t’i shërbyer Zotit.
23 Ел мь-а фрынт путеря ын друм ши мь-а скуртат зилеле.
Rrugës ai ka pakësuar fuqinë time dhe ka shkurtuar ditët e mia.
24 Еу зик: „Думнезеуле, ну мэ луа ла жумэтатя зилелор меле, Ту, ай кэруй ань цин вешник!”
Kam thënë: “O Perëndia im, mos më merr në mes të ditëve të mia. Vitet e tua zgjasin brez pas brezi.
25 Ту ай ынтемеят ын векиме пэмынтул ши черуриле сунт лукраря мынилор Тале.
Së lashti ti ke vendosur tokën dhe qiejtë janë vepër e duarve të tua;
26 Еле вор пери, дар Ту вей рэмыне; тоате се вор ынвеки ка о хайнэ; ле вей скимба ка пе ун вешмынт ши се вор скимба.
ata do të zhduken, por ti do të mbetesh; do të konsumohen të gjithë si një rrobe; ti do t’i ndërrosh si një rrobe dhe ata do të ndryshohen.
27 Дар Ту рэмый Ачелашь ши аний Тэй ну се вор сфырши.
Por ti je gjithnjë po ai dhe vitet e tua nuk do të kenë kurrë fund.
28 Фиий робилор Тэй ышь вор локуи цара ши сэмынца лор ва рэмыне ынаинтя Та.
Bijtë e shërbëtorëve të tu do të kenë një vendbanim dhe pasardhësit e tyre do të jenë të qëndrueshëm para teje”.

< Псалмул 102 >